Deze tag heb ik al op diverse blogs voorbij zien komen en aangezien ik een huge fan ben van tags, wilde ik deze ook wel even invullen. No problem! Ik heb ‘m overigens het laatst gelezen op een andere blog. Ondanks dat ie behoorlijk persoonlijk gaat worden en het ook één van de lastige tags is die ik in de loop der tijd heb ingevuld, wil ik hem toch ook graag publiceren.

Een persoon

Er zijn meerdere mensen waarvan ik veel geleerd heb en dankbaar voor ben, om te beginnen m’n ouders, maar ook iemand die nog altijd speciaal voor me is en waarvan ik heb geleerd mezelf te durven zijn en geduld te hebben. In elke periode van mijn leven komen mensen voorbij waarvan ik leer. Ook uit negatieve situaties:

Mensen die me laten vallen na jarenlange vriendschap of me domweg inruilen omdat ik niet interessant genoeg ben. De les die ik daaruit leer? Dat het niet altijd aan mij hoeft te liggen en dat niemand perfect is en ik dat ook niet kan verwachten, ook niet van mezelf.

Foto’s maken!

Een rol die je hebt vervuld

Het gebeurt nog steeds regelmatig dat mensen mij om advies of hulp vragen. Vroeger ging dat vrijwel altijd over dingen die met computers, software, internet, elektronica en websites te maken hebben, maar tegenwoordig krijg ik ook regelmatig vragen over fotografie. Vooral dat laatste vind ik stiekem toch wel erg gaaf.

Ik beschouw mezelf, zeker gezien m’n visuele beperking, niet als iemand die bovengemiddeld scoort op dat gebied en als mensen je dan toch als een soort inspiratiebron zien en ik daardoor in een bepaalde rol geplaatst word, dan vervult me dat met dankbaarheid. Ik blijk dan opeens toch niet dat onzichtbare dertien-in-een-dozijn meisje te zijn zoals ik mezelf altijd zie.

Een plaats

Mijn eigen stekkie! Ik heb in 2004 veel geluk gehad met deze plek, ik had namelijk binnen vier weken een woning en dat is vrij uniek. Door de jaren heen is het interieur sterk veranderd en ondanks dat ik regelmatig jaloersmakende foto’s van mooie appartementjes en inrichtingen zie, voel ik me echt thuis op m’n eigen plekkie en ben ik er dankbaar voor. Mijn huis, mijn rode bank die ik zo graag wilde, mijn verzameling geurkaarsen, mijn huisnummer die de post ook nog altijd blindelings weet te vinden, mijn goedkope maar geweldige bed en mijn huisdieren. Mijn plek.

Mijn mooie rode hoekbank

Een ervaring

Eén ervaring? Ik ben voor heel veel ervaringen dankbaar. Van verre reizen in mijn jeugd tot het feit dat mijn dieren ondanks hun al wat hogere leeftijd allemaal nog fit en kerngezond zijn. Ik ben dankbaar voor een onverwachts uitstapje naar Duitsland waar je maandag over kon lezen.

Voor geruststelling als ik voor de zoveelste keer na een paniekaanval bij de dokter zit omdat ik zeker weet dat ik een ernstige ziekte heb en voor latte macchiato op een regenachtige dag. Lieve complimentjes van mensen, een dagje wandelen in de bossen, ballonvaren, verliefd zijn (ook al leverde me dat uiteindelijk een gebroken hart op), de slappe lach krijgen en mooie foto’s maken.

The sky is the limit!

Een talent

Ik ben onzeker over m’n uiterlijk, maar op mijn talenten ben ik erg trots, al vind ik ze zelf steevast minder bijzonder dan de meeste mensen. Ik ben dankbaar voor mijn talent voor fotografie, hoe onlogisch het ook is voor iemand die slechtziend is.

Sowieso ben ik blij met mijn talenten op grafisch vlak, zoals ontwerpen van websites, graphics en typografie-teksten. En ook schrijven! Ik krijg regelmatig te horen dat ik leuk schrijf. Andere talenten waar ik dankbaar voor ben zijn geduld, zelfbeheersing, onafhankelijkheid en op emotioneel veel kunnen hebben.

Handlettering ‘Brabant’

Een mislukking

Ik heb al erg veel meegemaakt in m’n leven, heel diepe dalen gekend en veel foute keuzes gemaakt. Dat heeft me getekend, maar me ook gemaakt tot wie ik ben. Vroeger was ik heel anders: Enorm naïef, wilde iedereen te vriend houden en cijferde mezelf compleet weg.

Dat ging vaak fout maar ik wist niet beter. De persoon die ik nu ben is vrij introvert, soms misschien te wantrouwig en voorzichtig, maar dat is wie ik nu ben. Wie weet hoe ik over tien jaar ben. Ik ben een werk in uitvoering, ik verbeter mezelf continue. Mislukkingen bestaan dus niet in mijn ogen.

Woorden

Woorden zijn een soort drukproef van de ziel, ze kunnen je enorm diep raken of van heel ver komen en ze kunnen ook verbinden. Zoals dat je geraakt wordt door de tekst die iemand anders schreef. Woorden waar ik dankbaar voor ben zijn met name woorden die me raken, vaak uit liedjes, maar soms ook gewoon wat ik in een boek lees of wat er in mijn eigen hoofd opkomt.

Een tekst waar ik momenteel ontzettend emotioneel van word maar waar ik ook dankbaar voor ben dat ie ooit geschreven is, is van het liedje “Dat komt door jou” van Guus Meeuwis, die ik pas al plaatste in dit artikel. Hier een stukje uit de tekst wat me wel het meest raakt.

ik ga vandaag van alles kunnen
tot de dag voorbij is
en ik weet dat ik maar een ding wil
dat je mee gaat met mij
bij me blijven,
want ik weet dat ik straks zonder
niets meer wil en niets meer kan
dan alleen maar huilen

Waar ben jij dankbaar voor?