Tegenwoordig lijkt het alsof je spiegelreflexcamera’s bij een pak melk krijgt. Ik merk dat er een stijgende lijn is in het aantal mensen met een dSLR. Eerder waren dit soort fotocamera’s alleen interessant voor de mensen die zich fotograaf konden noemen, inmiddels lijkt iedereen ermee rond te lopen, zelfs tieners en mensen die fotografie niet als hobby hebben.

Mijn fotografie-hobby begon in 2000 en sinds 2008 ben ik steeds actiever geworden. Ik ging altijd al voor meer kwaliteit. Het standaard klikklak cameraatje van de Blokker voldeed niet. Daardoor heb ik al vanaf het begin een SuperZoom camera gehad. Een wat robuustere body die gelijkenissen vertoont met die van een spiegelreflex, maar dan met één lens die alles aankan. Veel zoom, veel groothoek, veel alles.

Dat leek lange tijd ideaal. Voor zo’n €300 á €400 had je een camera die alles kon, waarom een dSLR kopen. Toch is het altijd blijven kriebelen: M’n vader had vroeger een Canon EOS (analoog) en maakte daar de meest waanzinnige foto’s mee.

Ook door foto’s op internet afkomstig van dSLR’s, raakte ik ervan overtuigd dat er meer was en nadat ik binnen het jaar al uitgekeken was op de in 2011 aangeschafte Canon PowerShot SX30, besloot ik toch te gaan sparen voor een dSLR. Grootste probleem was namelijk de prijs.

Inmiddels heb ik een jaar gespaard en daarbij nog wat toegestopt gekregen van m’n vader en oma en ben ik maanden bezig geweest met het doen van research, lezen van reviews, bekijken van foto’s en filmpjes en het afgraven van diverse fotografie-websites. Dat ik een Canon wilde, was ik al over uit, voor de zekerheid heb ik wat vergeleken met andere merken en dan was het nog de vraag welk type.

Blij is niet het juiste woord om te beschrijven hoe ik me voel over m’n nieuwe aanwinst. Euforisch en uitgelaten zijn termen die eerder in de buurt komen!

Uiteindelijk werd het de Canon EOS 650D, dat was in elk geval het plan. Totdat ik DigiMaxx in Dordrecht een mail stuurde om me een seintje te geven als ie weer op voorraad was en ik gebeld werd met een aanbod om alsnog de gloednieuwe, vorige maand uitgebrachte 700D aan te schaffen met korting. Die kans kon ik niet laten liggen! Ook bestelde ik er meteen een 50 mm macrolens en camera-rugtas bij.

En gisteren was het dus zover! Ik werd ontzettend goed en vriendelijk geholpen in de winkel en weet nu al dat dat vanaf nu mijn vaste adresje wordt. Dat is ook gelijk een groot voordeel op bestellen via internet:

Als er iets aan de hand is of je vragen hebt, kun je bij een fysieke winkel beter terecht dan via één of andere webshop, hoe goed die misschien ook bekend mag staan. Ook kocht ik er een UV filter bij om mijn lens te beschermen. Een filtertje is vrij gemakkelijk en goedkoop te vervangen, bij een objectief wordt dat een heel ander verhaal.

Eenmaal thuis de boel in elkaar gezet en de accu op de bijgeleverde lader gehangen. Veel foto’s heb ik nog niet gemaakt, omdat het donker was voordat ik er mee aan de gang kon en ik ook niet meer buiten ben geweest. Voordat ik naar de fotozaak ging, had ik namelijk ook nog wat rondgedoold in de stad, omdat ik lange tijd niet in Dordrecht was geweest.

Het resultaat was dat ik 20 km heb gelopen. De paar plaatjes die ik heb geschoten wil ik laten zien. Ik heb de camera in combinatie met 18-135 mm objectief. Ik was vooral erg benieuwd naar de scherptediepte en dat werkt super! Dit kreeg ik met mijn PowerShot dus nooit voor elkaar!

Bas in z’n mandje

Kaarsjes

Mister green eyes

Close-up van Micky

Bovenstaand vier van de eerste foto’s die ik gemaakt heb. Ik heb er nog meer, maar dat waren testfoto’s om bepaalde instellingen uit te proberen. Grappig genoeg zit er bij de creatieve effecten zelfs een fish-eye en tilt-shift effect.

Ik vermoed eerlijk gezegd niet dat ik dat vaak zal gebruiken, ik ben niet zo’n fan van fancy effectjes, maar grappig is het wel. Vroeger moest je voor dat soort effecten een aparte lens of filter kopen en die waren niet bepaald goedkoop!

De foto van Bas was de allereerste die ik met de 700D maakte. Een beetje een foute foto ook, gezien de bloempot die uit z’n kop lijkt te groeien. Maar dit was een testje met groot diafragma.

Ondanks dat de mand van Bas zo’n beetje in het vensterbankje geparkeerd staat, zie je toch duidelijk die mooie vervaging waar ik zo ontzettend dol op ben. Bij de onderste twee foto’s van Micky, waarvan ik zelf de tweede het mooist vind, zie je dit nog veel duidelijker.

Blij is niet het juiste woord om te beschrijven hoe ik me voel over m’n nieuwe aanwinst. Euforisch en uitgelaten zijn termen die eerder in de buurt komen! Moet je je indenken, iets wat je al zó lang wilt hebben, maar wat altijd de ver van je bed show leek: iets waarvan je dacht dat je het nooit zou kunnen kopen. En het dan toch op een dag in je bezit hebben.

Dat gevoel is onbeschrijfelijk. Het is misschien gek dat iemand die al zo lang bezig is met fotografie nu pas overgaat op spiegelreflex, maar ik ben nu eenmaal niet iedereen en ben er nu des te blijer mee! Voor mij is dit niet zomaar een aankoop, voor mij is dit een droom die uitkomt!