Ik ga vandaag iets doen wat ik heel moeilijk vind, namelijk een artikel schrijven over borstkanker. Waarom dat zo eng is? Omdat ik een ziektefobie heb en vooral extreem bang ben juist voor deze vorm van die ellendige ziekte. Maar als ik hiermee andere vrouwen kan aanmoedigen om preventief kanker te bestrijden, doe ik dat graag!
Deze blogpost wordt overigens geen uiteenzetting van statistieken over wat voor percentage vrouwen vroeg of laat met deze ziekte te maken krijgt (ik wil mezelf en jou niet bang maken), het is ook geen aanmoediging om veel roze armbandjes te kopen, geld te doneren en fietstochten in roze shirtjes te doen. Het is een stukje bewustwording, vandaar ook de titel.
Kanker is inmiddels helaas in de levens van de meeste mensen verweven geraakt. Vroeg of laat krijgen we ermee te maken. Direct of indirect. Naaste familie of verre vrienden die het krijgen, behandeld worden, volledig genezen en soms, helaas ook eraan overlijden. Gelukkig is overlijden aan deze ziekte niet onvermijdelijk meer, zeker niet als je preventief te werk gaat.
Zelfonderzoek
Voorkomen is beter dan genezen en ondanks dat je zelfs door regelmatig onderzoek niet 100% kunt uitsluiten dat je de ziekte zal krijgen, is het goed om je borsten met enige regelmaat te controleren. Doe dit bij voorkeur een week na je menstruatie. Je borsten zijn gedurende de periode voor en tijdens je cyclus namelijk wat anders van structuur, waardoor het borstweefsel onregelmatiger en bobbeliger aanvoelt.
Ondanks dat je natuurlijk je huisarts kunt bezoeken om te laten controleren, is het vooral ook goed om het zelf te doen. Op die manier leer je je borsten kennen en kun je eerder veranderingen opmerken. Geen borst is hetzelfde en dus is het belangrijk dat je weet hoe dingen normaal aanvoelen, om afwijkingen eerder te constateren. Op de website van Borstkankervereniging Nederland vind je een duidelijke uitleg.
Iets gevonden?
Het meest gunstige scenario is wanneer je na controle niets gevonden hebt. Maar het kan gebeuren dat je toch iets vindt. Zeker als je, net als ik, angstig bent, voelt vrijwel elke oneffenheid als een kwaadaardig knobbeltje. Gelukkig is het niet zo zwart-wit.
Juist door eigen ervaringen, weet ik dat er meestal niets aan de hand is. Zoals ik al schreef, is het borstweefsel veranderlijk en niet alleen rondom de menstruatie: Ook door ouder worden, verandert het ook. Wist je trouwens dat ook mannen en dieren borstkanker kunnen krijgen?
Iets wat aanvoelt als afwijking kan een gezwollen melkkliertje zijn, een cyste (soort zakje met vloeistof) of een onschuldige lipoom (vetbult). Bij twijfel is het wel goed om even langs de huisarts te gaan. Je ongemakkelijk voelen is overigens echt niet nodig. Zelf heb ik een vrouwelijke arts, maar ook mannelijke dokters hebben echt wel vaker een paar borsten gezien en kijken er anders naar dan die bouwvakker op straat die je nafloot vanwege je diepe decolleté.
En dan?
Als je bij de huisarts komt, zal deze je borsten grondig onderzoeken. Wanneer hij of zij iets vindt waarover wat twijfel bestaat, krijg je een verwijzing voor het ziekenhuis voor een mammografie en mogelijk een echo.
Dat lijkt allemaal heel eng en waarschijnlijk heb je het idee dat het nu zeker weten mis is, maar een huisarts kan maar tot op zekere hoogte bepalen wat er onder jouw huid zit. Ze kunnen niet binnen kijken. Juist om dingen uit te sluiten, word je doorverwezen voor nader onderzoek. Niet omdat ze er vanuit gaan dat het mis is.
In de meeste gevallen moet je één tot twee weken wachten voor je onderzocht kunt worden. Bij een mammografie (borstfoto) worden je borsten ‘geplet’ tussen 2 glazen platen. Vrouwen tussen de 50 en 70 worden overigens elke twee jaar opgeroepen om een mammografie te laten doen voor het Bevolkingsonderzoek Borstkanker.
Mochten de mammografie foto’s nog niet voldoende duidelijkheid geven, kan ervoor gekozen worden om een echo te doen. De uitslag van een mammografie is meestal dezelfde dag bekend, soms moet je een paar dagen wachten. Meestal krijg je de uitslag via je huisarts. Zoals ik al schreef, is er in veel gevallen niets aan de hand. Mocht er wel iets gevonden zijn, is dat in een vroeg stadium vaak te genezen met een borstsparende operatie.
Tot slot
Als ik superkrachten aan deze blogpost toe zou kunnen kennen, zou ik ervoor zorgen dat geen enkele vrouw ooit (nog) met deze ziekte in aanraking komt. Maar helaas ligt dat niet in mijn vermogen. Wel wil ik je graag dit stukje bewustwording meegeven:
Dat zelfonderzoek belangrijk is, dat oktober niet alleen om roze armbandjes draait en ook dat kanker in veel gevallen te genezen is. De gedachte dat je niet onherroepelijk dood gaat als je er ooit door getroffen wordt, heeft mij al veel troost geboden als ik weer eens heel bang was. Preventie is daarom dus zo ontzettend belangrijk!
