Dat ik redelijk wat creatief talent in huis heb, weet je inmiddels denk ik wel. Soms komt er weinig uit, soms een hoop. De meeste creativiteit stop ik over het algemeen in mijn blogposts, al vind ik schrijven niet echt heel creatief. Ik denk dan eerder aan ontwerpen en fotograferen. Eens in de zoveel tijd bedenk ik weer wat nieuws.

Het was half 2 ‘s nachts en ik was uitgerekend die avond op tijd naar bed gegaan, toen ik het opeens voor me zag, een plaatje. Eenvoudig maar aantrekkelijk, met een originele twist. Na lang dubben en mezelf ervan overtuigen dat het verstandiger was om in bed te blijven, kon ik de verleiding niet weerstaan, heb ik de computer opnieuw aangezet en heb ik m’n tekentabletje aangesloten.

Misschien is het al eerder begonnen. Vanaf het moment dat ik eind januari een idee had voor een leuk plaatje voor Valentijnsdag, waar je trouwens een aangepaste versie in dit artikel voorbij zag komen.

Mijn Bamboo tekentablet, minstens 3 jaar niet gebruikt, kwam weer tevoorschijn en ik leerde het ding opnieuw op waarde schatten. Na wat oefenwerk bleek ik er nog steeds aardig mee overweg te kunnen en de drang om méér te tekenen was geboren.

Vroeger tekende ik sowieso veel en was er ook goed in. Ik deed het ook bijna altijd: Onder schooltijd, in restaurants, op visite. Ik was onafscheidelijk met pen en papier. Als ik nog ergens iets kan vinden, zal ik wel eens een artikeltje maken met een paar van mijn artistieke projectjes van vroeger. Al heb ik weinig tot niets bewaard.

M’n nieuwe idee bleek een succes. Het plaatje was redelijk snel af (tussen een half uur en 40 minuten) en zag er leuk uit. Simpel maar doeltreffend. In een paar dagen tijd maakte ik er vervolgens nog een stuk of zes bij en toen ik me enorm verveelde en heel veel zin had om de tijd met een shovel vooruit te kunnen duwen. zette ik zelfs een oproepje op Twitter wie er één wilde.

Hieronder zie je een aantal van de afbeeldingen die ik gemaakt heb. Ik wilde ze eerst in een collage stoppen, maar vond ‘t voor deze keer leuker om ze los te plaatsen. Als je wilt, mag je ze namelijk opslaan voor eigen gebruik of voor op je blog. Naar aanleiding van het Twitter oproepje maakte ik het woord forever voor Kimberley en don’t worry be happy voor Ellen.

Voor de tekst gebruik ik een lettertype, maar de illustraties teken ik zelf, het leukste vind ik om deze als het ware te laten vermengen met de tekst, zodat het goed op elkaar aansluit. Een mooi voorbeeld daarvan is bijvoorbeeld forever, die ik ook erg goed gelukt vind. De stijl van deze illustraties is wat speels en met niet al te strakke vormen. Het is sowieso lastig om heel strak te tekenen met zo’n tablet, maar ik vind dit juist wel iets hebben, het is dus een bewuste keuze.