Liever had ik dit item betiteld als ‘New in: iPad Air’ of nog beter: ‘Mijn nieuwe iPad!’. Maar helaas, het mocht niet zo zijn. Mijn iPad Air, waar ik zo lang naar verlangd heb en een jaar voor gespaard, is maar één dag van mij geweest. Iets meer dan 24 uur. “Dat heb ik weer”, was het eerste wat ik dacht, toch wilde ik niet al te negatief worden, het is maar een iPad…
Ik denk dat iPads naar me gelonkt hebben sinds ik in 2011 m’n eerste iPhone had en ik gemerkt heb hoe fijn ik producten van Apple vind. Ik ben een gadgetliefhebber. Alleen dan één met een lege portemonnee, dus het aantal gadgets blijft beperkt tot mijn iPhone, iPod Shuffle en natuurlijk mijn camera. Maar zo’n iPad, wat wilde ik die graag!
In eerste instantie was het één van de dromen die ik had. Dromen die nooit uit zouden komen. Omdat ze onmogelijk waren en ik er geen geld voor (over) had. Maar vorig jaar begon het wel erg te kriebelen en nadat ik begin mei een gat had geslagen in m’n spaargeld voor de Canon EOS 700D, begon ik gelijk met sparen voor de iPad, het moest er nu toch eens van komen!
Voor m’n verjaardag kreeg ik geld en het doel kwam dichterbij. Inmiddels had ik genoeg en nu er een actie was bij Dixons waarbij ie iets goedkoper was, ging ik mijn m’n slaan. Dinsdagmiddag 28 januari om 12:30, was ik de trotse eigenaar van een iPad Air. Zo blij dat ik was! Ik vervoerde mijn nieuwe aanwinst uiterst voorzichtig, maar kon thuis niet direct aan de slag, omdat ik opgehaald werd om naar de verjaardag van m’n moeder te gaan.
iPad Air
‘s Avonds de doos uitgepakt en aan de slag. Wat een mooi ding. En wat een mooie cover had ik van m’n moeder voor m’n verjaardag gekregen! Gaandeweg merkte ik ook iets minder moois op: Ik kreeg steeds meer moeite met lezen en had continu de neiging om weg te kijken.
Toen ik op een gegeven moment iets op internet moest opzoeken, pakte ik m’n iPhone, terwijl Chrome al lang en breed op de iPad stond. Ik werd duizelig, zag vlekken en kreeg uiteindelijk hoofdpijn. Ik zette de iPad uit en legde hem weg. Ik was moe, daar zou het vast van komen!
Toch zat het me niet lekker, ik was ‘s nachts om de haverklap wakker en droomde er zelfs van. ‘s Morgens durfde ik de iPad bijna niet te pakken, bang dat het niet de vermoeidheid was geweest. Mijn voorgevoelens werden bevestigd: Hetzelfde na een minuut of tien. Helderheid lager gezet, tekst vergroot. Allemaal geen verschil.
Dankzij de iPad ontdekte ik wel wáár het nu precies door komt. Ik ken andere slechtzienden die een iPad hebben en nergens last van. Waarom ik wel? Toen ik wat met de camera zat te klieren en ie op ‘selfie-stand’ stond, zag ik mijn ogen van dichtbij. Het eerste wat me opviel was dat mijn pupillen als een Duracell-konijn bewogen. Alsof ze veranderd waren in een kermisattractie. Mijn nystagmus, maar dan erger dan anders. Toen wist ik dus waar het door kwam.
Nystagmus is een zeldzame oogafwijking en houdt in dat je pupillen altijd bewegen. Daar heb ik normaal nooit last van, maar als ik ergens naar kijk waar eveneens een trilling in zit, gaat dat elkaar tegenwerken en ontstaat er een soort kortsluiting in mijn hoofd. En die laat zich voelen zeg maar. Dat verklaart waarom ik er wel last van heb en de meeste andere slechtzienden niet.
Ik werd wanhopig. Wat moest ik doen! Terugbrengen? Andere iPad kopen? En welke dan? En zou ik dan niet hetzelfde probleem hebben? En die hoes die ik gekregen had? Kon die nog wel terug? Ik vond ‘m zo mooi, ik wilde de iPad ook niet wegdoen. Hij was van mij! Zou ik ‘m wel kunnen terugbrengen en geld terugkrijgen? Zoveel vragen, geen enkel antwoord, daar heb ik blijkbaar iets mee: onbeantwoorde vragen.
