Ik volg veel blogs en met name beautyblogs. En daar leer je nog eens wat! Ik wil best toegeven dat ik ongeveer 90% van mijn make-up skills geleerd heb van tutorials op die blogs. Toen kwam ik er dus ook achter wat voor ongelofelijke noob ik was op make-up gebied. Moet je nagaan. 30+ vrouw leert make-uppen van tienermeisjes.
Voordat ik weer (te) veel uitweid over make-uppen op zich (mocht je willen weten hoe het komt dat ik pas op latere leeftijd aan make-up begonnen ben, verwijs ik je graag door naar deze link), ga ik verder met waar het écht over gaat in deze blog.
Op één van de blogs die ik volg, zag ik onlangs dat je ook lege paletjes kunt kopen om je losse oogschaduws (ook wel mono’s genoemd) in kunt doen. Helaas kan dat niet ‘zomaar’, maar moet je eerst al je mono’s depotten. Wat ongeveer hetzelfde is als overpotten in de plantenindustrie, maar dan heel priegelig werk met kans op gecrashte oogschaduws. Hoe ik dat weet?
Mijn interesse was gewekt. Ik heb best veel mono’s van budget make-up merk Catrice (gaat er al een lampje branden?) en al die losse doosjes waren niet echt praktisch. In de praktijk kwam het er op neer dat ik op een gegeven moment, maar naar de voorste doosjes greep omdat ik geen zin had om verder te zoeken, met als resultaat dat ik veel van mijn, vaak toch best mooie kleurtjes, nauwelijks gebruikte.
Zo’n paletje dus, die wilde ik wel. Zeker toen ik las dat op de webshop van BeautyGloss handzame lege paletjes werden verkocht voor € 4.99 per stuk. (Als ik een man was geweest had ik me meteen afgevraagd waarom iemand in godsnaam € 5 uit wil geven aan een léég kartonnen doosje). Er zit overigens in de bodem van de paletjes een sterke magneet waardoor de oogschaduws goed op hun plek blijven zitten en er niet uit vallen.
Enfin, twee paletjes besteld (er kunnen negen oogschaduws in één paletje) en een paar dagen later had ik ze al in huis. Toen begon het grote avontuur dat depotten heet. Ik had het nog nooit eerder gedaan en ben dus eerst het internet op gedoken om vervolgens wat wijzer te worden aan de hand van videofilmpjes, forumberichten en meer. De meningen over de beste depot-methode waren hier en daar een beetje verdeeld, maar ach, daar kwam ik wel uit.
Het depotten bleek in sommige gevallen lastiger dan ik had gehoopt. Bij Catrice mono’s zit bij een aantal een klein gaatje onderop waar je met een naald doorheen kunt prikken om het pannetje (zo heet het metalen houdertje waar de oogschaduw zelf in zit) van onderaf omhoog te drukken. Dat werkte super! Maar wat als er niet zo’n gaatje in zat. Dat werd dus prutsen met een naald om de pan vanaf de bovenkant eruit te krijgen, inclusief de nodige uitschieters.
Ik heb ze er allemaal uit gekregen, maar er zijn er wel een paar gebroken. Tot overmaat van ramp klapte m’n favoriete zwarte oogschaduw om en ben ik een uur bezig geweest om de rotzooi van de tafel, m’n Yamaha vest en het laminaat te krijgen.
Ik heb zelfs met wattenstaafjes tussen de naden van het laminaat gezeten omdat die óók zwart waren geworden! Ik heb wel het nodige kunnen redden, maar sindsdien werkt hij niet fijn meer. Ik denk erover om een nieuwe zwarte te kopen en dan in de winkel te voelen of er wel of geen gaatje onderop zit, ik begin niet nog een keer aan zo’n rotklus met mogelijk fatale gevolgen.
Uiteindelijk zat alles erin en helaas zat het ook dáár tegen. Er konden 9 oogschaduws in, maar dan moesten ze wél perfect vierkant of rond zijn. De Catrice oogschaduws zijn nét iets rechthoekig, wat maakte dat er minder in konden, eigenlijk maar zeven.
Uiteindelijk nog een paar oogschaduws van een ander merk gedepot en zodoende 2 mooie, maar wel wat rommelig uitziende paletjes samengesteld. Eén met aardtinten en één met zwart en grijstinten. Ik moet zeggen dat ik het wel fijn vind werken.
Je gebruikt makkelijker kleuren die je anders laat liggen, omdat je geen overzicht hebt en de kleur dus niet eens ziet liggen, anderzijds knoei je ook veel sneller op andere oogschaduws, wat vooral op het paletje met de grijze kleuren goed te zien is. Zeker omdat veel van de oogschaduws met name door breken een stuk poederiger zijn geworden, is dat lastig.
Ander minpunt is het feit dat er van Catrice mono’s geen 9 in passen en het doosje net een halve centimeter groter moeten zijn, maar aan de andere kant zijn ze ook weer lekker licht en handzaam. Of ik in de toekomst weer zulke paletjes zou kopen weet ik niet. Als ik kijk hoe lang ik er mee bezig ben geweest om alles over te krijgen en hoe slordig en korrelig sommige kleuren zijn geworden denk ik van niet.
Ook het ‘net niet pas’ probleem vind ik irritant. Met de huidige 2 paletjes ben ik echter ondanks alles toch wel blij, je maakt ook combinaties die je anders minder snel zult maken. Mijn huidige favoriet zijn de grapefruitroze kleur rechtsonder en de koperkleur op het middelste rijtje helemaal links, beiden uit het aardtintenpaletje.
In combinatie met een mooie gitzwarte wing eyeliner en het kleurtje links onder als highlighter geeft dat een mooie look. Vind het sowieso heel wat dat ik tegenwoordig best veel natuurlijke looks draag in plaats van zwart en het nog leuk vind staan ook.
- De lege oogschaduw paletjes zijn te koop bij de webshop ByBeautyGloss.
- Catrice oogschaduw is te koop bij Kruidvat-winkels en sommige Trekpleister-filialen.
- Losse oogschaduws van dit merk kosten € 2.79 per stuk.
Wow dat heb je wel mooi gedaan! Toevallig kreeg ik vandaag mijn lege palette binnen via Ebay (kost geen drol haha) en aangezien er nu een pak sneeuw ligt ga ik dit weekend fijn mijn Wet n Wild palettes depotten. Ik heb ook eens een Catrice oogschaduw gedepot maar dat ging niet van harte
Hopelijk gaan deze beter.
Het was alleen eens maar nooit weer. Het was een drama om ze goed over te krijgen en ik vind de meeste oogschaduws nog steeds een stuk kruimeliger en poederiger dan in hun originele verpakking. Enige voordeel is wel dat ze allemaal bij elkaar zitten maar ik vind het depotten niet voor herhaling vatbaar. Maar dat kan ook komen omdat het bijna allemaal Catrice mono’s waren en daar tegenwoordig niet meer van die handige gaatjes onderin zitten. Ik had zelfs zwarte oogschaduw tussen de naden van het laminaat en ik kreeg het er bijna niet weg…