De vaste bezoekers van mijn blog zal het inmiddels wel bekend zijn dat ik een motorfanaat ben in de breedste zin van het woord. Een bezoekje aan de jaarlijkse motorbeurs in Utrecht kan dan ook niet uitblijven. Huishoudbeurs? Spáár me! Voor mij is er maar één beurs die telt en dat is de Motorbeurs. Voor mij dus geen gillende vrouwen maar glimmende motoren!

De motorbeurs is uitgestrekt over 4 dagen, begint op donderdag en eindigt zondagavond. Vier dagen lang motorplezier dus! Aangezien zaterdag en zondag de drukste dagen van allemaal zijn en je dan onderhand over de koppen kunt lopen, was ik blij dat ik op donderdag kon gaan. Uiteindelijk ging ik vandaag met een vriend de beurs onveilig maken. 🙂

We zouden apart reizen, omdat dat wel zo makkelijk was omdat we niet in dezelfde plaats wonen. Ik stapte om kwart over 7 uit bed en om kwart over 9 op de bus. Waarom zo vroeg uit bed? Omdat ik niet al te snel ben als ik net wakker ben en ik het altijd voor elkaar krijg dat ik op het laatste moment nog moet haasten, zo ook vanmorgen. Eind goed al goed, ik was op tijd en zat op mijn favoriete plek vooraan in de Qliner.

Ik op een zwarte Yamaha Fazer

Eenmaal binnen in het Jaarbeursgebouw kaartjes gekocht en naar binnen. We hebben alle hallen gezien en genoten van al het moois wat er te zien was. Het hoofddoel voor ons beiden was de Yamaha stand, waar ook de Yamaha FZ1 en de nieuwe FZ8 stonden die ik graag wilde zien.

Maar ondanks dat ik vooral van de FZ8 hoge verwachtingen had, vond ik hem in het echt wat tegenvallen qua uiterlijk. Overige factoren heb ik niet kunnen beoordelen omdat ie stilstond. Uiteindelijk bleef ik toch maar bij mijn oude liefde; de Yamaha Fazer, en liet ik Willem een paar foto’s maken terwijl ik op de door mij zo intens geliefde motor plaats had genomen.

Arm candy

Verder was het vooral een goedkoop dagje. Willem heeft helemaal niets gekocht en ik heb voor mezelf een stoer zwart leren armbandje met spikes gekocht wat lekker goedkoop was en wilde graag iets voor m’n moeder kopen, met wie ik eerst zou gaan, maar die onverwachts van een motorbeursbezoekje af moest zien. Ook daarvoor ben ik geslaagd. Ik had graag even los gegaan bij de Yamaha stand, maar helaas voor ons verkochten ze daar dit jaar geen merchandise meer, ze hadden alleen motoren staan.

We hebben tussendoor twee keer een bakkie koffie gedronken en daarbij onze zelf meegenomen broodjes en boterhammen opgegeten. Het eten wat je op de beurs kunt kopen is heel duur en voor dat geld niet bijzonder lekker te. Zelfs mijn wat uitgedroogde boterhammen smaakten beter dan dat ik daar ooit heb genuttigd!

Uiteindelijk hadden we het rond een uur of half twee wel gezien en waren onze voeten bijzonder pijnlijk geworden. Ik loop zelf daarnaast al twee dagen met een zere knie waardoor ik elke keer niet op m’n linkerbeen kan staan, maar dankzij een brace die ik bij de apotheek kocht, kon ik nu, zij het dan met de nodige pijn, wel redelijk normaal lopen, waar ik erg blij om was.

Motoren kijken op de Motorbeurs

Vervolgens richting de bushalte, waar de bus van Willem al klaar stond en die van mij 5 minuten later arriveerde. Wederom voorin gaan zitten (ik vind het heerlijk om hoog over de weg heen te kunnen kijken) en moeite moeten doen om niet in te dommelen, want ik was behoorlijk moe.

Weer in Gorkum eerst nog een kwartier naar huis lopen omdat ik mijn fiets niet op het station had willen zetten. Eenmaal thuis met gestrekte benen op de bank maar niet voor lang omdat ik toch wel benieuwd was naar mijn foto’s.

Echt veel heb ik er niet gemaakt. Uit ervaring weet ik dat het lastig is om echt mooie foto’s te maken op zo’n dag. De hallen hangen vol met felle lampen, de motoren blinken om het hardst, ze staan meestal vrij dicht op elkaar en dan nog alle mensen die er voor, achter of naast staan.

Kortom: het worden vrijwel altijd wat ‘drukke’ foto’s, en daar houd ik niet van. Vandaar dat ik me erg ingehouden heb. Het eindresultaat is nog niet echt heel geweldig, maar het geeft in elk geval een indruk. Stiekem vind ik de 2 foto’s van mij op de Fazer nog het leukst. 🙂

Ik bedenk me nu dat het misschien wel leuk was geweest ook wat te filmen, maar daar heb ik eigenlijk geen erg in gehad. Het is prima zo hoor. Ik heb gezien wat ik wilde zien, ik heb de foto’s waarvan ik thuis al bedacht had dat ik die wilde en ik heb vooral genoten!