Zoals je misschien opgevallen is, werd ’t één-post-per-dag patroon deze week 2 keer doorbroken. Waar ik doorgaans een aardige discipline aan de dag leg qua dagelijks bloggen, wilde dat deze week niet lukken. Dus dan maar even een paar dagen niets.

Ik heb wel vaker periodes dat de inspiratie me niet gunstig gezind is. Omdat ik creatief ben, weet ik maar al te goed dat inspiratie net kwikzilver is: Het laat zich niet afdwingen, niet beteugelen en zéker niet temmen.

Dit keer komt er ook nog eens een ander fenomeen bij en – hoe beschamend ik het ook vind om dat toe te moeten geven – ik heb gewoon geen zin. Geen zin om moeite te doen, geen zin om te schrijven en ook geen zin om andere blogs te lezen, terwijl de lijst met artikelen die ik nog door ‘moet’ nemen inmiddels de 200 ruim gepasseerd is.

Natuurlijk krijg ik niet gelijk vragen of vervelende opmerkingen als ik een paar dagen niet blog. Ik prijs me gelukkig met mijn lezers en volgers, (onder andere met jou dus!) maar het punt is dat ik mijn blog door de jaren heen toch een beetje als werk ben gaan zien.

Werk waar ik overigens geen geld mee verdien maar doorgaans wel veel plezier aan beleef. Maar omdat ik al geen baan heb, moet ik dit dus gewoon maar volhouden. Dag na dag na dag. Op het moment dat het me niet lukt of ik heel ordinair geen zin heb, voelt dat wel een beetje als falen.

Hoe het komt dat ik én geen inspiratie én geen zin heb is me een raadsel. Doorgaans gebeuren dat soort dingen alleen als ik geestelijk en/of fysiek slecht in m’n vel zit, maar daar is zeker geen sprake van, ik heb het juist eigenlijk wel prima naar m’n zin.

Ik houd het er dus zelf maar op dat ik momenteel gewoon even met andere dingen bezig wil zijn dan bloggen. Of ik zit met m’n hoofd te veel bij iets waar ik naar alle waarschijnlijkheid volgende week zéker over zal schrijven!

Natuurlijk kan de inspiratie zo weer om de hoek komen kijken dus ik hang er geen al te zwaar label aan. Wel probeer ik, zolang deze impasse duurt, om de dag te blijven bloggen. Er zijn genoeg blogs waarbij dat standaard is, dus niets mis mee.

Eigenlijk zijn het voornamelijk de bekende blogs die elke dag publiceren (en soms zelfs twee keer per dag) dus het kan best, misschien zelfs iets om over na te denken om het zo te houden dat ik niet elke dag die drang voel om weer te presteren.

Tot slot een technische mededeling: Door onbekende reden is de functie waarmee automatisch mijn artikelen naar Twitter en Facebook worden gepost ermee gestopt, zonder dat ik er iets aan veranderd heb. Het lijkt een probleem te zijn waar meer mensen mee te kampen hebben, maar ik heb geen idee wat ik eraan kan doen of wanneer het ophoudt te bestaan.

Dat heeft er de afgelopen week ook al voor gezorgd dat ik aanzienlijk minder bezoekers had en ook nauwelijks reacties. Bloglovin’ doet het gelukkig wel gewoon, maar omdat bij mij veel verkeer via social media komt, miste ik daar toch een aardig deel, voordat ik het doorkreeg.

Hoe zou jij het vinden als ik om de dag ging publiceren in plaats van elke dag? Beter, minder leuk of maakt het je niet uit? Tell me!