Misschien is deze woordkeuze niet op zijn plaats, aangezien de term ‘Angels’ in combinatie met motoren vaak in verband wordt gebracht met ‘die bende’. In dit geval gaat het om ‘echte’ engelen, zij het dan gehuld in leren vesten en legerbroeken. Ik wil je graag kennis laten maken met B.A.C.A. Afkorting van Bikers Against Child Abuse.
Een Internationale organisatie die zich inzet voor misbruikte kinderen. Deze kids krijgen een speciale dag zodra ze B.A.C.A. kid zijn en daarnaast kunnen ze rekenen op levenslange ‘support’ van hun B.A.C.A. vader, plus een hoop nieuwe broers en zussen: The B.A.C.A. Family. Vandaag was m’n eerste kennismaking met deze organisatie. Vele motorrijders zullen misschien bekend zijn met het fenomeen, maar hebben er nooit nader mee kennisgemaakt.
Ondanks dat m’n moeder al de nodige verhalen verteld had, blijft het moeilijk een beeld te vormen. Wat is eenheid als je het zelf niet ervaren hebt. Wat is ontroering als je zelf die kinderen niet gezien hebt. Ik geloofde haar op haar woord, maar pas nadat ik er zelf bij ben geweest en deelgenoot was, is pas doorgedrongen wat er op zo’n dag gebeurt, wat B.A.C.A doet.
En niet alleen voor zo’n kind (of kinderen), maar voor een hele familie. Het is veel meer dan een leuk motorritje door de straten van hun woonplaats en de wetenschap dat je ten alle tijden met zo’n stoere biker mag bellen. Het is een attitude, een manier om de maatschappij te laten zien dat er ook móóie en goede manieren zijn om met negativiteit en een dergelijk leed om te gaan.
Het is verbazingwekkend, of eigenlijk ook juist niet, hoeveel strijdlustige mensen bij B.A.C.A. zijn aangesloten. Hoe verschillend ook. Iedereen komt er voor hetzelfde doel. We doen het allemaal voor de kinderen. Zij zijn onze toekomst en hun leven moet leefbaar zijn. Zoals de patch die op de leren vesten van vele B.A.C.A.-riders prijkt ‘No Child Should Live In Fear’. En zo is het.
Maar waarom van die ruige bikers, zul je je afvragen. Het is misschien niet ‘t eerste wat in je opkomt, maar juist die mensen zijn op weg naar zo’n kind, om het één van de beste dagen van zijn leven te geven en het een houvast te geven, een schare ‘beschermengelen’.
Er zijn eigenlijk twee redenen. Om te beginnen zijn bikers vaak heel close met elkaar. Je kunt het vergelijken met iets wat in de Afro-Amerikaanse cultuur ook vaak voorkomt. Ze noemen elkaar bro of brother. Omhelzen en elkaar bij het weerzien en het is allen voor één en één voor allen.
Eenheid, opkomen voor elkaar. En in dit geval ook opkomen voor zo’n kind. Wat me meteen bij reden twee brengt. Zo’n groep motorrijders heeft natuurlijk wel een bepaalde uitstraling. Zo’n B.A.C.A.-kid voelt zich beschermd, juist vanwege die ruige uitstraling. Dat is belangrijk, want daardoor voelt het kind zich veilig.
Nu verder met vandaag. Nadat m’n moeder me thuis opgehaald had, zijn we vervolgens naar Gilze-Rijen gereden, waar het startpunt was. Later in Liempde nog een stel bikers opgepikt en later nog een afvaardiging uit Limburg. Vervolgens naar Eindhoven. Bij een sporthal hebben we gewacht tot de kinderen met de drie aanwezige trikes opgehaald waren.
Vervolgens kwam iedereen in een groep staan en kregen de kinderen een B.A.C.A. spijkervest met patches, een knuffel en een soort medaille. Ondanks dat het, zoals ik het nu vertel, meer een prijsuitreiking lijkt, was het anders.
Het was een ingetogen moment. De vader van de kinderen was ook ontroerd en had tranen in z’n ogen. Op zulke momenten sta je stil bij wat een onrecht zo’n kind aangedaan kan worden en dat het mooi is dat er mensen zijn die daar voor opstaan.
Niet veel later vond de officiële ride-out plaats. We reden door de omtrek met de trikes voorop. Allereerst reden ze door een erehaag van motoren, waarbij iedereen vol overgave herrie maakte. Eenmaal terug, gingen de meesten na wat nagepraat te hebben, weer richting huis, zo ook wij. Onderweg naar huis had ik genoeg om over na te denken. Het was zo bijzonder. Dat het leuk was, was misschien niet eens goed verwoord. Het was gezellig, maar ook ontroerend.
stelletje rukkers
iemand vals beschuldigen en vervolgens doen alsof hun neus bloeid
jullie weten wie ik ben!
Beste Koert. Je reageert op een artikel van 2010. Ik heb alleen maar verslag gedaan van deze dag, heb zelf niets met deze organisatie van doen, dus je kunt je gal beter elders spuien.
Beste Ester,
Je mag alleen het webadres van de B.A.C.A. veranderen. Hier zie je ook de 4 chapters staan en word er ook meer beschreven over de doelstellingen van B.A.C.A. Greetzz Jump’n Tiger a.k.a. Harry
O da’s een goeie! Zal ik meteen ff doen.
Thanks for the tip!
Prima reclame voor een prima organisatie!