Twee weken geleden werd ik door m’n moeder geattendeerd op iets in de krant, waarin stond dat ook in Gorinchem de nacht van de nacht werd gehouden en wel op een heel ludieke manier. Met een vaartochtje in het donker, met tot slot als symbolisch gebaar het uitdoen van het licht in één van de molens door de wethouder van de Gemeente Gorinchem.

Ondanks dat ik niet echt een voorstelling had van hoe zo’n avond zou verlopen me wel gelijk aangemeld. Er was in eerste instantie maar plaats voor 24 personen en het was gratis. Nieuwsgierig als ik was gelijk gebeld om me aan te melden.

Varen is sowieso leuk en in het donker heel apart! Inmiddels was vandaag de dag aangebroken dat dit evenement, voor zover je ‘t zo kunt noemen, plaats zou vinden. Alle mensen was verzocht zich om zeven uur ‘s avonds te verzamelen bij de Lingehaven aan ‘t Eind en zo geschiedde. Toen ik aan kwam stond er al een groepje mensen en niet veel later konden we ‘ingescheept’ worden.

Er waren verschillende bootjes, zogenaamde eco sloepjes, waar je dus met ongeveer 5 man per bootje in kon. Vanaf de kade leken ze echt mini, maar eenmaal dichtbij leek het best mee te vallen. Je kon op een comfortabel bankje zitten wat in een soort half rondje liep. Op het helaas niet al te duidelijke fotootje hiernaast kun je zien hoe zo’n bootje eruit ziet. Ze varen op een accu, kunnen maximaal 4 km per uur en je hoort ze écht niet, alleen heel zacht als ie harder gaat.

Eenmaal in het bootje werden we eerst vanaf de brug nog gefotografeerd door een fotograaf van het AD Rivierenland (een man die ik overigens al een aantal jaren ken) en er was ook een jonge journalist van dezelfde krant aanwezig die in ons bootje zat. We voeren met 4 bootjes waarin in totaal 30 mensen in zaten.

In een bootje tijdens Nacht van de Nacht

Vervolgens gingen we op het gemakje de Lingehaven door en het was prachtig om het eens op een heel andere kant te zien. Niet alleen vanaf het water, terwijl je normaal over de kade loopt, maar ook in het donker. Zoveel lichtjes overal! Het had haast iets sprookjesachtigs. We voeren de haven uit en sloegen vervolgens links af waar je langs het gedeelte komt waar veel arken liggen. Ook passeer je het station en het stadhuis.

Inmiddels werden de ingeladen thermosflessen open gemaakt en in tegenstelling tot de koffie of thee die ik verwacht had, bleek er glühwein in te zitten, dat gaf het geheel helemaal een feestelijk tintje! Ergens halverwege omgedraaid en terug gevaren richting molen Nooit Volmaakt, waar door wethouder Arjen Rijsdijk vervolgens een kort praatje gehouden werd, waarna hij het licht in de molen uit deed.

Molen in het donker

Daarna werd ook nog een kort gedicht voorgedragen door Ro van Doesburg, waarna het hele gezelschap de trappen weer afdaalde om weer in de geduldig wachtende sloepjes te stappen. Opnieuw werd er glühwein geschonken en voeren we zachtjes aan terug richting ‘t Eind waar we de initiatiefnemers bedankten, wat napraatten en vervolgens een ieder op huis aan ging.

Ondanks dat ik van tevoren besloten had mijn camera niet mee te nemen omdat ik verwachtte dat het toch niet echt zou lukken, had ik daar achteraf dus wel enorm veel spijt van. Doordat het haast windstil was, was het water spiegelglad en ook doordat we zo zachtjes voeren gaf dat geen hinder om te fotograferen.

Gelukkig had ik wel zoals altijd mijn iPhone bij me en heb daar verschillende foto’s mee gemaakt zo goed en zo kwaad als dat ging. Twee hiervan zie je al hierboven, de rest heb ik in een collage verwerkt die je hieronder kunt bekijken. Je kunt op alle foto’s klikken om ze groter te zien.