Vandaag een bewerking van één van de foto’s gemaakt tijdens de voorjaarsbraderie in Gorinchem. Een grote uil, die ik liever niet in een donker steegje tegen zou willen komen. Ik weet overigens pas sinds gister dat de Engelse term voor roofvogels (wat uilen dus ook zijn) bird of prey is. Tot nu toe associeerde ik die term uitsluitend met Star Trek, waar dit de benaming is voor het gevechtsschip van de Klingon.

Sommige mensen zijn heel erg bang voor uilen, en met een blik als deze kan ik me daar wel iets bij voorstellen. Ik ben er zelf niet bang van, al vind ik ze er ook niet echt uitzien als lieverdjes. Intrigerend is denk ik het woord wat er het beste bij past.

Ondanks alle vijandigheid en arrogantie die ze uitstralen, vind ik het heel statige, gracieuze en op een bepaalde manier ook erg mooie dieren. Niet in het minst, zou ik best wat over hebben voor een paar extreem goede ogen als die van meneer de Uil.

Om het dreigende wat deze vogel uitstraalt beter tot zijn recht te laten komen, koos ik uiteindelijk voor deze bewerking. Ik had er eerst één met een wat blauwige ondertoon, maar vond dat toch iets te kil worden.

Op deze manier heeft de foto alsnog een vrij koele ondertoon, maar oogt het geheel wat natuurlijker en blijven de gelige details zoals de ogen en de pluisjes aan de ‘oren’ nog zichtbaar. Hoort zo’n beest ook door die oren of hebben ze een ander doel?

Uil met mooie ogen