Oké, weer eens tijd voor een tag. De vaste lezers van mijn blog zullen inmiddels wel weten dat ik een voorliefde heb voor tags. Ook al is het soms misschien een beetje kinderachtig, toch vind ik het grappig! Wat voor tag het deze keer is vind ik een beetje lastig om in het kort uit te leggen, dus ik zou zeggen: see for yourself!

Als ik een maand was, dan was ik april

Ik heb even getwijfeld tussen april en juni, maar uiteindelijk toch voor april gekozen. April is zo veelbelovend, je krijgt echt dat lentegevoel, het weer wordt eindelijk mooier na de wisselvallige maand maart, de natuur wordt kleurrijker en als je geluk hebt, is het in april al heerlijk warm! Wat het verder met mij te maken heb komt hier niet echt duidelijk uit naar voren, dan zou ik januari moeten kiezen omdat ik dan jarig ben, maar eigenlijk heb ik een hekel aan januari.

Als ik een dag was, dan was ik zaterdag

Ondanks dat ik geen baan heb, heb ik een gruwelijke hekel aan maandag. Maar ondanks dat, is vrijdag bij mij weer niet zo’n veelbelovende ‘nu staat het weekend voor de deur’ dag als bij velen. Zaterdag vind ik daarentegen wel iets hebben.

Als er al iets te doen is in de stad, is dat meestal op zaterdag, het is weekend dus ik mag mezelf wat lekkers gunnen en ik mag legaal uitslapen (dat doe ik doordeweeks ook wel eens, maar daar voel ik me dan schuldig over).

Als ik een tijdstip was, dan was ik 22:30

Dat tijdstip waarop je denkt “Yes! Het is nog niet eens zo laat!” In elk geval niet voor iemand die gemiddeld tussen 12 en 1 uur naar bed gaat. Vooral als ik lekker met een projectje bezig ben of nog een leuke film zit te kijken is half 11 een soort geruststellende tijd. Zo van ‘ik heb nog even’.

Als ik een planeet was, dan was ik aarde

Omdat ik redelijk nuchter ben en met beide benen op de grond sta. Ik ben er al niet zo dol op om naar het buitenland te gaan (tenzij ik met m’n kont op een motorzadel zit) en zo’n verre planeet is helemaal niks voor mij. Sowieso vind ik dat je moet genieten van wat je hebt, de aarde is goed en groot genoeg voor mij!

Als ik een zeedier was, dan was ik een haai

Als ik dit tien jaar geleden ingevuld zou hebben, zou ik zonder twijfel dolfijn hebben ingevuld. Dat was toen één van mijn favoriete dieren en het paste ook echt bij me. De onschuld en, in mijn geval, ook de naïviteit. Toch kies ik nu voor iets anders. Haaien intrigeren me, altijd al gedaan. Ze kunnen er gevaarlijk uitzien, maar op een paar na doen ze je niets, dat is wel iets wat bij mij past.

Daarnaast kan ik ook te snel happen, als iemand iets goedbedoeld of zelfs als grapje tegen me zegt. Dat vinnige (mooie woordspeling) zit er soms dus wel in 🙂 Als je me eenmaal echt boos maakt berg je dan maar, dan heb je een hele kwade aan me…

Als ik een richting was, dan was ik zuid

Ik kom uit Brabant en ondanks dat ik al tien jaar in Gorkum woon, merk ik aan veel dingen dat ik altijd op het zuiden georiënteerd blijf. Op Twitter volg ik bijvoorbeeld veel dingen uit de regio, ik heb ze pas eens onderverdeeld in ln ‘Gorkum’ en alles beneden de rivieren en daaruit bleek wel dat het grootste gedeelte van deze tweeps toch toekomt aan ‘de overkant’ zoals we het hier noemen. Ik zou er zo snel niet meer gaan wonen, maar de verbondenheid blijft.

Als ik een meubelstuk was, dan was ik een bank

Ik hou van mijn bank. Ook van de vorige trouwens, en die daarvoor. Banken betekenen voor mij lekker hangen, luxe, rust, tot jezelf komen. Met een boek in de hand, een huisdier op schoot. Een pot thee binnen handbereik of de TV op een leuke zender. Ondanks dat je soms zou zeggen dat ik meer tijd in mijn bed doorbreng dan elders, is mijn bank het belangrijkste meubelstuk in huis.

