Drie dagen ‘radiostilte’ op mijn blog beschouw ik echt als een grote zonde, dus heb ik mezelf van de bank gehesen en zit ik met een dikke trui, een vest en een warme deken om me heengeslagen, voor heel even achter de computer, die voor de rest eigenlijk alleen aan staat om me van een beetje muziek te voorzien, anders is het helemaal zo akelig stil.

Als je me op Twitter of Facebook volgt, was je al eerder op de hoogte: ik ben helaas ziek. De griep, zoals zo ongeveer de helft van Nederland. Niks ergs aan, maar wel heel vervelend, vooral als je merkt dat het niet elke dag een beetje beter gaat, maar andersom.

Ik slik me suf aan vitamines, antigrippine, paracetamol en sinds gisteravond ook omeprazol (een maagbeschermer) om mijn pijnlijke maag een beetje koest te houden, maar het haalt allemaal niks uit. Aangezien ik momenteel helaas ook nog slechter zie dan normaal, omdat mijn ogen snel moe worden, zit een beetje lezen op de iPhone of een boek er ook niet echt in, tenminste niet langer dan een minuut of drie.

Dus lig ik hele dagen voor me uit te koekeloeren op de bank en verzin ik stomme spelletjes zoals tellen hoeveel wolken er per minuut voorbij jagen (toen het onlangs nog windkracht 6 was) of wat voor figuren ik in diezelfde wolken kan ontdekken. Een mens moet wat en ik zal die rottige griep moeten accepteren zoals ie is.

Ik ben overigens wel gewoon aangekleed, het privilege van alleen wonen en weinig mensen om je heen hebben is dat je, hartstikke beroerd of niet, nog steeds zelf naar buiten moet om de broodnodige boodschappen te doen en Bas wil ook graag minimaal 3 keer per dag even eruit.

Dat zorgt soms voor vervelende situaties, zoals dat ik vanmorgen bijna gestrekt lag in de HEMA, maar ik kan tenminste weer brood eten en melk drinken en dat was het voornaamste. Anyways, dat wilde ik even kwijt, als ik in dit artikeltje heel erg klink als iemand die zelfmedelijden heeft, moet je me dat maar vergeven, het zal een bijwerking van de griep zijn… :-) Tot snel!