Gister hebben we met 3 mensen plus hond pannenkoeken gegeten bij De Pannenkoekenbakker in Heusden. M’n moeder had dat de dag ervoor al voorgesteld. Ze had zo’n zegelkaart van Albert Heijn, waarmee je kon sparen voor een gratis pannenkoek. We hebben dat vorig jaar ook een keer gedaan en dat was voor herhaling vatbaar!

Alleen bleek het net de laatste dag dat je de kaarten in kon leveren te zijn en zat de godganse tent vol met mensen met gillende kinderen. Vervolgens heeft ze m’n oma ook uitgenodigd en zaten we gister met z’n vieren aan tafel in het drukke pannenkoekenhuis in Heusden.

Wat die vierde betreft: Dat was Bas. Nadat we hadden gevraagd of honden binnen mochten, bleek dat het geval. Ik voorzag alleen één obstakel: Bas is net zo gek op pannenkoeken als ik en ik was bang dat hij zou gaan schooien. Maar hij heeft zich goed gedragen, zeker gezien hij niet onder de tafel, maar naast mij op de bank zat. Echt, je had ons moeten zien zitten!

Drie vrouwen en een klein hondje die parmantig z’n kopje boven tafel uitstak, alsof hij dagelijks in restaurants kwam. Op een gegeven moment was hij gaan liggen en toen ik hem wat stukjes pannenkoek voerde, nam hij die netjes aan zonder te schrokken. Het leek alsof hij wist dat hij in een restaurant zat en zich moest gedragen. Ik heb geen kind aan hem gehad!

Dit was de eerste keer dat hij in een restaurant was. We zijn twee jaar geleden in het Lingebos geweest, waar we pannenkoekenboerderij ontdekten. Daar hebben we toen gegeten, maar het was mooi weer dus zaten we op het terras. Maar buiten is toch altijd anders. Het was dus een succes op alle fronten. Erg gezellig en ik heb een lekkere pannenkoek op!

Ik had er één met kersen, appel slagroom en kaneelsuiker. Als ik er aan denk begin ik spontaan te watertanden! Mijn moeder had een Mexicaanse pannenkoek en mijn oma ook iets hartigs. We hebben lekker zitten smullen.