
Gisteravond was het winteravondmalen in molen Nooit Gedagt in Woudrichem, waarbij je de molen kon bezichtigen en het maalproces kon zien. Dat leek me leuk en dus ben ik – door de stromende regen – naar Woudrichem gegaan met het pontje.
Hier in Gorinchem hebben we ook een aantal molens en in twee ervan ben ik diverse keren binnen geweest, maar het maalproces had ik nog nooit gezien dus dat leek me wel bijzonder om eens mee te maken.
Misschien vraag je je af: wat moet jij nou in een molen. Ach ik vind het gewoon mooi, ik hou van de ouderwetse techniek en misschien heb ik de liefde voor molens ook wel van m’n opa meegekregen, die zelfs jaren in de Molenstichting heeft gezeten.
Het zou om zeven uur beginnen en het laatste pontje ging om kwart over zes. Dat betekende dus dat ik mezelf nog even moest zien te vermaken, dus ben ik bij Café ‘t Hoekske (ook bekend uit Dokter Tinus) een kopje koffie gaan drinken.
Het was er druk en ik was bij vertrek weer helemaal op de hoogte van alle roddel en achterklap in het vestingstadje. 🙂 Ook heb ik vrienden gemaakt met een hondje die me achtervolgde vanaf ’t moment dat ik binnen kwam en aan m’n voeten bleef zitten.
Even later was het tijd om naar de molen te gaan. In eerste instantie was er – naast ikzelf – alleen een vader met z’n zoontje, later werd het snel drukker. Er waren meer mensen die het slechte weer getrotseerd hadden om een kijkje te nemen in de molen.
Als ik in een molen ben, wil ik het liefst ook omhoog als dat kan en mag, dus beklom ik zo’n beetje alle trappen (smal, steil en hoog) die de molen rijk was en heb ik even op de stelling gekeken en een verdieping hoger het maalproces gezien. Ik vind het echt prachtig om te zien hoe deze ouderwetse techniek nog altijd gebruikt wordt!
Eenmaal beneden, heb ik weer lekkers ingeslagen (slofjes, eierkoeken en Macademia Chocolate Chip cookies) en kreeg ik een bekertje glühwein. Ik maakte ook een praatje met de molenaar, met wie ik inmiddels al diverse keren contact heb gehad via de mail om slofjes te bestellen. Tot slot ben ik zelfs ‘geïnterviewd’ door iemand van Brabants Dagblad, maar het is niet zeker of daar iets van gebruikt wordt.
Behalve een aantal foto’s, maakte ik ook een kort filmpje. Met de nadruk op kort en nogal donker, maar het is wat. Je ziet ’t uitzicht vanaf de stelling van de molen en de houten raderen die volop draaiden tijdens het maalproces.
Behalve de slofjes en eierkoeken waar ik zelf zo dol op ben, verkoopt de molen ook heel veel soorten meel, brood-, cake- en koekmixen en streekproducten zoals kaas, jam, vruchtensappen en koeken. Genoeg lekkers dus! Leuk om te vermelden is dat de molen de enige achtkante stenen stellingmolen in Nederland is, dus best bijzonder!
Mocht je eens in de buurt van Woudrichem zijn, breng zeker eens een bezoekje aan de molen. Normaliter kun je er niet bovenop kijken, maar de producten zijn zeker de moeite waard en de mensen zijn uitermate vriendelijk.
De molen is geopend op donderdag tot en met zondag van 13:00 uur tot 17:00 uur en op zaterdag van 10:00 uur tot 17:00 uur. Er is ook een website waar je onder meer het complete assortiment, achtergrondinformatie en recepten kunt vinden.
Heerlijk zo’n ratelend oud radarwerk dat knarst en maalt en dat al deed voordat iemand ooit van groene energie had gehoord.
Precies! Daarom vind ik ’t ook zo mooi.
Ziet er leuk uit!
Je hebt met deze blog goeie reclame gemaakt voor de molen 🙂