De quote van vandaag sluit heel erg aan op de manier waarop ik m’n leven leef. Ik ben er groot voorstander van om je grenzen te blijven verleggen. Ongeacht oe oud of hoe jong, beperkt of onbeperkt je bent en ongeacht je leefwijze.

Je grenzen te verleggen door jezelf te blijven triggeren en uitdagen. Dat maakt niet alleen het leven een stuk leuker, spannender en afwisselender, maar geeft je ook een goed en voldaan gevoel.

Natuurlijk ben ik geen lichtend voorbeeld en ik geef ook de moed weleens op. Maar op het moment dat ik iets niet denk te kunnen, zie ik dat vaak als een uitdaging: Ik blijf proberen en denk dat dat belangrijk is. Knokken om iets te bereiken!

Mensen vragen weleens hoe ‘t kan dat ik met mijn weinige zicht toch dingen doe als fotografie en grafische vormgeving, met een rotgang fietsen en zelfs verkeer regelen. Dat zijn niet echt dingen die je bij een slechtziende zou verwachten tenslotte.

Ik heb daar maar één antwoord op: Uitdaging. Dat is de drijfveer waardoor ik bepaalde projecten aan wil pakken en er ook in slaag. De kersen op de taart zijn complimentjes over m’n foto’s en lovende woorden van iemand van de politie, over m’n verkeersregelaars-kwaliteiten.

Ik zou overigens nooit onverantwoordelijke dingen doen. Ik hou van de uitdaging, maar het moet niet gevaarlijk worden. Ik ben geen thrill-seeker, maar gewoon iemand die haar grenzen wil verleggen en wil laten zien dat ‘ik kan niet’ gewoon niet bestaat. De enige beperking die je jezelf oplegt, zijn je eigen gedachten.

Hoe vaker je denkt dat je iets niet kunt, hoe vaster je dat zult geloven. Ik ben er een voorstander van om het omgekeerd te zien. Daarom vond ik deze quote ook zo treffend. Een typisch voorbeeld van het glas is halfvol of half leeg!