Ik belde m’n moeder en besloot haar raad op te volgen. Als ik eerlijk was, moest ik toegeven dat ik best wist dat dit niet een kwestie van wennen is. Ik heb dit vaker gehad bij andere tablets en zelfs computerbeeldschermen. Zoiets gaat niet over. Ik besloot de iPad te resetten, het scherm op te poetsen, de boel in te pakken en terug te brengen naar Dixons.
Daar werd ik gelukkig goed geholpen door een heel vriendelijke en begripvolle jongen. Ondanks dat er een dame rondliep die duidelijk andere plannen had dan geld teruggeven, wilde hij dat wél doen. Op de bon stond ook dat het kon. Behalve met iTunes cards, beltegoed en software. Daar viel dit niet onder. Ik kreeg m’n geld terug, kocht als een schrale troost donuts bij AH en fietste verdrietig in mijn veel te dunne jurkje in de snijdende kou naar huis.
Thuis kon ik aan weinig anders denken. Het is maar een iPad, een stukje techniek, gemaakt van glas en metaal. Waarom dan zo verdrietig. Maar het gaat om het idee. Als je ergens zó naar uitkijkt en er ook al zo lang naartoe leeft en dat het dan gewoon niet gaat, omdat je van die kloteogen hebt, dan baal je. En niet zo’n klein beetje ook!
Toch waren er ook fijne dingen. Eerst de krantenartikeltjes waar leuk op gereageerd werd en ‘s avonds R. gezien en geloof het of niet, ik werd spontaan een stuk rustiger en voelde me echt beter!
Opvallend was dat ik nog geen half uur eerder op Twitter het citaat “Life is about compensating and keeping your balance” plaatste. Daar geloof ik ook echt in. Dat het soms ook van buitenaf werkt, bleek nu wel weer. Bijzonder dat soort dingen. Dankbaar ben ik daarvoor.
Het was dus ronduit een aparte dag te noemen, met uiteenlopende stemmingen.
Bij deze een lijstje met de voordelen van het NIET hebben van een iPad…
- Geld over / Spaarpotje voor iPhone 5S
- Donuts eten zonder schuldgevoel
- En gelijk calorieën verbranden met een half uurtje fietsen
- Niet bang hoeven zijn dat mijn kat m’n iPad op de grond gooit, of dat ie gestolen wordt.
- Alle foto’s / bestanden / apps op één plek en niet op twee
- Geen aparte schoudertas te hoeven zoeken of kopen om iPad in te vervoeren
- Zelfs op m’n kop nog kunnen appen of foto’s bewerken. iPhone is toch nét iets mobieler
- GEEN HOOFDPIJN!!
De helft is gekkigheid, maar ik ben er wel voorstander van om dingen te converteren of compenseren. Onlangs leerde ik hoe ik liefde om kon zetten in iets anders. Verdriet omzetten in iets productiefs, is een goede manier om het te verwerken.
Je bent er op een andere manier mee bezig en dat werkt! Vallen, opstaan en doorgaan. En vooral doorgaan is het belangrijkst. Nu klinkt dat wat zwaar op de hand in de context van mijn ex-iPadje, maar het idee is hetzelfde.
Wat was jouw laatste “Ik heb ook altijd pech” ervaring?
Wat vervelend dat nu weer iemand anders opgezadeld wordt met een gebruikt apparaaat tegen nieuwprijs
Dit is een artikel uit 2014. Dus je loopt nogal achter de feiten aan.
Overigens kiest iemand er zelf voor om een zogenaamd ‘tweedekansje’ aan te schaffen of een nieuw product, dus misschien even nadenken voordat je zo’n ongenuanceerde reactie achterlaat die kant noch wal raakt.
Ah dat vind ik echt heel sneu voor je! Fijn dat je er alsnog positieve dingen uit kan halen, die iphone5S is echt heel fijn, naar mijn mening :)!
Ik vind de 5S ook erg fijn!
