Kinderboerderij alleen voor kinderen? Nee hoor, ik vind het altijd leuk om er rond te kijken en Bas vindt het leuk om eens kennis te maken met andere dieren dan de honden en katten en hier en daar een verdwaald schaap die hij tijdens wandelingen tegen komt. Gister was het prachtig herfstweer, een mooie gelegenheid om weer eens te gaan kijken.
De kinderboerderij ligt bij het Gijsbert van Andelpark in Gorinchem, met de ingang aan de zijkant van het Beatrixziekenhuis. Dat park is overigens ook de moeite waard, met veel bruggetjes, watertjes, kronkelende paadjes en vrolijke rode bankjes waarop je van het uitzicht kunt genieten. Als je vanaf de A15 onder het tunneltje door via de Banneweg Gorinchem inrijdt, zie je het park aan je rechterzijde.
Ondanks dat een bezoekje aan de kinderboerderij nog op mijn to-dolijstje stond, was ik gister niet van plan te gaan, totdat ik besloot dat nu de dag was, omdat het lekker weer was en de voorspelling voor de rest van de week niet veel soeps.
Waar ik van plan was geweest er met de fiets heen te gaan, zijn we gaan lopen. De afstand is bijna 3 km, dus in totaal 6 km. Tel daar een wandeling door het park en de kinderboerderij bij op en 8 km hebben we wel gehaald.
Het was leuk om bij de dieren te kijken, al leek Bas deze keer niet alle dieren leuk te vinden. Hij was duidelijk in tweestrijd, aan de ene kant vond hij het een beetje eng, aan de andere kant was hij toch ook wel erg nieuwsgierig en wilde overal snuffelen en kijken en probeerde zelfs een paar keer onder het hek door te kruipen.
Pech voor hem was dat het varkentje waar hij zo gek op is, geen zin had om te komen kijken. De vorige keer was hij er niet bij weg te slaan. Hoe lang hij toen niet voor het hekje heen en weer aan het drentelen is geweest, kijkend naar het varken, hij wilde er graag naartoe, maar dat ging dus niet en het varken was te druk aan het grazen om aandacht te hebben voor een nieuwsgierig klein wit hondje.
We hebben ook even bij de geiten gestaan, die Bas erg leuk en interessant vonden, vooral het zwartje was een lieverd en was er duidelijk dol op om aangehaald te worden. Zodra ik m’n hand uitstak om één van de andere geiten te aaien, kwam ie meteen weer met z’n kop tegen m’n hand duwen dat ik vooral niet moest vergeten hém weer te aaien.
Een grappig moment ontstond bij het stukje waar 2 prachtige koeien liepen. Ik ben normaal helemaal niet zo geïnteresseerd in koeien, maar deze waren vooral erg mooi. Prachtige schone vacht die zelfs zacht aanvoelde en de meest prachtige kleur bruin die je je kon bedenken.
En nieuwsgierig! De kleinste lag lekker te grazen toen ie Bas zag staan. Hij (of eigenlijk een zij waarschijnlijk) stond op, loeide luid en kwam met een drafje op het hek af om gelijk de snuit naar Bas uit te steken.
Bas was wat verbouwereerd door deze enthousiaste actie, de koe was letterlijk niet bij Bas weg te slaan en bleef proberen contact te zoeken. Maar Bas wendde z’n kop af en vond de openlijk getoonde adoratie van zo’n groot beest maar niets, ik moest er hartelijk om lachen. Op de foto zie je de nieuwsgierige koe op de voorgrond,
De favoriete plek van Bas was dit keer het kippenhok. Ik kan me van de vorige keer herinneren dat hij deze vogels destijds ook erg leuk en interessant vond en er lange tijd bij heeft staan kijken.
We hebben toen ook ruim een kwartier op het bankje voor de kippenren gezeten en Bas maar kijken en snuffelen. In tegenstelling tot de meeste kippen, zijn deze aardig wat gewend en deinsden dus ook bepaald niet terug van de witte schim op vier pootjes voor hun ren.
Het was een leuk gezicht. Of het nu is dat die kippen niet groot zijn dat hij die leuk vindt, weet ik niet, bij de geiten was er ook een kleintje dat even groot was als Bas en daar keek hij ook niet naar om. Bas heeft overigens altijd wel veel interesse in vogels gehad, hij is gek op eendjes en wil er altijd naar kijken. Hij gaat er overigens nooit achteraan of zo, hij vindt ze gewoon leuk.
De kinderboerderij is niet al te groot, dus hadden we het snel gezien. Ik heb even getwijfeld of we bij de aanwezige theetuin iets zouden drinken, maar wist niet of daar honden binnen mochten. Nadat Bas nog even neus aan neus heeft gestaan met de schapen, ik één van de ezeltjes een aai heb gegeven en we gezocht hebben naar de pauw die de vorige keer rond liep te paraderen, maar die er nu niet bleek te zijn, zijn we weer aan de wandeling huiswaarts begonnen.
Wat leuk is dat he, de kinderboerderij. Leuke foto’s heb je gemaakt. Zelf ga ik vaak met een cliënt naar de kinderboerderij, veel wandelen met de hond en bij de dieren kijken. Ik kan er ook altijd heel erg van genieten!
Ik vind het ook erg leuk ja, ik noem het zelf inmiddels altijd ‘dierenboerderij’, ik zie er sowieso ook regelmatig andere volwassenen (zonder kind aan de hand) lopen, dus niks geks aan. Beestjes blijven nu eenmaal altijd leuk!