Een nieuwe tattoo. je leest ‘t goed! Ik had er al 6, al kan ik me niet eens herinneren wanneer de laatste is gezet. Meer dan 5 jaar geleden in elk geval. Ondanks dat ik jarenlang geen kriebels had om er meer te nemen, liep ik nu toch al geruime tijd rond met het idee dat ik er nog één wilde. Iets anders dan wat ik tot nu toe had.

Een idee zonder vaste vorm. Het kwam soms in me op. Als ik plaatjes van tattoos zag, was er soms iets bij waar mijn hart sneller van ging kloppen. Maar ik ben niet iemand die iets kiest wat een ander al heeft en ik neem een tattoo niet in de eerste plaats omdat ik het mooi vind, maar omdat er een verhaal aan vast zit, een symbolische betekenis. Vier van de zes van mijn ‘oude’ tattoos hebben zo’n betekenis en juist daaraan hecht ik de meeste waarde, ook al zien ze er misschien niet meer zo mooi uit als in het begin. Een tattoo moet kunnen ‘leven’ vind ik.

Maar zo’n idee moet dus rijpen, vorm aannemen en eigenlijk vooral een verhaal en betekenis krijgen, voordat ik er überhaupt maar over dénk om naar de tattoo-shop te gaan om een afspraak te maken. Een voldongen feit, iets zó zeker weten dat je het niet meer uit je kop krijgt. Want impulsieve beslissingen en tattoos gaan niet samen.

Het was vrijdagavond dat het laatste puzzelstukje op z’n plek viel, toen ik met Bas wandelde. Ik weet zelfs nog waar ik liep (vlakbij de molen), toen ik iets in m’n hoofd kreeg waar ik zó zeker van was, dat er geen twijfel over mogelijk kon zijn. Het was inderdaad die bewuste vrijdag, waarop ik te horen kreeg dat de persoon die zoveel voor me betekent, binnenkort uit mijn leven verdwijnt.

Het idee voor een nieuwe tattoo had daar alles mee te maken. Het moest een ster worden, een kleine, sierlijke en opengewerkte ster. Het beeld was zó sterk dat ik het letterlijk voor me zag, zoals ik het wilde.

Nu hou ik sowieso van sterren (mijn nickname is niet voor niets Estrella), maar deze ster zou een heel bijzondere symbolische betekenis voor me krijgen. Een ster omdat hij me altijd laat stralen. Een ster omdat ik hem altijd een beetje bij me wil dragen. Mijn lichtpuntje, veroorzaker van glimlachmomentjes en de enige die me tegelijkertijd rust en energie kan geven.

Ook de plek waar ik het sterretje wilde dragen wist ik direct. Hoog op de pols, op één van de meest kwetsbare stukjes van mijn lichaam: Recht boven de slagader, de plek waar je mijn hart kunt voelen kloppen.

Zaterdag liep ik de zeer goed bekend staande tattoo-shop Needle Art binnen en maakte de afspraak. Dinsdag 22 juli, dat was de datum. Ook symbolisch, want dinsdag was altijd de dag waar ik naar uitkeek. Nu ook, dit keer om een andere reden. Alles klopte, alsof ’t zo moest zijn.

Tattoo & typografie

Inmiddels zit ie erop. Ik ben een uurtje binnen geweest, ondanks dat het sterretje in tien minuten was gezet. Maar ik moest nog een poosje wachten en daarna moest de ster eerst overgetekend en gestencild worden. De ster is 1.2 cm hoog en het zetten deed geen enkele pijn. Wel kreeg ik vreselijke spierpijn van de vreemde houding waarin ik mijn arm moest neerleggen, maar dat had ik er graag voor over. Gelukkig hoefde ik het nogal geen uren vol te houden.

Ik ben ontzettend blij met mijn nieuwe aanwinst. Ik heb ergens ook zo’n gevoel dat dit de laatste is. Ik heb er nu dus zeven en ondanks dat ik niet gelovig ben, is zeven voor mij wel een bijzonder getal. Het voelt compleet, als iets wat afgerond is.

Dit is overigens de kleinste tattoo van het stel, kleiner dan dit kon zelfs niet, omdat ‘t moeilijk zou worden om ‘m mooi te zetten. Ik ben er ontzettend gelukkig mee en ondanks dat het maar tien streepjes zwarte inkt zijn, verzonken in mijn huid, draag ik R. vanaf nu toch altijd een beetje bij me. Dat voelt goed, alsof het zo hoort.

Natuurlijk kan ik me voorstellen dat niet iedereen het mooi vindt en er ook mensen zijn die het, ondanks de uitleg, alsnog impulsief vinden. Ik kan me daar wel iets bij voorstellen, maar zoals ik al schreef, liep ik al langere tijd met het idee. Alleen had ik er nog geen beeld bij en eigenlijk ook geen goede reden.

In je leven loop je gaandeweg littekens op, fysiek en/of mentaal. Ik kies er liever voor om mijn ‘litteken’ vorm te geven en er iets moois van te laten maken. Op die manier heb je ook een meer positieve associatie ergens bij, dat is het mooie van een tattoo.

Collage van mijn nieuwe tattoo