De posts van de afgelopen dagen zijn niet van het niveau wat je normaal gesproken van me gewend bent, maar ik wil het bloggen toch een béétje bijhouden voor zover mogelijk en zit dus nu ook, zij het met een ietwat wazige blik, achter m’n computer om iets te tikken. Zoals ik al eerder liet weten ben ik al een paar dagen ziek.

De voorbode kondigde zich zo’n twee weken geleden al aan, toen ik druk op m’n oren voelde. Volgens de dokter had ik vocht achter m’n trommelvliezen en moest ik neusspray gebruiken om de Eustachiusbuis schoon te krijgen.

Echt heel goed hielpen deed het niet, maar ik snoof in een week tijd wel een heel flesje Otrivin leeg. De druk bouwde zich inmiddels verder uit naar de rest van m’n hoofd, waardoor het er even op leek dat ik een bijholte-ontsteking te pakken had.

Donderdag kreeg ik opeens een gigantische hoestbui net voordat ik ging fietsen. Onderweg had ik er gek genoeg weinig tot geen last van, maar eenmaal terug begon het opnieuw en een paar uur later werd ik rillerig en koortsig, Lag om half 9 al in bed.

De dagen erna heb ik op bed en op de bank gelegen. Mijn temperatuur jojo’de soms ruim 2 graden op en neer, van koorts naar ondertemperatuur en langs een normale temperatuur terug naar verhoging. Geen hoge koorts gelukkig, maar wel vervelend.

De hoestbuien bleken een blijvertje en werden heftiger. Vaak gepaard met scherpe en piepende geluiden. In slaap komen lukte ook niet goed, omdat het in liggende houding nog veel erger werd en gepaard ging met veel pijn.

Vandaag maar een afspraak gemaakt bij de huisarts, die op vakantie bleek. De vervanger zat aan de andere kant van de stad en doordat ik nog steeds verhoging had, was mijn moeder zo lief om naar Gorkum te rijden om me naar de vervangende arts te rijden.

Eenmaal daar, kreeg ik een vriendelijke huisarts in opleiding voorgeschoteld die constateerde dat mijn longen perfect schoon waren (in combinatie met de verhoging, kortademigheid en piepende hoest, was ik bang voor bronchitis) en kreeg ik een doosje codeïne voorgeschreven.

Inmiddels heb ik 3 pilletjes op sinds vanmorgen 11 uur en ondanks dat het middeltje z’n werking in eerste instantie leek te missen, heb ik nu toch al zeker een half uur niet gehoest, wat al een hele vooruitgang is. Bijwerking is wel dat ik zo suf als een konijn ben en enorm droge ogen heb, maar dat de rust eindelijk even is wedergekeerd, ben ik minstens zo blij om!

Mijn middenrif is inmiddels namelijk ook zwaar benadeeld en ik heb enorm veel pijn aan mijn linker borstspier. Het zou me niks verbazen als één en ander inmiddels gekneusd is geraakt door al dat gehoest. Wist je namelijk dat je lichaam een hoest met een gemiddelde snelheid van zo’n 120 tot 160 km/pu uitstoot? Dat is nogal wat.

Als je dat een paar honderd keer per dag doet en soms wel een uur of langer non-stop, krijgt je lijf aardig wat te verduren. Inmiddels heb ik een cocktail van paracetamol, codeïne en antigrippine achter m’n kiezen en ben ik zeg maar gerust niet zo heel helder meer. Straks voor het naar bed gaan nog 2 pilletjes codeïne en dan even flink doorslapen zonder gestoord te worden door hoestaanvallen! Wat verheug ik me daarop!