Ik heb het al eens eerder gezegd: Zeeland is met grote voorsprong mijn favoriete provincie van Nederland. Het valt me elke keer weer op: Alles klopt gewoon. De gezellige stadjes, de mooie natuur, Blauwe luchten boven weidse groengele velden en natuurlijk het water. De ziltige zoute lucht die je al verwelkomt voordat je de zee al gezien hebt.

Vorig jaar hadden we ook een Zeeland-rit, die eigenlijk op een heel leuke manier tot stand was gekomen. Ik ging in die tijd nog veel motorrijden met Martin en we zouden een keer samen met één van zijn collega’s en diens vrouw een dagje gaan toeren.

Aangezien die mensen rond die tijd op de camping in Zeeland zaten, lag het voor de hand om in die provincie te toeren. Ik zette vervolgens een route uit die we op een zonnige dag reden. Uiteindelijk gingen ook m’n moeder en de buren van de collega mee. Een gezellig clubje!

Dit jaar hebben we de Zeeland-rit dunnetjes overgedaan. Dit keer een iets andere route en ook andere mensen. De buren van vorig jaar waren er niet bij, maar wel nog wat andere mensen, Martin met z’n vriendin en m’n moeder met mij achterop. Het was een lange maar heerlijke dag vol zon, gezelligheid, maffe verhalen en vele motor-kilometers!

De dag begon wel met hindernissen: Nadat de rit in eerste instantie voor zaterdag gepland was, maar vanwege het slechte weer naar zondag was verschoven, ging de wekker zondag om half zeven. Terwijl ik zaterdag zonder problemen wakker was geworden en opgestaan, werd ik zondag opeens om vijf voor half acht wakker. Terwijl ik nota bene twee wekkers had gezet!

Vervolgens sprong ik als door een bij gestoken uit bed. Om er vijf minuten achter te komen dat het nog erger kon, omdat ik vergeten was de taxi te bestellen. Als we zaterdag waren gegaan, was ik met de pont overgevaren, maar die vaart zondag pas vanaf een uur of twaalf. Maar dat pont-idee zat zó in m’n hoofd, dat het geen moment in me opgekomen is een taxi te bellen.

Motor route door Zeeland

M’n moeder gebeld en haast hysterisch in de telefoon gegild dat ik niet meekon, omdat ik me had verslapen en geen taxi had besteld. Ik ging er al vanuit dat ik niet mee kon, maar ze bood aan me op te halen. Vervolgens op weg naar Bruinisse. Ik weet niet hoe lang we erover gedaan hebben, maar korter dan ik verwacht had. Dat krijg je als de bijnaam van je moeder Speedy is en je met een snelheid tussen de 130 en de 140 km/pu over de snelweg dendert!

Eenmaal op de afgesproken plek in Bruinisse aan een haventje bij een koffietentje genaamd De Koâje gewacht op de rest, die niet lang op zich lieten wachten. Toen iedereen gearriveerd was, zijn we bij dat tentje gaan vragen of we koffie konden krijgen, omdat ze officieel pas om elf uur open zouden gaan. Dat kon gelukkig wel, dus lekker buiten aan een bakkie gezeten!

Daarna aan de route begonnen en kronkelend door Zeeland gereden. Op het kaartje kun je de route zien. We reden over Schouwen-Duiveland en via de indrukwekkende Deltawerken naar Noord-Beverland, waar we lunchten op een terrasje van brasserie De Fontein in Westkapelle.

Daarvandaan vervolgden we de route naar Vlissingen, waar we opnieuw neerstreken op een terras, dit keer voor een verkoelend drankje. Daarvandaan was het nog zo’n 75 kilometer naar Bruinisse, waar we een groepsfoto maakten en afscheid namen. De route was erg leuk en de groep gezellig. We waren met tien mensen en zeven motoren, en op een paar spettertjes op de terugweg na, hebben we de hele dag schitterend weer gehad.

Ik heb drie collages gemaakt. De eerste bevat wat onderweg plaatjes. De vuurtoren staat aan de Zeedijk bij Westkapelle. Op de tweede collage wat typisch Zeeuwse dingen: De weidse natuur, de jachthaven, rijden over de boulevard van Vlissingen en de imposante Deltawerken.

Op de volgende collage zie je een aantal van de motoren die erbij waren. De Kawasaki Z750 (die groene) staat in mijn top drie van favoriete motoren. Op één staat uiteraard nog steeds de Yamaha Fazer.

Groepsfoto tijdens Zeelandrit

Tot slot de groepsfoto: ik vind mezelf er warempel zelfs leuk op staan, dat gebeurt niet snel! Komt natuurlijk door m’n geliefde Yamaha pet. 🙂 Sowieso is ‘t een leuke en vrolijke foto geworden. Een mooie afsluiter voor een geweldige dag!