Dat was me ‘t avondje wel gisteren! Ik ben nog steeds zo gaar als een klontje maar dat was ‘t dubbel en dwars waard, vooral het laatste uurtje ben ik helemaal uit m’n dak gegaan! Gister was ik naar Parkfeest in Oosterhout voor één van mijn favoriete bands: Within Temptation!

Ik ben al een aantal jaren fan van deze band. Fan in de zin van dat ik hun muziek geweldig vind en alle albums heb. Ik was nog nooit bij een optreden geweest en behalve de naam van Sharon, heb ik geen idee hoe de bandleden heten. Maar dat maakt niet uit want het gaat om de muziek!

Een goede vriend was een paar jaar geleden bij een optreden in Vredenburg en heeft me toen jaloers zitten maken dat ‘t zo goed was. Sindsdien was een optreden bijwonen nummer één op mijn bucket list.

Gister is die wens dus in vervulling gegaan! Sharon zag er heel anders uit dan ik gewend was van filmpjes en foto’s. Dit keer geen gothic jurk, maar een stoere leren broek en een wijd satijnen shirt. Ook de bandleden droegen leren broeken.

Destine

Ondanks dat ik er een half uurtje vandaan woon, kan ik me niet herinneren eerder in Oosterhout te zijn geweest. Wat ik er van zag, leek het me een leuke plaats. Het festivalterrein was in een groot park en om de twee podia stonden diverse tentjes met etenswaren en aanverwanten.

Ik was met de taxi gegaan en om 6 uur in Oosterhout. Eerst het terrein verkend en daarna mijn plaats ingenomen bij het hek bij het hoofdpodium. Om 7 uur beet Miss Montreal het spits af. Deze avond zouden in totaal vijf artiesten de revue passeren. Eerst Miss Montreal op podium 1, daarna Destine op podium 2, Racoon op podium 1, Krystl op podium 2 en als laatste de band waar het me allemaal om te doen was: Within Temptation op podium 1.

Miss Montreal

Ondanks dat ik alleen naar Oosterhout was gegaan, ontmoette ik daar een kennis die met een collega en z’n neef was gekomen. We zijn de hele avond bij elkaar gebleven en het was erg gezellig.

Ik hopte tussendoor van hot naar her om wat foto’s te kunnen schieten en iets na tienen ging ik m’n best doen om zo zachtjes aan nog een beetje bij de mensenmassa voor podium 1 te infiltreren. Dat viel niet helemaal mee, maar ik had het slechter kunnen treffen.

Ik stond zo’n vijf rijen vanaf het dranghek en gelukkig stonden er weinig mensen voor die langer waren, dus had ik een redelijk uitzicht. Qua fotografie was het best spannend want ik wist niet of m’n SX30 het zou trekken om met flits over een afstand van minimaal 20 meter nog redelijke foto’s te maken.

Within Temptation

Maar juist op zo’n moment dat ik bang ben dat ik met geen goede foto’s thuiskom, treedt bij mij een soort oerkracht op. In de zin dat ik dan alles uit de kast trek om te kunnen presteren. Ik heb al eerder gezegd dat ik erg getriggerd word door uitdagingen en me er in vastbijt, Daar was dit ook een overduidelijk gevalletje van. 🙂

Het leukste vind ik dat ik er bij het bewerken van de foto’s achter kwam dat de mooiste foto’s juist degene zijn waar ik de meeste moeite voor heb moeten doen en die echt bloed, zweet en tranen hebben gekost. Ik denk dat het juist die extra moeite is die je daarin terug ziet. 🙂

Het optreden van WT duurde een uurtje, maar voor mijn gevoel leek het veel langer. Er werd een complete show neergezet inclusief gave lichteffecten en videobeelden op de achtergrond. Echt heel vet allemaal!

Ik heb alle nummers luidkeels meegezongen en dat is ook wel te merken, want vanmorgen kwam er alleen een heel hees piepje uit mijn keel toen ik goedemorgen wilde zeggen tegen Bas. Inmiddels is mijn stemgeluid weer terug, maar nog wel wat aan de hese kant.

Within Temptation op Parkfeest

Na mijn WT ‘ontgroening’ verlang ik alleen maar naar meer. Ik ben vanmorgen gelijk op hun site naar de toeragenda gaan kijken en tot mijn blijdschap geconstateerd dat ze begin september op Appelpop in Tiel staan. Daar ben ik jaren geleden eens geweest en dat was een leuk festival en ook gratis. Gelijk in m’n agenda gezet, want reken maar dat ik weer van de partij ben!

Hieronder twee filmpje. Van Miss Montreal en Within Temptation. Het WT filmpje is film-technisch wat chaotisch, maar omdat ik dus niet de meest ideale plek had en klem tussen de mensen stond, moest ik de camera boven m’n hoofd houden tijdens het filmen en dat ging ten koste van de stabiliteit van het beeld.