Dinsdag was de eerste keer dat ik aanwezig zou zijn bij een vergadering van de Klankbordgroep Binnenstad Gorinchem. Ik moet zeggen dat ik er best naar uit had gekeken, al klinkt dat nu alsof het om een avondje uit gaat. Maar ik bedoel het meer in de zin van dat ik het interessant vond en openstond voor nieuwe dingen.
Helaas was ik ziek geworden. Buikgriep. De hele dag op bed en de bank gelegen, zonder zelfs mijn iPhone of een tijdschrift aan te raken en zo slap als een vaatdoek. De volgende dag heb ik me na het douchen, maar aangekleed en geen bank meer gezien. Wel te veel gedaan. Een wandeling met Bas, omdat ik het zo zielig vond dat het beestje maandag amper beweging had gehad, om vervolgens met vlekken voor m’n ogen en hoofdpijn thuis te komen.
Vervolgens maar even op de bank om ‘s middags het onzalige plan op te vatten om een stukje te fietsen. Inmiddels had ik wel geleerd en deed ik het rustig aan, maar toch. Ik wil van alles gaan doen, terwijl het eigenlijk nog niet kan. Dat ik naar de vergadering zou gaan stond wel vast. Uiteraard had ik de mogelijkheid me af te melden, maar ik wilde dat niet. De vergadering zelf was zoals ik het verwacht had,
Ik vond de meeste items interessant en ondanks dat ik in eerste instantie dacht dat deze eerste keer voor mij vooral een luistersessie zou worden, heb ik toch een aantal keren mijn mond opengedaan om een vraag te stellen of om m’n mening te geven. Daarnaast heb ik me, op verzoek van de voorzitter, voorgesteld aan de andere klankbordgroepleden.
De onderwerpen waren vrij divers. We begonnen met wat punten van de aanwezige agent, die onder meer iets te zeggen had over aanpak van wietkwekerijen en een te verstrakken beleid met betrekking tot hangjongeren. Vervolgens waren de heren van Poort6 aan de beurt, die een aantal bouwtekeningen lieten zien van panden die verbouwd zouden worden.
Verder ging het over groenvoorziening en gaf de voorzitter opdracht om goed om ons heen te kijken of er plekken waren waar het mooi zou zijn om meer groen te hebben. Ook passeerden onderwerpen over he opnieuw bestraten c.q. renoveren van een historisch poortje in de binnenstad en nog een aantal andere onderwerpen.
De vergadering duurde langer dan ik had verwacht: bijna tweeënhalf uur. Zonder pauze, maar we kregen wel twee keer koffie tussendoor. Ik heb me niet hoeven vervelen! Na de vergadering naar huis gefietst met een opgeruimd gevoel. Ik was blij dat ik deze weg in ben geslagen en ik kijk nu al uit naar de volgende bijeenkomst!
