Een tijdje terug werd ik gevraagd of ik ’t leuk zou vinden om als slechtziende blogger met interesse voor mode en make-up, deel te nemen aan een stylingdag voor dames met een visuele beperking. Ik was direct enthousiast en zou aanvankelijk naar zo’n dag in Vught gaan, maar daar kwam een hersenschudding tussen.

Uiteindelijk was het plan om de Oogverblindend Mooi styling-dag (ook PEP-dag genoemd, wat staat voor Persoonlijk Effectieve Presentatie), bij te wonen op 5 september, op een mij maar al te bekende locatie, namelijk Bartiméus in Zeist. De plek waar ik 8 jaar op school gezeten heb en zelfs zes van de acht jaar heb gewoond.

Vrijdag was het zover en ondanks dat ik erg benieuwd was wat me te wachten stond en er zin in had, was ik best gespannen. Waar Bartiméus uitkomst biedt als het gaat om aangepast onderwijs voor kinderen met een visuele beperking, heb ik er, zacht uitgedrukt, niet bepaald de leukste tijd van mijn leven meegemaakt. Om 21 jaar later dan terug te keren naar de ‘plek des onheils’, voelt heel onwerkelijk kan ik je vertellen.

Gelukkig werd de knoop in mijn maag al snel losser toen ik eenmaal binnen was in gebouw Het Forum. Vanaf half tien druppelden de dames binnen die zich hadden aangemeld voor deze dag.

Eenmaal compleet, bestond de groep uit elf vrouwen in de leeftijd van 29 tot en met 73 jaar, allemaal met de wens om zich optimaal te kunnen presenteren bij elke gelegenheid. Ik had eigenlijk meer jongere vrouwen en meisjes verwacht, omdat die vaak nog aan het ontdekken zijn wat hun stijl is en meer bezig zijn met make-up.

Onder het genot van koffie met een koekje, volgde een introductie van wat de bedoeling was van deze dag en daarna kreeg iedereen een minuut de tijd om zich voor te stellen aan de groep.

Vervolgens werden er twee groepen gevormd, waarvan de ene aan de slag ging met de make-up onder leiding van visagiste Janneke Jansen. De andere vijf gingen naar een ander vertrek voor kleur- en stijladvies van kleurenstyliste Ilona Luca.

Make-up tips

Ik zat bij de make-up groep, waar we begonnen met reinigen van de huid en aanbrengen van een voedende crème. Ik heb nog nooit zoveel smeersels op m’n gezicht gehad! :-)

Janneke gaf tips die het aanbrengen van crèmes en make-up makkelijker maken, wanneer je niet (volledig) op je ogen kunt vertrouwen. Hierbij werd gebruik gemaakt van een nonvisuele techniek, zodat je je letterlijk op gevoel leert opmaken.

Ondanks dat ik ook deels op gevoel werk, was het volledig nonvisueel opmaken nieuw voor me. Ik was best blij dat ik een kwastje van Janneke mocht lenen, want mooi oog make-up aanbrengen met m’n vingers, dat werd ‘m niet. Uiteindelijk heb ik dus een complete oog look aangebracht én geblend met één kwast, wat ik al een hele prestatie vond. :-) Maar dit was ook geen gewoon make-up klasje natuurlijk.

Ik was overigens de enige die meer gevorderd overweg kon met make-up, dat had ik echt niet verwacht. Ik heb ontdekt dat slechtziend zijn geen obstakel hoeft te vormen bij het opmaken, als je maar genoeg oefent (en graag genoeg wilt). Overigens was er ook een jonge vrouw bij die volledig blind was en toch ook graag wilde leren om zich op te maken, dat vond ik pas stoer!

Lipstick aanbrengen

Ondanks dat er op een paar handige tips na, voor mij niet veel nieuws te leren viel op het gebied van make-up, vond ik het wel erg interessant om te zien en horen wat voor methodes, handige tips en tricks werden gebruikt om cosmetica voor mensen met een visuele beperking toch toegankelijker te maken. Elke vrouw, ongeacht beperking, wil er tenslotte goed uitzien!