Ik vind het zo jammer voor je! Je keek er zo naar uit en het dan niet kunnen houden lijkt me enorm kut. Mijn pech-moment was vorige maand, toen ik eindelijk weer een vervoersmiddel had op kot. Ik zie mensen rondom me maar rijlessen en auto’s krijgen, wat ik allemaal niet heb/krijg. Krijg ik van de vader van m’n vriend een fiets, wordt die 36 uur later gestolen
Dank je, ja ik ook wel voor mezelf, maar ik ben er inmiddels al wel grotendeels overheen. Als ik iets geleerd heb de afgelopen jaren is dat ik niet te lang bij dingen stil moet staan. Gewoon opstaan en verder gaan, hup! Oh dat is ook wel een enorm pechmoment zeg! Jeetje, dan ben je zo blij en dan wordt ie gejat! Hoop dat je ‘m nog ergens terug vindt!
Wat balen! Ik had er nog nooit van gehoord… hoe kan het dat je dat bij een telefoon (iphone) niet hebt? Zal vast een ander beeldscherm soort zijn dan de ipad..?
Fijn dat je de voordelen zelf ook al ziet; sparen voor de 5s
Dat vraag ik me dus ook af. Aan retina kan het niet liggen, dat heeft mijn iPhone ook. Ik heb met Apple Care gebeld en het enige wat verschilt is de resolutie (moet het niet zijn, want dan zou ik bij verschillende resoluties op computers ook last krijgen) en de DPI (aantal pixels per inch). Die ligt een stuk lager dan bij de iPhone (ongeveer 100) en dat is het enige waarvan ik kan bedenken dat ‘t daaraan zou moeten liggen, maar zeker weten doe ik het niet. Ik ken niemand anders die ook nystagmus heeft en ook dezelfde of soortgelijke ervaring, dus dan heb je geen vergelijkingsmateriaal en moet je toch zelf uit zien te dobbelen waar het probleem zit. Bij computers heb ik dat al jaren geleden uitgevonden (refresh rate lager dan 75) maar dit is toch weer een heel andere technologie. En sparen voor de iPhone 5S ga ik zeker doen, die stond sowieso al op mijn verlanglijstje en dat is nu dus iets minder lang sparen dan wanneer ik ook die iPad nog had gehouden.
He wat jammer nou dat dit is gebeurd! Keek je er zo erg naar uit en is het t toch net niet! Gelukkig heb je nu wel een ander doel om naar de sparen, de iPhone 5S
Precies!
Awww, wat klote als je zo lang naar iets vooruit hebt gekeken…
Maar nu gewoon een rondje door het huis stuiteren vanwege de besparing die je nu hebt gedaan… en misschien nog wat extra donuts doen!
Ja dat was niet leuk inderdaad, maar ik ben er inmiddels (een dag later) alweer aardig overheen gelukkig). Het geld wat ik nu uitgespaard heb zet ik apart voor de aanschaf van de iPhone 5S, die wil ik ook al langer. Ik weet alleen nog niet of ik hem los ga kopen of, net als andere keren, neem bij een nieuw abonnement (rond augustus loopt ie af) en dan wat meer bijbetaal dan ik anders gedaan zou hebben. Het heeft geen haast. Extra donuts doe ik maar niet
Ik ben momenteel juist wat extra aan het opletten omdat ik de laatste maanden iets ben aangekomen wat er weer af moet, die donuts was echt een gevalletje ‘nood breekt wet’ hahaha.
Wat een vervelende tegenvaller voor je, maar om nu steeds met hoofdpijn van je iPad Air te mogen genieten is ook niks.
Misschien mag je van jezelf wel een leuke lens voor je Canon kopen.
Ja leuk is anders en inderdaad was dat ook geen optie, plus dat ik geen idee heb wat het uiteindelijk effect daarvan op mijn ogen is.
Ik heb besloten het geld apart te leggen voor de iPhone 5S, die wil ik ook al een tijdje (sinds ie er is) maar ik weet nog niet of ik hem los ga kopen of bij een abonnement met wat extra bijbetalen. In augustus loopt mijn huidige abonnement af en het is wel lekker als ik dan een bedragje achter de hand heb.
Wat een pech ervaring!
Mijn pech-ervaring?? Ik zeg 1 woord: stoppenkast………………
Maar snap je teleurstelling best hoor meid, richt je blik nu maar op de iPhone 5S
Haha, dan weet ik genoeg ja! En dat doe ik zeker.