I tried so hard, but I keep coming back to you! Dat kan over een persoon gaan, maar in dit geval gaat het om mijn voorliefde voor motormerk Yamaha. Ooit was Ducati het enige waar ik aan kon denken, inmiddels lijkt Yamaha een voorsprong te hebben. Net zoals op het circuit: Rossi ligt aan kop en Nicky Hayden heeft het nakijken.
Ik vind Ducati nog steeds een machtig mooi merk met een grote voorsprong op het gebied van exclusiviteit qua design, maar zoals ik schreef: Yamaha heeft ‘m inmiddels wel ingehaald. Het is gewoon een gevoel. Ondanks dat het een meer allround merk is dan bijvoorbeeld Ducati of MV Agusta, waarschijnlijk omdat dit beide Italianen zijn, wordt Yamaha gewoon nooit saai.
Dat in tegenstelling tot een merk als Suzuki. En dan bedoel ik vooral de racers. Persoonlijk vind ik dat dit merk weinig uitstraling heeft, weinig trademarks. Dan bedoel ik niet het logootje op de tank. Er zijn een aantal Suzuki’s die ik best aardig vind, maar over het algemeen staat Suzuki in mijn ogen voor Meer Van Hetzelfde.
Ook zie ik vaak aspecten die ik van andere merken herken. Dat kan de vorm van een spiegel zijn, de koplampen, spaken of andere details. Ik hou van een merk wat volledig eigen is en zich daarin durft uit te drukken.
Neen nou, en daar komen we gelijk bij mijn favoriet. Een Yamaha Fazer. Het kan aan mij liggen, maar ik heb tussen al die duizenden motoren die ik inmiddels heb gezien op beurzen en op de weg, nog geen enkele fiets gezien die daar qua uiterlijk bij in de buurt komt. En ik kan alle details van deze motor met m’n ogen dicht uittekenen, dus weet waar ik het over heb!
Het is geen hoogstandje, hij is niet zo afgewerkt als bijvoorbeeld een Ducati, maar het is de kracht van eenvoud die de ontwerpen tot een herkenbaar en succesvol format maken. Yamaha is niet voor niets één van de best verkochte merken ter wereld. Al heeft dat niet alleen met het uiterlijk te maken, maar het oog wil ook wat.
Sowieso kun je ook doorslaan in de drang naar perfectie: Dat is wat Ducati in mijn ogen heeft gedaan met de Diavel. Ik heb concepttekeningen van deze motorfiets gezien en vond het er veelbelovend uitzien. De anticlimax toen ik ‘m in het echt op de motorbeurs zag staan, was dan ook enorm. Mooie afwerking, goed kleurgebruik, vloeiende lijnen, het kon niet op leek het.
Maar als het een overload wordt, krijg je iets wat door een vriend van me bestempeld werd als gedrocht. Ik kan hem geen ongelijk geven. Ik wilde er echt van houden, maar het lukte niet. Het is gewoon too much of everything.
Sowieso is een motor om op te rijden en hoe geweldig het ook is als een merk zoveel energie in ’t ontwerp steekt: Het is nog altijd een gebruiksvoorwerp, geen standbeeld. Ik denk dat je dat wel in ogenschouw moet nemen. Nu ben ik geen motordesigner, dus waarschijnlijk heb ik geen recht van spreken, maar ik uit alleen mijn mening.
Mijn liefde voor Yamaha komt voort uit herkenbaarheid, typische trademarks, de wat stoerdere afwerking en betrouwbaarheid. En natuurlijk het allerbelangrijkste: Het feit dat ze geweldig rijden. Nu rijd ik zelf niet, maar ik heb een enorme fijngevoeligheid ontwikkeld wat betreft het ‘aanvoelen’ van motoren. Zo weet ik ook specifieke aspecten van onderlinge modellen waarop ik heb meegereden te waarderen.
Eén van de redenen waarom ik zo wild ben van de Fazer is, omdat het zo’n donders fel ding is, ik ben gek op die felheid, het stelt m’n zintuigen op scherp en geeft me een adrenalineshot die ik bij geen enkele andere motor heb ervaren.
Ik let ook overal op. Van het geluid van de uitlaat en hoe hij accelereert, tot de mate van vering en of de bandenspanning in orde is. Hoe gek het ook klinkt: Mijn gevoel klopt altijd. Ik heb het bijvoorbeeld al een aantal keren meegemaakt dat ik tegen degene waarbij ik meereed, zei dat ik het idee had dat de bandenspanning niet in orde was en dat bleek achteraf te kloppen.
Doordat ik zo scherp ben, zijn er soms de gekste dingen die me opvallen. Toen ik zondag voor het eerst op een Kawasaki ZXR zat, was er bijvoorbeeld één ding wat meteen opviel, dat was dat die motor echt geweldige vering had. Geen drempel zo hoog of hij zweefde er praktisch overeen, dat heb ik weleens anders meegemaakt!
Terug naar Yamaha: Als je fan bent van een merk, wil je dat laten zien! Ik heb al een Yamaha petje en een knalrood vest, maar op de motorbeurs zag ik nog een paar dingen die ik erg graag wilde.
Een verchroomde sleutelhanger met Yamaha logo en een zwart met rode keycord, die ik wilde om m’n camera aan te kunnen hangen voor onderweg. Het koord wat ik daar eerst voor gebruikte was gebroken, dus ik moest iets anders.
Aangezien ze op de motorbeurs geen Yamaha goodies verkochten, heb ik de webshop van Van Meel Motoren opgezocht en daar de sleutelhanger en keycord besteld en ook die leuke pin die ik er ook zag staan. Voor € 1.95 kon ik me daar geen buil aan vallen! De sleutelhanger kan overigens draaien in de buitenring.