Je las het dinsdag al: Het zat al even in de planning om weer eens naar Den Bosch te gaan. Na vaak de weersvooruitzichten gecheckt te hebben, vond ik dat donderdag dé dag was, want het zonnetje zou schijnen, de temperatuur was acceptabel (niet te koud maar zeker ook niet te warm) en bovenal zou het droog blijven. Wel zo fijn.

‘s Morgens gauw nog een treinkaartje geprint (mijn manier om het OV-chipkaart systeem te boycotten) en vervolgens de trein van 11:39 uur richting Geldermalsen gepakt en daarvandaan naar de hoofdstad van Noord Brabant: ‘s-Hertogenbosch!

Het weerzien met deze eeuwenoude stad voelde als een warm bad, ik was er veel te lang niet geweest! Er is iets met de energie, het bruisende van Den Bosch wat maakt dat het altijd weer voelt als thuiskomen. Ik heb de rest van de dag met een smile op m’n gezicht rondgelopen.

Eerste stop was – hoe kan het ook anders – Jan de Groot. Wie kent ‘m niet. De enige echte Bossche bollenbakker van heel Nederland. Dat dit zaakje vrij populair is was wel duidelijk, want behalve dat mensen in rijen van twee opgesteld stonden voor de afhaalbalie, waren ook bijna alle tafeltjes bezet. Gelukkig kon ik boven nog een plekje vinden. Ik bestelde een Bossche bol met een latte macchiato en vervolgens was het genieten geblazen!

Koffie met een Bossche bol

Vervolgens naar de Molenstraat, want ik wilde nu ook weleens met zo’n rondvaart mee. Ik ben al zo vaak in Den Bosch geweest, maar kan me niet herinneren ooit eerder zoiets gedaan te hebben, of het moet zijn geweest toen ik nog klein was.

Ik kon met de boot van 14:00 uur mee en ben eerst de stad in gegaan om in wat winkels te kijken. Bij HEMA kocht ik de leatherlook broek die in de folder had gestaan en verder neusde ik rond in sneakershops (nog altijd op zoek naar Nike Air Max), bij The Sting en wat boetiekjes.

Rond kwart voor twee was ik terug bij de aanlegsteiger en iets over twee vertrok de boot. Helaas bleek al snel dat dit niet de rondvaart was die ik voor ogen had. Deze ging namelijk grotendeels over de Dommel en vervolgens een stukje over de Dieze, met een uitstapje naar de stadshaven.

De rondvaart die ik wilde, ging juist over de Binnendieze! Na een rondvaart van een uur, wist ik dus niet hoe snel ik de aanlegplaats voor de andere rondvaart moest opzoeken (die gelukkig vlakbij bleek te zijn) en ik kon 5 minuten later al instappen.

Dit was het betere werk! Deze platte open boot voer zo’n 3 meter onder stadsniveau, praktisch onder de stad door. We voeren onder huizen en andere gebouwen door (zelfs de V&D hebben we van onder gezien) via gewelven. Supergaaf!

Zo nu en dan waren de tunneltjes zó smal dat de boot er maar net door paste en we moesten ook een paar keer bukken. En donker dat het was in sommige tunnels! Hier wat achtergrondinfo, afkomstig van deze Wikipedia-pagina. In de fotocollage hierboven (klik voor vergroting), zie je een aantal foto’s van de gewelven.

Op de plaats waar Den Bosch ontstond, moeten al een groot aantal stroompjes zijn geweest die tussen de opgewaaide donken meanderden. Het oudste deel van de stad is de Markt die op zo’n donk ligt.

Al vroeg werden ook kunstmatige lopen gegraven die dienden als stadsgracht. Later werden ten behoeve van de doorstroming en de scheepvaart een aantal doorsteken gegraven. Zo ontstond een waar doolhof van ongeveer twaalf kilometer lengte, waarvan nog bijna een derde resteert.

De totale lengte is 3630 meter, met 1290 meter overkluisd. Bij bouwprojecten in de oude stad worden nog regelmatig in vergetelheid geraakte vertakkingen herontdekt.

De Draak in Den Bosch

Na de tweede rondvaart weer de stad ingedoken om nog wat winkels af te werken. Maar niet voordat ik de Sint Jan had opgezocht, er een paar foto’s van heb gemaakt en vervolgens een stukje verder Sint Janneke binnen liep, een cafetaria wat er al ontzettend lang zit. Vroeger als we ‘s avonds laat in Den Bosch waren, aten we daar vaak een broodje tartaar met ui. Die hadden ze nog steeds, alleen waren ze nu wel minder dik belegd dan vroeger!

Desondanks smaakte het prima en ging ik daarna weer verder. Ondanks dat ik van plan was geweest om lekker te gaan shoppen, heb ik uiteindelijk niet echt veel gekocht. Die broek van HEMA, een wijnrood capuchonvestje van H&M (dezelfde die ik al had, maar die heb ik destijds te klein gekocht) en later bij de kleinere HEMA op het station nog twee gezichtsmaskertjes en een flesje Chocomel voor onderweg.

Broodje tartaar van St Janneke

Gelopen heb ik in elk geval genoeg. 12.5 kilometer om precies te zijn. Na de hap bij Sint Janneke via de Hinthamerstraat (één van de oudste straten van de stad) en de Markt naar winkelcentrum De Arena, waar ik bij NewYorker en H&M heb gekeken, waar ik dus het vestje kocht. Niet veel later wéér richting Markt en de V&D in, waar ik alle vijf roltrappen op ging om nog een klein hapje te eten bij La Place. Op het dakterras, met uitzicht over de stad. Gaaf!

Inmiddels liep het tegen zessen en besloot ik terug naar het station te gaan, al had ik helemaal nog geen zin om naar huis te gaan! Maar Bas zat al sinds half 12 alleen thuis en moest inmiddels wel met gekruiste pootjes in z’n mand liggen, of erger…

Helaas moest ik nog bijna een half uur wachten voordat m’n trein richting Geldermalsen ging, dus struinde ik nog wat rond op het station, maakte wat foto’s en wipte de kleine HEMA binnen waar ik de eerder genoemde gezichtsmaskertjes en chocolademelk kocht.

Helaas was de aansluiting dit keer minder goed, waardoor ik ruim een uur over m’n rit naar huis deed in plaats van de 40 minuten die ik er op de heenreis over had gedaan. In Geldermalsen moest ik ook een poosje wachten totdat de trein naar huis arriveerde en uitgerekend op dat station is niks te beleven. De stationsrestauratie was gesloten en het perron uitgestorven en winderig. Ik had dus al profijt van mijn nieuwe vestje, want die heb ik gelijk aangetrokken!

Terug in Gorinchem, werd ik getrakteerd op een schitterende zonsondergang, waar ik natuurlijk ook nog even een foto van moest maken. Ik had die dag in totaal al iets van 160 foto’s gemaakt met m’n iPhone en had dus geluk dat ik mijn mobiele ladertje bij me had, anders was ie al lang dol-leeg geweest! Vervolgens naar huis, waar ik door een dolblije Bas begroet werd.

Ik heb een heerlijke dag beleefd in Den Bosch en het gevoel wat ik altijd bij deze stad heb gehad, blijkt onverminderd sterk. Ik ga snel weer terug en ben stiekem toch wel erg trots dat deze bruisende stad, dit toppunt van Brabant, uitgerekend de plek is waar ik ben geboren!

Mooie lucht in Gorinchem

Kom jij ook wel eens in Den Bosch? Of woon je er misschien zelfs?