Weer een Throwback Thursday en weer een oudere foto van mij. Het is niet dat ik mezelf zo leuk vind dat ik elke keer met een foto van mijn persoontje op de proppen kom, maar dit kwam zo uit en als ik bij anderen dit soort artikelen zie, vind ik het juist leuk om te zien hoe diegene er vroeger uitzag. Wij mensen zijn toch nieuwsgierig.

De foto van vandaag kwam ik bij m’n oma tegen op een plankje. Eerste reactie? Shock! Tweede reactie? Ach, misschien wel leuk voor een Throwback Thursday, dus bij deze dan. Dit is ‘m dus. Ik heb er weleens leuker uitgezien geef ik toe maar goed, een beetje gêne hoort blijkbaar bij een dergelijke rubriek, dus bijt ik daar maar doorheen. Een foto van mij toen ik een jaar of 17 was.

Ik in begin jaren 90

Aan mijn ‘kapsel’ te zien, de enorme oorbellen en zelfs iets wat op lipstick lijkt, moet dat in de periode zijn geweest dat mijn Mavo-opleiding ten einde liep en ik examen deed. Ik heb een foto van mezelf waarop ik mijn diploma onderteken met een soortgelijk kapsel, dus moet ik wel in de richting zitten.

Ondanks dat ik lang heb rondgelopen met iets wat ik een mannenkapsel noem en eveneens niet al te meisjesachtige kleren, kwam er een moment waarop ik blijkbaar ontdekte dat ik toch iets van vrouwelijke genen had.

Ik liet m’n haar groeien en spoot de boel in model met haarlak, om een jaren negentig kuif te creëren waar in die tijd veel meisjes mee rondliepen. Ik had volgens mij wel langer haar, maar dat droeg ik in een staartje of Grace Kelly rol. Overigens heb ik nooit écht lang haar gehad, zo’n beetje schouderlengte was het hoogst haalbare.

Wat betreft make-up. Ik heb tot pakweg mijn 33e vrijwel nooit make-up gebruikt. Als meisje heb ik wel eens geëxperimenteerd, maar ik bakte er niks van en was al snel vastbesloten dat ik mezelf niet kon opmaken omdat ik slechtziend was.

Die enkele keer dat ik make-up droeg, was dat ook niet volgens de ‘richtlijnen’ waarop hedendaagse meisjes en vrouwen zich opmaken. Ik deelde mijn oogleden als het ware in drie blokjes in, smeerde daar drie kleurtjes oogschaduw op (blauw wit en roze) en van blenden had ik nooit gehoord.

In de periode dat deze foto gemaakt was, was ook niet bepaald slank. Dat ben ik nog steeds niet vind ik, maar pas rond mijn achttiende werd ontdekt dat mijn hypofyse niet werkt en daarmee ook mijn schildklier niet. We weten denk ik allemaal wel wat er gebeurt met mensen die een trage schildklier hebben of één die niet werkt.

Heb jij ook foto’s van vroeger die je eigenlijk te gênant voor woorden vindt?