Rode hoekbank in mijn woonkamer

Als ik een vloeistof was, dan was ik een haar-serum

Ik ben dol op mijn haar en ik ben er ook heel zuinig op, ondanks dat het om de 3 á 4 maanden geverfd en één keer in de week met een stijltang bewerkt wordt. Mijn haar is belangrijk voor me, als het een dag niet zit, zit ik ook gelijk niet lekker in m’n vel.

Haarserum is iets wat ik vrijwel dagelijks gebruik. Het voedt mijn haar en geeft een mooie glans. Wat het verder met mij te maken heeft? Nou ja, dit denk ik 🙂 Sowieso herkennen veel mensen me aan mijn toch best aparte tweekleurige haar.

Als ik een boom was, dan was ik een plataan

Platanen vind ik eigenlijk helemaal geen mooie of bijzondere bomen, er staat er één links én rechts naast mijn huis dus ik kan het weten, maar ze leven doorgaans wel heel lang, ik hoop dat dat mij ook gaat lukken! Daarnaast zijn ze erg lang, wat mij dan weer niet gelukt is. Met een vader van 1.98 en een moeder van 1.82 ben ik met mijn 1.74 wat aan de ‘kleine’ kant.

Als ik een gereedschap was, dan was ik een boormachine

Ik wil alles doorgronden, uitpluizen en analyseren en kijken hoe het er vanaf de andere kant uitziet. Wat de herrie die een boormachine produceert betreft is dat niet met mij te vergelijken, ik ben doorgaans geen druktemaker, behalve als ik een paar glaasjes achter m’n kiezen heb.

Als ik een bloem was, dan was ik een boterbloem

Nee, geen standaard roos. Dat lieflijke en gracieuze past niet bij mij. Ik kies voor een boterbloem om dezelfde reden als dat ik april heb gekozen bij ‘maand’. Een teken van het voorjaar, van de ontluikende natuur. Ook geeft het me altijd een heel blij gevoel door de vrolijke heldergele kleur.

Daarnaast heb ik de gewoonte om tijdens het wandelen de steel van een boterbloemetje in m’n mond te steken en daar net zo lang op te sabbelen en knabbelen totdat we weer thuis zijn. Rare gewoonte, ik weet ‘t. Maar die steeltjes zijn zo lekker knapperig en zoetig, het is mijn alternatief van op een strootje knabbelen.

Knabbelen op een boterbloemetje

Als ik een weer-soort was, dan was ik een zomers regenbuitje

Ik vind dit zó moeilijk! Ik heb erg snel de neiging iets te kiezen wat ik leuk of mooi vind, maar het moet natuurlijk eigenlijk wel iets zijn wat mij ‘vertegenwoordigt’. Dat zomerse regenbuitje komt aardig in de buurt,

het weerspiegelt in zekere zin dat ik leuk en aardig kan zijn, maar soms ook wat mindere periodes heb en ronduit irritant of soms ook chagrijnig kan zijn. Eigenlijk geldt dat natuurlijk voor iedereen, dus beetje slap verzonnen.

Het is nou ook weer niet zo dat ik last heb van stemmingswisselingen, over het algemeen is mijn karakter wel redelijk stabiel te noemen. Maar omdat ik niet van al te lieflijke dingen houd vul ik niet iets in als zonneschijn of sneeuw.

Als ik een muziekinstrument was, dan was ik een piano

Weer zo’n vraag waarbij ik het lastig vind om iets te vinden wat echt met mij te maken heeft. In dit geval weet ik dat gewoon niet. Piano is wel mijn favoriete instrument, de rijkheid van het geluid dat eruit voortkomt vind ik met niets anders te vergelijken. Wat het met mij te maken heeft, weet ik even niet zo goed. Ik heb wel piano gespeeld en heb muzikale aanleg, desondanks bespeel ik al jaren geen instrument meer.

Als ik een gezichtsuitdrukking was, dan was ik een glimlach

Juist omdat ik vaak te horen krijg dat ik op foto’s meer moet glimlachen misschien wel 🙂 Ik hou van lachen, maar ik ben niet iemand die snel echt voluit lacht, ik moet iets wel héél erg grappig vinden wil ik er echt om lachen. Ik ben gewoon wat serieuzer. Wel heb ik snel een glimlach op m’n gezicht als ik iets leuks of moois zie. Sowieso zit een glimlach net tussen neutraal en echt lachen in dus dat past wel bij mij.

