Weer een nieuwe ‘editie’ van de 30 Day Blog Challenge. Met vandaag een vraag die ik enerzijds wat lastig te beantwoorden vind, namelijk wat geloof voor mij betekent. Uiteraard zal ik mijn best doen deze vraag zo goed mogelijk te beantwoorden en ook zonder dat ik met een paar woorden klaar ben.
Wat betekent geloof voor mij. Ik denk dat hiermee bedoeld wordt geloof als in religie, maar geloof heeft meerdere betekenissen. Je kunt ook geloven dat je gelukkig, rijk of succesvol wordt. Dat je crush toch voor jou zal vallen of weer heel andere dingen.
Christelijke opvoeding
Ik geloof niet in het bestaan van een soort oppermachtig wezen. Ik ben overigens Christelijk opgevoed. Nederlands Hervormd om precies te zijn. Wij beden aan tafel, gingen soms zondags naar de kerk (maar ook zeker niet elke week) en ik heb op Christelijke scholen gezeten. Ondanks dat ik de verhaaltjes uit de Bijbel altijd erg mooi en symbolisch vond, ligt het niet in mijn karakter om te geloven in iets wat niet wetenschappelijk bewezen kan worden.
Als kind ben je daar niet mee bezig, maar als je je ontwikkelt tot volwassene, wordt op een gegeven moment ook bepaald hoe je in het leven staat op het gebied van religie. Of je er waarde aan hecht om ergens in te geloven, zelfs al weet je niet zeker of het bestaat. Of het je kracht geeft en hulp biedt in moeilijke tijden, of dat je daar liever andere methoden voor kiest.
Zelf heb ik nooit iets gevoeld van die drang om ‘houvast’ te hebben, ondanks dat ik daarover meerdere gesprekken heb gehad met gelovige mensen. Begrijp me niet verkeerd: Niemand heeft me er ooit van willen overtuigen dat ik vooral wél moet geloven in God, ik ben van thuis uit daarin altijd heel vrij gelaten, maar vind het erg interessant om te horen wat de beweegredenen zijn om te geloven. Het idee dat een geloof je houvast kan bieden vind ik wel erg mooi.
Wetenschap, de Bijbel en een hoop ellende
Ikzelf hecht enkel waarde aan de wetenschap. Ik onderzoek graag, analyseer, pluis dingen uit en met iets waar geen harde bewijzen van bestaan, lukt dat nu eenmaal niet. Natuurlijk is er de Bijbel, maar hé, als iemand vandaag een boek met prachtige verhalen schrijft, dat ergens in een grot begraaft en het over 100 jaar gevonden wordt, denken ze misschien ook dat alles waargebeurd is.
Kort door de bocht, maar het is mogelijk. Is het je ooit opgevallen dat alles wat in de Bijbel staat symbolisch is en dat er ook dingen in staan die onmogelijk zijn? Ik noem: Een kind baren zonder seks gehad te hebben, opstaan uit de dood. Dat kan niet!
Eén van de hoofdredenen waardoor ik ervoor heb gekozen om godsdienst definitief de rug toe te keren, is vanwege haat, nijd, oorlog en hypocrisie. Mensen die zondags vooraan in de kerk zitten, maar doordeweeks allerlei ellende uithalen. Ik ken zulke mensen, ze bestaan dus echt. En wat te denken van oorlogen. Waarom denk je bijvoorbeeld dat die hele IS-toestand gaande is?
Heeft dat niet álles te maken met religie? Een groepering die vindt dat alleen hun God oké is en dat de leefwijze van de rest van de wereldbevolking niet spoort. Hoe extreem is dat. Allemaal vanwege religie. Heel ongenuanceerd gezien een bijna kinderachtige overtuiging: “Mijn God is beter dan de jouwe.” Zo gaat het al eeuwen.
Over geloven in het algemeen
Wat het fenomeen geloof (buiten religie) in het algemeen voor me betekent, kan ik kort zijn. Ik heb er moeite mee. Net als bij een religie kom je hier hetzelfde fenomeen weer tegen: Geloven dat iets er is waar je geen bewijzen voor hebt.
Natuurlijk heb ik gedurende mijn leven weleens ergens vast in geloofd, maar de les die ik geleerd heb, is dat de waarheid vaak anders blijkt te zijn dan wat je gelooft. En ook dat de lijn tussen geloof en hoop soms verdraaid klein is.
Zo heb ik bijvoorbeeld lange tijd geloofd dat R. ook gevoelens voor mij had. Ik had echt geen roze bril op, er waren genoeg aanwijzingen. Toch schreef hij me in november 2013 dat hij geen interesse had. Waar sta je dan nog met je stomme geloof?! Ik streef ernaar om zo min mogelijk te geloven in dingen die ik niet op feiten kan baseren.
