Nadat ik me gistermiddag kapot geërgerd heb in een boetiekje hier in de stad en het daar later aan de telefoon met een vriend over had (hij werkt ook in een winkel, dus weet precies hoe het wel, maar ook niet moet), leek het me leuk om daar een post aan te wijden. Zo zie je maar dat inspiratie soms uit bijzondere hoeken komt!

Laat ik beginnen met vertellen waarom ik me zo ergerde. Er zijn wat kledingzaakjes in de stad waar ik niet graag kom. Met als enige reden het bemoeizuchtige personeel, wat al naast je staat als je één stap in de winkel heb gezet. Gister ben ik toch weer eens binnen gewipt bij één van die boetiekjes, omdat ik op een paspop een truitje had gezien wat ik erg leuk vond.

Eenmaal binnen, bleek de prijs ook mee te vallen, dus troonde ik met het shirt en een ander truitje naar de paskamer. Het truitje bleek behoorlijk kort en in een raar model. Het andere item was ook niet echt een succes en bleek vol te zitten met pailletten, waar ik niet van houd.

Afgekeurd dus. Maar als je denkt dat ik klaar was, heb je het mis. De verkoopster die me hielp, ging vervolgens als een bezetene op zoek naar iets wat geschikt was voor mij en plukte lukraak truitjes en shirts uit het rek. Aangezien ik erg kieskeurig ben, zal ik haar flink geërgerd hebben omdat ik niets leuk vond. Ik vind sowieso sneller iets als ik op mijn gemak kan zoeken, zonder zo’n aasgier op een meter afstand.

Vervolgens had ze toch één shirt gevonden wat ik leuk vond, maar dat bleek een cropped top te zijn en dat vind ik niets. En maar aandringen: Het staat écht leuk! Die moet je nemen! Dan doe je er toch zo’n topje onder (die ze droeg en ook verkocht),

Ik was geen makkelijke prooi. Als ik geld uitgeef, wil ik het echt mooi vinden, anders koop ik het niet. Zo’n opdringerige verkooptactiek werkt bij mij zó averechts dat ik er onrustig van word en minder snel iets koop. Dankzij deze ervaring, heb ik besloten een lijstje te maken van meest ergerlijke dingen in winkels.

Opdringerige verkopers

Het soort verkopers die maar op één ding uit zijn en dat is zo veel mogelijk verkopen. Lukt het niet goedschiks, dan maar kwaadschiks. Oftewel: Net zolang drammen tot de klant het zó zat is en maar wat koopt om van het gezeur af te zijn. Sommige zijn zó erg, dat je haast zou denken dat ze minder salaris krijgen, wanneer ze niet aan elk slachtoffer iets weten te slijten.

Rommelige winkels

Ik doe mijn boodschappen bij ALDI, wat veel mensen een rommelwinkel vinden, omdat alles in dozen zit, maar dat zie ik niet als rommel. Wel vind ik het rommel als dozen rondslingeren. Mooi voorbeeld daarvan is Kruidvat in het Piazza Center; Die is groter dan die in de binnenstad, maar dat zou je niet denken, omdat het altijd vol staat met dozen en je soms je kont niet kunt keren.

Onvriendelijk personeel

Ik kan het best begrijpen als je met het verkeerde been uit bed gestapt ben, maar volgens mij is regel één in de detailhandel dat je je slechte humeur nooit mag afreageren op de klant en het überhaupt niet eens mag laten merken.

Dat je vriendenkring je fake smile wellicht wat minder waardeert, omdat ze je wel beter kennen is tot daar aan toe, maar werk je in een winkel of in de horeca, dan valt vriendelijkheid zonder meer onder representatief zijn.

Onoverzichtelijke winkel

Vooral vanwege m’n slechte ogen, moet ik het hebben van overzicht. Behalve dat een winkel netjes en opgeruimd moet zijn, is overzicht en een fijne indeling ook belangrijk. Niet alleen voor de winkelier zelf, maar zeker ook voor de klant!

Betweterigheid en verkeerd oordelen

Dit is iets wat veelvuldig voorkomt in elektronica- en computerzaken. Stel je de situatie voor: Er komt een vrouw in een winkel en ze wil een dvd-speler kopen. Verkoper denkt: “Ach, daar heb je weer zo’n vrouwtje wat van niets weet, ik zal het duurste model aansmeren.” Helaas voor hen, weet ik veel van elektronica. Ik weet ook wat (te) duur is voor een apparaat en je kunt me ook niet zomaar iets wijsmaken.

Meestal vind ik het leuk om die verkoper in de waan te laten dat ik onwetend ben en op het moment dat hij denkt dat de buit binnen is, sla ik toe. Moet je dan dat gezicht zien! Ik heb een hekel aan verkopers die klanten verkeerd inschatten en betweterig overkomen. Een heel verhaal ophangen over hoe geweldig iets is, terwijl ik weet dat de helft van z’n verhaal een verkooppraatje is. Wees eerlijk! Dat wordt meer gewaardeerd dan commerciële onzin!

Stinkend personeel

Er zijn mensen die veel zweten en dat niet kunnen veranderen, maar er zijn genoeg soorten deo’s op de markt om zweetgeur te voorkomen. Desnoods spray je om het uur onder je oksels. Dat vind ik zeker belangrijk als je in een winkel of horeca werkt.

Slechte bevoorrading

Stel: Je bent aan het winkelen en je ziet een item wat je héél graag wilt hebben. Je bent op slag verliefd en een check in je portemonnee wijst uit dat je genoeg geld hebt om het te kopen. Doen dus! Je mag jezelf best eens verwennen tenslotte!

Vervolgens blijkt er nog maar één te zijn en dat is de verkeerde maat. Hoe vervelend het al is als je out of stock op een webshop ziet staan, in een winkel is het minstens zo vervelend! Ik begrijp dat winkels niet te veel voorraad inslaan, maar ik zou zeggen: Zoek een middenweg tussen te veel en te weinig!

Te harde muziek

Ik vind harde muziek in een winkel niet prettig. Achtergrondmuziek is leuk, maar het moet niet te duidelijk aanwezig zijn, het kan niet de bedoeling zijn dat je de verkoper moet toeschreeuwen om te vragen of hij dat shirtje even van het bovenste rek wil halen voor je.

Ook ik begrijp dat met harde muziek een bepaalde doelgroep wordt aangetrokken, maar ik denk dat ze te veel mensen over één kam scheren. Ook jongeren vinden keiharde muziek niet altijd prettig. Daarbij kun je ook in acht nemen dat zoveel decibel ook schadelijk is. Juist voor jongeren, die hun hele leven nog moeten doen met één stel oren, is dat dus niet bevorderlijk!

Wat vind jij irritant tijdens het winkelen?