Onlangs stond ik in de rij bij Kruidvat, toen ik één van de caissières tegen een klant de uitdrukking ‘kop z’n kant’ hoorde bezigen. Als liefhebber van taal met een bijzondere interesse voor de outlaws op dat gebied, was mijn aandacht direct getrokken.

Natuurlijk ken ik de uitdrukking al langer, maar om eerlijk te zijn heb ik nooit precies begrepen waar ie nou voor staat en vind ik het vooral iets in de categorie ‘gister duurde langer dan korter’.

Zeker in de context: het aanwijzen van de locatie van een product, vond ik de uitdrukking erg twijfelachtig. ‘Op de kop’ kan ik dan nog begrijpen. Dat houdt in dit geval niet in dat de klant op z’n kop moet gaan staan om een lagere prijs te krijgen, maar dat het gewenste product op de kop van het schap staat. Meestal een locatie waar afgeprijsde producten zich bevinden.

Maar de kop z’n kant. Is dat dan niet hetzelfde als de (zij)kant van de kop, met andere woorden: in het normale schap? In zekere zin kun je dan spreken van misleidende reclame. Die vrouw zocht zich misschien wel suf naar afgeprijsde deodorant en als zo’n grietje dan zegt op de kop z’n kant, blijkt de deo gewoon in het normale schap met bijbehorende normale prijs te liggen. Iets als “Alleen deze week betaalt u slechts tweemaal de actieprijs!” Of wat dacht je van “Authentiek en ambachtelijk bereid Italiaans product. Made in China”. Dat is toch net eerlijk!

Waarom gelijk je creatieve geest het zwijgen opleggen met statistische informatie en saaie droge stof, als het
ook zo kan. Een beetje nadenken is
goed voor een mens.

Misschien was het iets heel anders hoor. Misschien bedoelde ze ‘op z’n kant’ en ging het om een delicaat parfumflesje wat door gevaar van de eeuwige zwaartekracht snel omviel en daardoor op z’n kant was gelegd. Scherven brengen geluk, maar een naar parfum walmende winkel en minstens €25 minder winst in deze tijden van crisis zijn nu eenmaal ongewenste situaties.

Hetzelfde zinnetje, maar zonder K. Misschien had het meisje wel een spraakgebrek, waardoor ze overal een K voor zette. Als in “Ik hou van vogels! Ik zag gisteren een kuil in de tuin”. “Dit boek is zo goed, het weet me echt te kraken” of “Ik hou wel van een gokje, ik koop regelmatig kloten”.

Overigens moet ik zo correct zijn om te vermelden dat ‘de’ er wel voor gebruikt werd. Ook zoiets trouwens: Wat is nou ‘de’. Dan vind ik het ouderwetse ‘den’ meer hout snijden. Maar alles wordt afgekort he: ‘Den’ naar ‘de’, ‘mijn’ naar het tegenwoordig veel misbruikte ‘me’. Ter zijner tijd naar het koude t.z.t. en Postbank naar ING. Wat dáárvan is gekomen weten we allemaal!

Of ik dan niet gewoon gevráágd heb wat ‘de kop z’n kant’ betekent? Welnee. Ik laat mijn fantasie zo nu en dan graag een beetje werk verrichten. Waarom gelijk je creatieve geest het zwijgen opleggen met statistische informatie en saaie droge stof, als het ook zo kan. Een beetje nadenken is goed voor een mens, zelfs al raakt het kant noch wal.

Om je toch nog van wat nuttige informatie te kunnen voorzien, naast mijn licht uit de hand gelopen hersenspinsels, heb ik het ‘ns nagevraagd. Nu blijkt het dus niet om ‘de kop z’n kant’ maar ‘kopse kant’ te gaan. En dat is hetzelfde als ‘op de kop’. Ach ja, het leverde me wel een paar leuke hersenspinsels op, nietwaar?