Ergens in geloven staat voor mij gelijk aan jezelf voor de gek houden: Je wilt graag dat iets zo is en dus geloof je erin, terwijl je geen enkele aanwijzing hebt dat het echt zo is. Heel zwart-wit benaderd misschien, maar dit is hoe ik erover denk. Misschien ben ik gewoon iets te vaak teleurgesteld. Shit happens.
Tot slot
Omdat ik me ervan bewust ben dat geloof, en dan bedoel ik nu dus weer religie, voor sommige mensen gevoelig kan liggen, wil ik benadrukken dat ik met bovenstaande tekst niemand wil benadelen of veroordelen. Het is, zoals de vraagstelling ook was, mijn persoonlijke mening over geloof en religie.
Het feit dat ik daar vrij vastomlijnde gedachten over heb, wil niet zeggen dat ik het van een ander ook onzin vind als ze in God of anders geloven. Zoals ik één van de eerste alinea’s al schreef, vind ik het juist heel mooi dat het geloof mensen echt houvast kan bieden en ik vind het ook belangrijk om respect te hebben voor andermans geloof.
Ben jij gelovig?
Interessant om te lezen
Ik ben zelf niet Christelijk, ik ben niet eens gedoopt. Wel geloof ik dat er ‘iets’ is.
Erg interessant artikel en je hebt het juist mooi verwoord vind ik :). Ik ben ook Christelijk opgevoed en ik geloof nog steeds in God. Ik probeer zo vaak mogelijk naar de kerk te gaan en ik bid voor het slapen gaan.
Wat een goed en interessant artikel!
Je beschrijft geloof precies zoals ik het ook zie! En geloven in het algemeen in iets, kan voor teleurstelling zorgen. Dat is echt een nadeel aan geloven.
Dankjewel! En dat klopt inderdaad.
Wat interessant om te lezen, want wij zijn helemaal niet gelovig opgevoed, maar de familie van mijn vriend wel weer.
Mijn moeder is gelovig opgevoed en mijn vader niet. Sinds mijn ouders samen waren is mijn moeder er vanaf gestapt en ik ben dus ook niet gelovig opgevoed!
Leuk aandachtspunt en goed geschreven voor de gelovende onder ons.
Daar ik van huis uit Gereformeerd was, mocht je ook niet met katholieken omgaan.
Jammer dat je ouders zo waren, want vriendschap had je als kind heel gauw.
Gelovigen zullen er altijd zijn, houden zo, maar niet voor mij.
Als alles op wetenschappelijk gebied wordt bewezen dan nog weet je iets niet,
want wie kan je nog wel geloven. Dr. die of drs huppelpup, wie zal het zeggen.
Als het in je straatje of gezondheid past dan geloof je het vlugst.
Hoe was het weer gisteren bij jou in Gorinchem, nat?
Ik denk dat je niet goed gelezen hebt. Ik schrijf juist dat ik van thuis uit daarin heel vrij gelaten ben. Mijn ouders waren dus niet ‘zo’. Sowieso heb ik ook zeker geen strenge Christelijke opvoeding gehad. Het maakte er deel van uit, maar niet op een haast opdringerige manier zoals je soms wel ziet. Dokters maken inderdaad fouten en wetenschappers soms ook, maar ik bedoel het vooral in grote lijnen. Voor mezelf geldt dat ik iets pas geloof als het zwart op wit bewezen is.
Boeiend om te lezen, ik ben zelf helemaal niet gelovig, ook niet zo opgevoed maar ik heb wel op een christelijke middelbare school gezeten. Heel eerlijk, ik vind dat iedereen moet doen wat hij/zij wil maar vind wel dat het geloof bv in de politiek niet zou moeten mogen, een land regeren op basis van geloof vind ik een heel slecht iets. Ben ook van mening dat inderdaad de meeste oorlogen ontstaan door verschillende geloven.. En ook dat er zoveel hypocriet zijn.. Ik vind het dus eigenlijk maar niks..
Dat van de politiek en geloof, zo heb ik er eigenlijk nog nooit over nagedacht, maar je hebt ergens wel een punt. Iemand die niet gelovig is (ongeacht soort van religie) staat misschien wat objectiever tegenover bepaalde zaken dan iemand die wel gelooft. Vooral als het om een streng-gelovige gaat houden die mensen er vaak heel andere standaarden op na. Niets mis mee natuurlijk, maar als zo iemand in de politiek terecht komt en een land gaat besturen en die standaarden in de rest van het land wil doorvoeren…
Interessant om jouw visie te lezen. Ik ben zelf niet gelovig, ook niet zo opgevoed.