Het is niet de eerste keer dat er een blogpost verschijnt met foto’s die ik in de griend in Sleeuwijk gemaakt heb. Het is één van mijn favoriete wandelgebieden geworden en ik ben er al regelmatig geweest. Wat ik niet gezien had, was de griend met een witte sneeuwdeken. Omdat het een mooie dag was, besloot ik weer eens te gaan kijken.
Zoals altijd met het pontje overgevaren naar de overkant samen met Bas en me al bijna bedacht toen ik bij de ingang van de griend een enorme ijsbende aantrof. Je moet daar een trapje af en dat zag er niet al te gezellig uit, helemaal aangekoekt met stukken ijs. Ik zag mezelf bij wijze van spreken als naar beneden glibberen.
Op de foto hieronder zie je hoe glibberig dat trapje was. Voetje voor voetje en tree voor tree heel rustig aan naar beneden gelopen, wat er niet makkelijker op werd gemaakt doordat Bas flink aan de lijn aan het trekken was en voor m’n voeten liep.
Maar ik ben heelhuids beneden gekomen en ben ook tijdens de wandeling, waar ik af en toe over stukken ijs moest manoeuvreren, niet onderuit gegaan. Hieronder een selectie foto’s die ik gemaakt heb.
Het zijn in totaal 18 foto’s en je kunt ze allemaal aanklikken om ze groter te bekijken. Zelf vind ik vooral de twee foto’s op de voorlaatste rij erg mooi en ook die met de rozige lucht links erboven.
Er zaten daar stukjes ijs tussen de takjes en het was met de zon erop zo’n prachtig gezicht, net of er diamantjes tussen zaten. Helaas kreeg ik het ijs niet scherp, maar het is toch wel een aparte foto geworden, een beetje dromerig en sprookjesachtig en dat was precies zoals het terrein er ook uitzag en wat voor gevoel ik erbij had. Dat heb ik dus aardig over weten te brengen denk ik.
Wat zijn het weer prachtige foto’s geworden!!
Mooie foto’s! Ik zou zeker van dat trapje gevallen zijn, haha.