Als ik een kleur was, dan was ik rood

Eén van de weinige vragen waar ik maar één seconde over na hoefde te denken. Ik hou van rood, ik draag rode kleding, hou van rode lipstick, ik heb een rode bank en zelfs rood beddengoed.

Ik hou van die kleur en in die zin heeft het dus ook met mij te maken. Daarnaast is rood een vurige kleur en dat kan ik ook wel zijn. Als ik verliefd ben, kleurt mijn wereld niet roze maar rood en kan ik letterlijk aan niets anders meer denken.

Als ik een emotie was, dan was ik verliefdheid

Ik schreef het hierboven al. Verliefd zijn is fantastisch. Ik word niet heel snel verliefd (vroeger wel, maar dat had ook veel met onzekerheid te maken) maar nu zeker niet meer. Sowieso is mijn hart al ‘vergeven’. Daarnaast is het de meest prettige emotie die ik ooit ervaren heb, samen met houden van, beter dan dat bestaat er gewoon niet.

Als ik een soort fruit was, dan was ik een aardbei

Weer rood, zoet maar ook weer niet helemaal, knapperig en zacht tegelijk. Sowieso samen met frambozen mijn favoriete fruit. Wat gelijkenissen betreft: Tja, mijn gezicht heeft een beetje de vorm van een aardbei vind ik: Een wat puntigere kin (maar ook weer niet overdreven) en wat ronder naar boven toe. Ik heb gelukkig nog net geen groen toefje op m’n kop 🙂

Als ik een geluid was, dan was ik het geluid van een Yamaha Fazer

Ik ben geen geluid en zal het nooit worden, wel is bovenstaande het mooiste geluid wat ik ooit heb gehoord. I just love it so much! Serieus, het klinkt écht nog beter dan het klepje van de brievenbus als ik weet dat er een leuk pakketje is gearriveerd.

Wat het met mij te maken heeft? Ik ben gek van motoren en als het daarover gaat ben ik niet vies van een beetje herrie. Wat nou demper, wat nou fluisterfiets. Niks ervan, ik moet ‘m wel horen! Overigens ben ik daarin wel vrij kieskeurig, dat gaat zelfs door tot in het type uitlaat wat onder een motorfiets hangt.

Als ik een element was, dan was ik vuur

Ik kan behoorlijk pittig zijn, maar ben daarnaast ook heel warmbloedig. Verdere details zal ik je besparen 🙂 Vuur is van de elementen wel wat het best bij mij past. Ondanks dat ik een Steenbok ben en die normaal gesproken juist meer wat gematigd zijn met alles. ken ik zo m’n uitersten.

Als ik eten was, dan was ik een rare gebakken biefstuk

Misschien een beetje een rare keuze voor iemand die eigenlijk helemaal geen vleeseter is, maar een biefstukje gaat er op z’n tijd prima in. Wat dat verder met mij te maken heeft? Nou, beetje het ruwe bolster blanke pit idee?

Ik ben niet makkelijk te doorgronden en waar mensen me soms ‘een open boek’ noemen, weten ze niet dat vrijwel alles wat naar buiten komt geregisseerd is. Vroeger was ik een flapuit, inmiddels niet meer. Sowieso hou ik van dat stukje controle. Dus in die zin klopt het wel.

Als ik een auto was, dan was ik een Ferrari

Ondanks dat mijn hart over het algemeen sneller gaat kloppen van motoren dan van auto’s, weet ik een bloedmooi sportwagentje wel te waarderen. Waar ik ‘gewone’ auto’s meestal links laat liggen en een hekel heb aan stationcars (uitgesloten de Alfa Romeo 159 Sportwagen 1.8), verrek ik m’n nek als er zo’n rood monster voorbij komt.

Voor Ferrari heb ik altijd al een zwak gehad. Wat het met mij te maken heeft? Nou, ik ben gék op rood, vooral het echte Ferrari-rood, en daarnaast ben ik ook nogal een snelheidsduiveltje en ik hou ervan als er aandacht aan de details besteed zijn, doe ik zelf namelijk ook.

