Ik schrijf zo nu en dan over persoonlijke dingen. Zo schreef ik in 2011 over mijn visuele beperking, heb ik mijn blog-bezoekers kennis laten maken met het fenomeen BDD en heb ik na lang twijfelen zelfs een paar maanden geleden iets geschreven over mijn ziektefobie. Maar er zijn ook heel leuke dingen waarin ik anders ben dan anderen.
Nadat ik onlangs een post op Facebook plaatste, waarin ik vertelde dat ik autodidact ben en wat dat in mijn geval inhoudt, leek het me ook wel leuk om er eens een artikel aan te wijden op mijn blog. Zeker niet om arrogant te doen of met deze ‘gave’ te dwepen, maar om uit te leggen wat het is en natuurlijk omdat ik er stiekem best een beetje trots op ben!
Wat is het?
Autodidact is een duur woord voor iemand die zich dingen aan kan leren of aan heeft geleerd door zelfstudie en niet door educatie. Meestal gaat het om specialistische dingen, waar mensen dan erg goed in zijn. Als je bijvoorbeeld een spijker in de muur kan timmeren, ben je niet gelijk autodidact. Het wordt in het kort verklaard als Intellectueel door zelfstudie.
En ik dan?
Als ik eerlijk ben, heb ik mezelf nooit bepaalde gaven toegekend. Ik kon op school makkelijk leren en dacht gewoon dat ‘t daarvan een gevolg was, dat ik met bijna elk apparaat overweg kan, zonder ooit een handleiding gelezen te hebben en dat ik praktisch kan lezen en schrijven met zo’n beetje alles waar een aan/uit knop op zit. Ik dacht eigenlijk dat iedereen dat kon.
Dat ik slim ben, bleek op school al, maar intelligent is toch iets anders dan verstand hebben of krijgen van dingen. Ik grap weleens dat ik van veel dingen een beetje weet. Maar er zijn een aantal dingen waar ik behoorlijk wat vanaf weet en dat heb ik mezelf aangeleerd. Gewoon uitproberen, spelenderwijs leren, dat is sowieso de beste manier om dingen te leren.
Hoe dan?
Mijn, ik zal het expertise noemen, uit zich vooral op elektronica-gebied. Zet een apparaat voor m’n neus en ik kan er binnen vijf minuten mee overweg. Ik krijg ook vaak vragen wat mensen moeten doen als iets niet werkt en kan problemen in veel gevallen ook telefonisch oplossen. Voor mij is dat niet bijzonder, maar een kwestie van logisch nadenken.
Vooral computers en alles wat daarmee te maken heeft, zijn mijn ding. Toen ik m’n eerste PC in 1994 kocht, heb ik in het begin m’n oom regelmatig gebeld om hulp, maar al gauw was ik de techniek de baas en ontwikkelde m’n interesse en daarmee ook mijn kennis zich in rap tempo.
“Hallo, u spreekt met de helpdesk”
Als je ergens goed in bent, wordt dat al snel ontdekt en wordt daar massaal gebruik en soms zelfs misbruik van gemaakt. Goedgelovig als ik lang ben geweest, wilde ik iedereen helpen en dat was soms stank voor dank. Ik heb nooit geld gevraagd, maar ergens een dag bezig zijn en dan gezeur achteraf, daar heb ik geen trek in.
Aanleg of ontwikkeling?
Een interessante case die ik wil onderzoeken: Of het fenomeen autodidact een kwestie is van goede genen, of dat ‘t puur een kwestie is van ontwikkeling. Als de interesse voor computers en techniek er niet was geweest, was ik daar vast niet zo bedreven in geraakt.
Het valt me overigens op dat er anno 2014 nog steeds veel mensen zijn die de ballen verstand hebben van computers en elektronica, terwijl de wereld zo’n beetje letterlijk op en om hi-tech draait. Computers en smartphones zijn niet weg te denken! De techniek vernieuwt zich in rap tempo, terwijl het kennisniveau juist achteruit lijkt te gaan. Dat baart me soms zorgen.
Een tip tot slot
Omdat ‘t niet de bedoeling is dat dit lijkt op 100% zelfverheerlijking en ik m’n lezers graag iets mee wil geven, lijkt ‘t me een goed idee om de tip op te schrijven die ik mensen altijd meegeef als ik ze ergens mee heb geholpen. De grootste fout die je kunt maken is om gelijk hulp te vragen als je een probleem hebt, zonder eerst zelf op onderzoek uit te gaan. Informatie en dus kennis vergaren, dingen uitsluiten en gewoon dingen proberen!
In tegenstelling tot wat sommigen geloven, ontploft een PC heus niet als je een paar verkeerde toetsen indrukt en je bestanden worden ook niet gewist als je laptop een keer niet opstart. We hebben de beschikking over een alleswetende zoekmachine die Google heet en de beste manier is nog altijd zélf doen.
Zelf zoeken, zelf proberen, zelf oplossen. Als het dán nog niet lukt, kun je altijd nog om hulp vragen. Bijkomend voordeel is dat je de volgende keer gelijk weet hoe je moet handelen als hetzelfde probleem zich opnieuw voordoet!
Wat doe jij als je computer het niet doet?
Wat een ontzettend goed stuk dit. Maar als ik heel eerlijk ben denk ik dat het iets is wat je kan aanleren, maar dat het ook een genen kwestie is. Immers wanneer jij nieuwsgierig bent naar nieuwe dingen dan ben je ieder geneigd nieuwe dingen te leren. Ik herken mijzelf hier in. Terwijl bijvoorbeeld mijn zus dat veel minder heeft dan ik.
Echt grappig om dit te lezen en ja nu antwoord op je vraag, Wat doe ik als mijn computer het niet meer doet? Dat heb ik echt werkelijk nog nooit mee gemaakt. Ik doe zelfs al een goede 5 jaar met dezelfde laptop en die heb ik naar eigen zegge zo goed getweakt dat hij nog steeds goed werkt.
Dankje en het zou ook best kunnen, ik ga er eens over lezen. 5 jaar is al een mooie tijd!
Dit was heel interessant om te lezen. Ik had eerlijk gezegd nog nooit van dit woord gehoord. Als mijn computer niet werkt, blijf ik rustig en probeer ik ook allerlei dingen uit (ik heb wel twee jaar Informatica op de hogeschool gestudeerd, en boekhouden-informatica in het middelbaar). Ik heb door dit artikel wel zin gekregen in nog veel meer bijleren, buiten school dan. Ik ben heel leergierig maar zie mezelf niet als slim, want jammer genoeg ben ik dat niet echt.
Gaaf dat je informatica gestudeerd hebt, dat zou ook wel wat voor mij geweest zijn, maar toen ik nog op school zat had ik de pest aan computers. Tja, je kan maar veranderen 🙂