Alweer een week voorbij, wat gaat de tijd toch snel! De afgelopen week heb ik lekker veel gefietst, genoten van mooi weer en een pannenkoek en vandaag maakte ik iets heel bijzonders mee. Omdat ik me op het moment van schrijven allesbehalve goed voel maar nog wel het één en ander moet doen omdat ik een zeer intensieve dag voor de boeg heb, ga ik er snel doorheen!
zondag 27 juli
Ondanks dat zondag nog bij de week ervoor en dus ook de vorige Weekly Snaps toebehoort, ging ik later op de dag nog fietsen en maakte ik een aantal sfeervolle plaatjes die ik tóch nog wilde laten zien. Ik fietste 38 km over een mooie slingerende dijk naar Leerdam en via de andere kant weer terug. De eerste twee foto’s maakte ik in Heukelum, de derde in Leerdam en de laatste (inmiddels was het wat gaan regenen) langs het kanaal bij Arkel. Heerlijke fietstocht!
dinsdag 29 juli
Dinsdag vond ik een nieuwe portemonnee die aan m’n eisen voldeed. Ik was al lang op zoek naar een nieuwe, maar nog niet eerder geslaagd. Erg blij met deze van echt leder. Ziet er heel duur uit, maar gewoon van HEMA.
‘s Avonds weer fietsen. Een tocht van 47 kilometer, die me door de Brabantse Biesbosch voerde, met als verste punt de Kop van ‘t Land. Toeristisch gezien niet de meest aantrekkelijke route, maar toch ook weer lekker gereden.
woensdag 30 juli
Woensdag weliswaar niet gefietst, maar wel weer lekker gewandeld met Bas. De eerste foto is de zonsondergang boven de Merwede en vervolgens een foto van Bas die wel zin had in een frietje en bij het restaurantje Buiten de Waterpoort naar binnen wilde. Die helaas voor hem, al even gesloten was. Volgende keer beter vriend!
vrijdag 1 augustus
‘s Middags met drie generaties vrouwen (mijn oma, mijn moeder en ikzelf) gegeten bij de Pannenkoekenbakker in Woudrichem. Ik koos deze keer een andere pannenkoek dan anders en hij was wel lekker, maar viel ook wat tegen, werd er ook een beetje misselijk van. Ik was op de fiets en terug naar huis reed ik om over Uppel.
Ter hoogte van Sleeuwijk werd ik tijdens het rijden op twee plekken in m’n arm gestoken door een wesp, die mijn mouw in was gevlogen. Mijn moeder had ergens gelezen dat je er een koperen muntje tegenaan moest houden om het gif te neutraliseren. Helaas hielp het niet, ik heb er nog steeds last van. ‘s Avonds nog even op het muurtje bij het strand gezeten met Bas.
zondag 3 augustus
Vandaag mijn eerste motorrit sinds het ongeluk, inmiddels anderhalve maand geleden. Het was een ride-out met zo’n 1000 motorrijders, ter nagedachtenis aan de slachtoffers van de vliegramp. Omdat ik het een mooi gebaar vond, wilde ik hier graag bij zijn.
Ondanks dat ik erg gespannen en zo nu en dan zelfs wat angstig ben geweest, heb ik geen spijt dat ik ben meegegaan. Die mensen die in dat vliegtuig zaten hebben veel meer door moeten maken dan ik met m’n motorongeluk en die kunnen het niet eens meer navertellen. Zeer imposante gebeurtenis.
