Afgelopen week was opmerkelijk. Vorig weekend zat ik slecht in m’n vel, onder meer vanwege een bultje waar ik me drukker om maakte dan nodig is. Maandag een afspraak voor echo gemaakt. Helaas kreeg ik te horen dat ik 2 weken moest wachten.

Omdat ik niet iemand ben die bij de pakken neer gaat zitten en ‘t zonde vind mijn tijd te verdoen met negatieve gedachten, ging er een knop om en heb ik uiteindelijk een week gehad die eigenlijk zelfs leuker was dan de gemiddelde ‘normale’ week! Helaas heb ik wel belachelijk weinig foto’s gemaakt voor mijn doen, maar genoeg om een aardige indruk van mijn week te krijgen!

dinsdag 11 februari

Maandag was geen al te best begin van de week met diverse tegenslagen, maar gelukkig ging het al snel de goede kant op. Dinsdag heb ik me onder meer ‘vermaakt’ met mijn huis een grote beurt geven, maar eerst moest er gewandeld worden met Bas, waarbij ik de knoestige boom fotografeerde.

Toen ik erbij stond, zag ik er écht het gezicht van een oude indiaan in, maar ik zie nu alleen nog maar iets wat op de bovenkant van het hoofd van Bert (van Ernie) lijkt. :-D

Na de hele middag keihard gewerkt te hebben in huis, vond ik dat ik wel een pizza verdiend had, waar ik enorm van smulde! ‘s Avonds de laatste klusjes afgewerkt, waaronder mijn bed verschonen en daarna even lekker met de voetjes (met mijn geliefde Nikes) op de bank.

Tot slot mijn tekentablet weer eens van stal gehaald voor een Valentijnsprojectje, wat je op de middelste foto ziet. Met zo’n tablet tekenen is een aparte techniek en als je het een tijd niet gedaan hebt, moet je daar echt weer in komen dat oefen ik meestal door te schrijven. Het tekstje rechts bovenin is eigenlijk een inside joke van een vriend en mij, maar ik vond het toch wel leuk om ‘m erbij te zetten!

woensdag 12 februari

Woensdag was het echt fantastisch wandelweer en heb ik ruim 7 kilometer aan één stuk gelopen, echt genieten! Ergens onderweg ter hoogte van het station zag ik opeens een wieldop van een Opel in de struiken liggen.

Ik dacht een goede daad te doen en plaatste deze foto voorzien van wat hashtags op Twitter, in de hoop dat de persoon die ‘m kwijt was dat zou lezen. Geen reacties gehad, dus ik vermoed dat hij er nog steeds ligt. ‘s Avonds zelfs nog aan de pakketbezorger gevraagd of ie van hem was (hij rijdt een Opel bus), maar dat was ook niet het geval. Ach, ik heb in elk geval m’n best gedaan. :-)

Verdwaalde wieldop

vrijdag 14 februari

Valentines day! Jee, wat had ik een drukke dag, maar wel een heel leuke! Allereerst een interview voor het luistertijdschrift “Moet je Horen” van Dedicon gedaan. Interviewster Elian vroeg onder meer naar mijn Gorkumse projectje, maar ook mijn blog, mijn jeugd en hoe ik met mijn visuele beperking omga.

Het klikte sowieso erg goed met haar en ik vond het ook erg leuk en interessant om eens iemand met een geleidehond mee te maken. Elian is namelijk zelf ook slechtziend. Haar prachtige hond Tarik zie je op de foto rechts.

‘s Middags was ik druk met allerhande dingen en tot mijn verbazing ontving ik ‘s avonds een prachtige roos van de postbode, die van de ‘Zalando man’ afkomstig was. Daarover heb je gister ook al kunnen lezen. Ik ging vervolgens aardig los met mijn 50 mm macrolens en maakte ook deze foto (met de iPhone) van mezelf met de mooie roos. Mijn dag was helemaal goed!

zaterdag 15 februari

Op zich geen drukke dag, maar wel meer foto’s. Ik moest voor een boodschap naar ALDI en kocht daar een paar tangen, die in de folder stonden. Goeie tangen heb ik nooit genoeg. :-) Uiteindelijk had ik iets meer dan waar ik voor ging, maar ik kreeg de inhoud van een halve boodschappenkar toch in en op m’n fietskoffertje gepropt. Ik ben een aardig genie als het op inpakken aankomt.

Je kunt ‘t zo gek niet bedenken of ik krijg het ingepakt en vervoerd. Met mijn fietskar (± 40 x 60 cm) heb ik bijvoorbeeld zelfs ooit een schutting vervoerd. If it fits, it sits, is dan ook mijn motto. :-) Op de terugweg kwam ik deze op het fietspad geparkeerde scooter tegen, wat ik enorm slecht vind. Hetzelfde shoarmatentje zet ook herhaaldelijk een groot reclamebord dwars over op de niet al te brede stoep.

‘s Avonds verveelde ik me een ongeluk en nadat ik alle artikelen van andere blogs al had gelezen en er ook geen nieuwe foto’s op Instagram te vinden waren, ben ik begonnen aan een videomontageklus die al maanden lag te wachten.

Ik ben nog niet klaar, dit moet echt een heel gelikt filmpje worden, maar het begin is er in elk geval! Tot slot een foto van Bas die een beetje in de ‘blafstand’ stond op dat moment, hij kan zo lekker chagrijnen soms!

zondag 16 februari

Gisteravond verveelde ik me een ongeluk en dus ben ik maar aan het bloggen geslagen en heb ik dit artikel al tot vandaag vooruit getikt. Desondanks is het toch nog wat aan de late kant geworden, doordat ik eerst lang gelopen heb met Bas en daarna minimaal 2 uur bezig ben geweest met het uitdunnen en herorganiseren van mijn lettertype collectie (1500+). Begin van de middag liep ik met Bas naar de kinderboerderij aan de andere kant van Gorinchem.

Bas vindt ‘t altijd leuk om bij de beesten te kijken en ik ook wel. We liepen ruim 7 km en het was echt heerlijk om buiten te zijn. Ik had in plaats van een jas mijn favoriete grijze capuchonvest aan en heb het geen seconde koud gehad!

Voordat ik eenmaal thuis op de computer aan de gang ging, heb ik lekker nog even met Bas op schoot gezeten en een chocolade-eendje wat ik de dag ervoor bij HEMA had gescoord. Het woord ‘Bas’ kwamen we onderweg tegen (Bakker Bas).

En hoe was jouw week?

  • wp_statistics_words_count: 991