Als ik een plek was, dan was ik mijn eigen huis

Tja, hoe makkelijk kan het zijn. Ik kan genoeg leuke, fijne en mooie plekken bedenken maar niets is zo fijn als mijn eigen huis. Mijn eigen bank (daar heb ik het al eerder over gehad…), mijn bed, waar ik ‘s morgens niet uit te branden ben, mijn eigen keuken, waar ik zelden of nooit in kook en mijn eigen huisdieren. Ik ben sowieso nogal een huismus, je maakt mij écht niet blij met 2 weken zonvakantie, dan blijf ik liever thuis. Saai misschien, maar wel fijn.

Als ik een stof was, dan was ik zwart kant

Ik ben absoluut dol op kant, het is sexy, mysterieus, apart, net effe anders en het trekt de aandacht. Op het sexy na (dat kan ik van mezelf toch niet zeggen!) slaat de rest in elk geval wel op mij. En wat betreft de aandacht trekken: of ik het nu wil of niet, het gebeurt.

Waar vroeger het hele dorp mij kende terwijl ik nog niet de helft bij naam wist, is dat in de stad niet anders. Hoe vaak mensen me niet herkennen, vragen waar het hondje is, dat ze mijn haar zo apart vinden. Zelfs nog voordat ik mijn tweekleurige haar had was dat in zekere mate al zo. Blijkbaar heb ik iets wat blijft hangen of zo?

Als ik een smaak was, dan was ik zoetzuur

Niet te verwarren met zoutzuur… Net als bij de aardbei, hoeft het voor mij niet allemaal zo zoet. Nergens mee. Zuur ben ik ook niet (godzijdank) maar het gaat meer over de diversiteit, het beetje extra. Sowieso hou ik van etenswaren met een zoetzure smaak, het is net dat beetje meer dan gewoon alleen zoet, dat wordt al gauw te veel, te overheersend.

Als ik een voorwerp was, dan was ik een iPhone

Multifunctioneel inzetbaar, handig, aandacht voor detail, snel (alhoewel, niet altijd). Dat zijn wel eigenschappen die bij mij passen (of klink ik nu heel opschepperig?). Verder heb ik er niet veel aan toe te voegen, behalve dan dat de iPhone de beste uitvinding is sinds vierwielaandrijving!

Als ik een lichaamsdeel was, dan was ik een oog

Die lag wel voor de hand hè, in verband met mijn slechtziendheid. Daarnaast vind ik ogen mooi, ik kan helemaal verliefd worden op een stel felle ogen (bij voorkeur blauw) bij een man en als je soms close-up foto’s van ogen ziet, zijn het net kunstwerkjes!

Mijn eigen ogen vind ik niet heel bijzonder, wel apart is het dat ik niet goed kan benoemen wat voor kleur ze nu eigenlijk zijn. De ene keer is het grijsblauw, dan weer felblauw en als je van heel dichtbij kijkt zie je er ook een paar flintertjes groen in. Wel mooi vind ik dat ik een donkere rand langs mijn iris heb, dat heeft niet iedereen.

Als ik een liedje was, dan was ik ‘Gravity’ van Sara Bareilles

Niet alleen één van mijn favoriete nummers, maar ook in de tekst kan ik me wel vinden, al heeft dat dan weer meer met de liefde en een bepaald persoon te maken. Desondanks past het liedje ook echt wel bij mij. Ik ben normaal niet zo’n fan van ballads en zoetsappige nummers, wel van écht móóie muziek (het singer/songwriter materiaal) en liedjes met een rauw randje.

Als ik een paar schoenen was, dan was ik een paar biker boots

Niet alleen mijn favoriete soort schoenen/laarzen, maar het weerspiegelt ook mijn stijl, smaak en hoe ik ben. Ik hou van stoer, mag best wel met een randje, net effe anders, niet te girly en te zoet, ik hou van comfort en sta graag ten allen tijde stevig in m’n schoenen!

Tot zover de lijst. Ik moet zeggen dat ik er echt enorm lang mee bezig ben geweest. Waar ik normaal gesproken in een kwartiertje tijd of sneller een artikel tik, ben ik er nu echt uren mee zoet geweest. Sommige vragen waren écht lastig te beantwoorden, zeker omdat ik snel neigde naar een opsomming van favorieten en dat was nou juist niet de bedoeling.

Ik geloof dat ik aardig geslaagd ben met wat ik nu opgeschreven heb, ik vond het in elk geval een hele leuke tag om te doen, weer eens wat anders! Omdat ik heb zelf ook gewoon van internet overgenomen heb ga ik verder ook niemand taggen, als je ‘m leuk vindt: be my guest!