Ik val maar met de deur in huis: Ik heb een haat-liefde verhouding met spijkerbroeken. Eén die overigens eerder naar haat, dan naar liefde neigt. Als ik eerlijk ben, heb ik er gewoon een hekel aan. Sowieso loopt iederéén al in spijkerbroeken, dus waarom moet ik ze dan ook nog aan? Al kan het natuurlijk ook best handig zijn, bijvoorbeeld als je niet weet wat je aan moet.
De grootste haatfactor ligt ‘m in het feit dat het zo lastig is om een spijkerbroek te vinden die lekker zit, lekker blijft zitten en die ook goed staat en je curves op de juiste manier benadrukt. De perfecte spijkerbroek heb ik nog steeds niet gevonden.
Ik geloof dat ik zeven spijkerbroeken in de kast heb liggen, waarvan er geen enkele perfect zit. Overal mankeert wel iets aan. Ik vind ze ook duur. Voor een beetje spijkerbroek betaal je al minimaal 40 euro.
Ik heb twee goede spijkerbroeken die mooi staan, maar die ik meestal maar een paar maanden per jaar pas. In de winter wil ik nog wel eens wat aankomen en dan pas ik ze niet, in de zomer gaat het meestal nét, maar het verschilt per jaar. Dit jaar heb ik dat geluk wel, maar meestal laat ik ze bij voorbaat al liggen.
Dan heb ik nog drie skinny’s. De eerste is eigenlijk een legging en staat leuk, maar heeft een te lage tailleband. Resultaat? De hele dag hijsen. Het tweede exemplaar is van hetzelfde laken een pak.
Een normale broek, maar met wederom een lagere taille. Dan de derde variant, nog maar een paar maanden oud. Mooi op de benen en eindelijk een normale taillehoogte, maar een beetje te veel ruimte over op buikhoogte. Kan het dan nooit perfect zijn?
Dan nog de jeans die ooit favoriet was en nu weer in de mode: Een licht verwassen model met wijd uitlopende pijpen, oftewel flared jeans. Klein detail: Hij is inmiddels véél te groot! Kortom, het is altijd wat. De enige twee die ik wel met liefde draag zijn mijn, vijftien jaar oude zwarte jeans en de jeansshorts die ik zelf van een oude spijkerbroek gemaakt heb.
Soms denk ik: Koop elke maand één nieuwe spijkerbroek en doe de rest weg. Maar de perfecte spijkerbroek is lastig te vinden en als ik er vier gepast heb, ben ik het al snel zat. M’n oude en goede jeans op Marktplaats verkopen is niets en weggooien vind ik zonde. Ik krijg alles verkocht, maar spijkerbroeken niet. Omdat andere vrouwen misschien wel hetzelfde probleem hebben en ze jeans liever niet op de gok kopen, zelfs al kost ie maar een paar euro.
Met andere woorden: Ze zijn duur in aanschaf, je krijgt ze op Marktplaats niet verkocht en het is lastig om een goede te vinden. Geen wonder dat het een dilemma is! Ik hoop dat er ooit een dag komt dat spijkerbroeken hooguit drie tientjes kosten en dat ik op een dag ook blij rond kan lopen met een goede spijkerbroek aan m’n kont!
