Vorige week vrijdag ben ik naar ‘t Gooiland Theater in Hilversum geweest, om een de theatertour van VanVelzen bij te wonen. Ik heb ik wel vaker een optreden van deze band gezien, maar het was zeker twee jaar geleden dat ik ze voor ‘t laatst had zien optreden en dit uitje naar Hilversum werd me min of meer in de schoot geworpen.
Een aantal fans die ik van het VanVelzenFans forum ken, hadden kaartjes over en vroegen of er mensen waren die er één wilden. Nou, ik wel! We gingen met z’n achten naar Hilversum. We spraken af bij het station en zijn daarna eerst wat gaan eten bij McDonald’s.
Vervolgens naar het theater, waarbij wat verwarring ontstond over welke ingang we moesten hebben. Het theater bleek in hetzelfde gebouw te zitten als Hotel Gooiland. Vervolgens even wachten voor we, iets na kwart over acht, de zaal in konden. We hadden plaatsen op de eerste rij, dus dat was voor mij ideaal! Sowieso heb ik zelden zo lekker gezeten tijdens ‘n optreden!
Roel van Velzen
Even later begon de show en het viel gelijk al op dat het heel anders was dan wat ik gewend was van een optreden van Roel. Hij kwam al binnen met een stukje opera (Verdi geloof ik) en nog iets wat je zo één twee drie niet zou verwachten, maar waardoor wel weer bleek dat het echt een alleskunner is op muzikaal gebied! Na een korte intro, startte het eerste nummer. Als ik me niet vergis was dat ‘Shine a little light on me’. Vervolgens een wervelende show die alles in huis had van zowel muziek als theater.
Roel vertelde anekdotes, maakte grappen en liet het publiek meedoen. Zo hebben we met z’n allen de nieuwe video voor ‘Deep’ gefilmd, nadat hij uit de doeken had gedaan dat ‘t zo jammer was dat de bestaande clip zo’n fiasco was geworden door het weer. Ook zong de hele zaal Love song, waarbij elk deel van de zaal een instrument of zangpartij vertegenwoordigde.
VanVelzen en band
Verder vertelde hij over z’n eerste drumstel, de muzieklessen die, tot ergernis van de leraar, op niets uitliepen omdat Roel geen noten kon lezen maar wel een enorm improvisatievermogen had. De zangoefeningen (bie-ie-ie-ie-ier) en nog allerlei andere verhalen en anekdotes, waardoor de zaal dubbel lag. Ook grappig was het telefoongesprek met Peter Heerschop en mooi was het driestemmig a capella gezongen ‘Burn’ met gitaarbegeleiding. Echt kippenvel!
De show was rond half twaalf afgelopen na een toegift en daverend applaus. Roel zou daarna signeren, maar aangezien de taxi om tien voor twaalf zou komen en het nog wel even duurde eer ie op z’n plek zat, heb ik geen kans gehad hem gedag te zeggen. Iets signeren hoeft van mij niet zo. Ik hoef niet zo nodig een handtekening, maar aangezien ik Roel al zo’n twee jaar niet gezien had, had ik het leuk gevonden hem even te spreken.
De taxirit verliep zonder problemen en ondanks dat er minstens zes andere vrouwen in zaten die een avondje waren wezen stappen, werd ik als eerste thuis gebracht. Mooi zo. Eenmaal thuis was het een uur of één en ik kon een geslaagde avond afsluiten!’