Nadat iedereen ‘strak in de lak’ zat en blij met de mooie kleurtjes, werd tussen de middag een lunch geserveerd en genoten we van verse broodjes. Ik vergezelde de blinde Roxana met haar geleidehond tijdens een kort tripje naar buiten, want zo’n hond moet ook weleens een plasje doen. Ze vertelde wat meer over wat ze in het dagelijks leven deed en ik had ontzettend veel bewondering voor haar. Blind of slechtziend is toch weer een wereld van verschil.

Rond half twee werd het programma hervat, de groepen omgewisseld en ik kwam met de vijf andere dames van mijn groep bij kleurstyliste Ilona terecht. Dit onderdeel had ik het meest naar uitgekeken. Ik probeerde al jaren via internet uit te vogelen wat voor kleurtype mijn huid nu eigenlijk was en wat voor vorm mijn lichaam had. Ik wist het werkelijk niet.

Kleurenkaart voor Zomertype

Ilona begon met het kleuradvies, waarbij we één voor één op een stoel tegenover een spiegel kwamen te zitten. De kleding werd afgedekt met een wit kapmanteltje en vervolgens werden een goud- en zilverkleurige sjaal voorgehouden. Vaak wees dit meteen al uit of iemand een koele of warme ondertoon had.

Maar juist door kleurpaletten en verschillende gekleurde sjaals bij het gezicht te houden, werd het huidtype pas goed zichtbaar. Zelf bleek ik een zomertype te zijn. Het was heel apart om te zien hoe iemands gezicht soms letterlijk leek te veranderen bij bepaalde kleuren en hoe de juiste tinten iemands gezicht compleet ophaalden.

Iedereen ontving ook een kaart met kleurstalen, passend bij haar huidtype. Handig om mee te nemen bij het shoppen! Daarna volgde het stijladvies, waarbij we om beurten moesten gaan staan en een rondje om onze as draaien.

Stiekem was dat wel een beetje ongemakkelijk, zo midden in de groep staan, terwijl iedereen je kan bekijken. Vervolgens werd een stok langs schouders en heupen gelegd, om het figuurtype exact te kunnen bepalen.

Zelf bleek ik, in plaats van de lompe appel die ik me toebedeeld had, een zandloper-figuur te hebben, waar ik stiekem best blij mee was. Ik was ook opgelucht toen ik hoorde dat vrouwen met zo’n figuur vaak moeite hebben met broeken kopen (drama!) en hoefde dus niet langer te geloven dat ik zo’n afwijkend figuur had dat dit aan mij lag. Ik kreeg ook de tip om meer jurkjes en rokken te dragen, omdat deze de taille benadrukken (die ik meestal verstop onder wijde bovenkleding) en gedoe met lastige broeken voorkomt. Misschien niet eens zo’n gek idee!

Wat doet kleur voor je?

Qua kleurgebruik en kledingvormen koos ik zonder het te weten meestal al kleuren en vormen die goed op mijn huidtype en lichaamsvorm aansluiten, maar dat heeft er denk ik alles mee te maken dat ik zo gefocust op mijn figuur ben dat ik er altijd op let dat iets me niet dikker doet lijken dan ik mezelf al vind. Vooral jurkjes en rokjes met uitlopende onderkant zijn een succes.

Tenslotte werden vragen beantwoord en tips gegeven die bij de verschillende lichaamsvormen pasten. Daarna was het tijd om af te sluiten. Na een kort afscheid en hier en daar uitwisselen van telefoonnummers, ging ieder weer zijn weg richting huis na een leuke en leerzame dag. Een mooi initiatief waar hopelijk nog veel slechtziende vrouwen en meisjes baat bij zullen hebben!

Ik heb overigens ook een stukje geschreven voor oogverblindendmooi.nl, wat daar binnenkort te lezen zal zijn. Dat is overigens een andere en ook kortere tekst dan deze. Ik had mijn spiegelreflex mee en heb ook het nodige gefotografeerd.