Helaas is het niet altijd rooskleurig. Ik heb ervoor gekozen om mijn tekst niet al te negatief te laten klinken, omdat het geen zin heeft mensen bang te maken. Angst is een slechte raadgever en als ik ergens over uit ervaring kan spreken, dan is het wel daarover. Vandaar dat ik heb geprobeerd dingen zo duidelijk mogelijk, maar ook enigszins positief te benaderen.
Het is waar dat niet elke knobbel in de borst steevast kanker betekent, maar het is ook waar dat nog altijd dagelijks vrouwen met deze ziekte gediagnosticeerd worden. Daarom, en ik herhaal het nog maar eens. is borstonderzoek en je bewust blijven van je lichaam en veranderingen, belangrijker dan een roze armbandje, geld doneren, fietstochten en al die andere dingen die lijken te willen verdoezelen dat kanker wel degelijk een serieuze ziekte is.
Heb jij weleens te maken gehad met borstkanker?
erg belangrijk maar treurig onderwerp.. heel knap dat je dit zo schrijft op je blog.
Het is inderdaad een vreselijke ziekte maar vele zijn er jaarlijks slachtoffer van.
Bedankt voor je reactie. Ja inderdaad een treurig maar belangrijk onderwerp. De dingen die op mijn blog staan zijn over het algemeen luchtig en positief, maar ik wil ook mijn kop niet in het zand steken voor nare dingen. Hierover schrijven vond ik in de eerste plaats belangrijk, maar ook wel een goede uitdaging voor mezelf.
een man? ja ik ben een man en wil ook graag reageren.
op de eerste plaats bijzonder dapper van je om dit onderwerp te bespreken.
ten tweede wil ik ieder steunen door te zeggen dat de wetenschap gelukkig al heel ver is en deze kanker sneller en beter behandeld kan worden. volgende week is het 42 jaar geleden dat ik mijn moeder verloor aan borstkanker, zij was 38 … en ik 10.
ik ben er bijna van overtuigd dat mijn moeder veel meer overlevingskans zou hebben gehad als zij nu had geleefd.
sterkte dames, en controleer inderdaad frequent!
Bedankt voor je reactie Joost. Goed geschreven. Het spijt me voor je dat je je moeder aan deze ziekte hebt moeten verliezen. Het is inderdaad zo dat het tegenwoordig beter behandeld kan worden. De medische wereld staat gelukkig niet stil.
Ik vind het erg dapper dat je hier over schrijft, ondanks dat je er zelf zo bang voor bent. Je hebt het erg goed omschreven allemaal.
Dankjewel! Ik ben er ook wel trots op eigenlijk dat ik het nu wel durfde. Maar bovenal vind ik het belangrijk om andere vrouwen meer bewust te maken.
knap dat je er toch over hebt geschreven!
Heftig onderwerp ja, goed dat je er toch over geschreven hebt ondanks je angst! Ik vind het een verschrikkelijke ziekte
Goed dat je hierover schrijft, ik vind het zelf ook belangrijk om bij stil te staan. In mijn directe omgeving heb ik het niet mee gemaakt * klopt af* , maar het lijkt me vreselijk. Het is gewoon een vreselijke ziekte!
Dankjewel en inderdaad. Mijn oma heeft het gehad. Gelukkig goed van genezen met borstbesparende operatie, maar toch. Het is zoiets grilligs.
Goed dat je hierover schrijft! Iedereen zou dit moeten doen.
Dankjewel! Tja hoe meer vrouwen zich ervan bewust zijn dat jezelf regelmatig onderzoeken belangrijk is, hoe beter.
Wat een goed geschreven stuk! Het blijft een rotziekte. Ook ik heb het in mijn omgeving meegemaakt. En ik ben zelf weleens onderzocht (echo) vanwege een knobbeltje. Gelukkig was het goedaardig. En inderdaad, als je iets voelt niet je kop in het zand steken maar naar de dokter! Dapper dat je dit zo hebt geschreven! Liefs!
Goed dat je hierover schrijft.. Mijn moeder heeft deze rot ziekte helaas gehad en daarom controleer ik mezelf regelmatig!
Zelf hou ik mijn lichaam erg goed in de gaten op eventuele gekke veranderingen.
Mijn moeder is wel eens opgeroepen nadat op een standaard borstscan toch wat geks werd gevonden. Gelukkig was het niets ernstigs. Ik was erg bang om haar kwijt te raken aangezien ik mijn favoriete opa ben kwijt geraakt aan kanker.
Wat zenuwslopend lijkt me dat als je opgeroepen wordt, dan ga je toch al van het ergste uit… Gelukkig maar dat het goed afliep. Ik ben zelf meerdere familieleden kwijtgeraakt aan deze ziekte, mijn tante was daarvan de jongste met 43 jaar. Dan komt het opeens zo dichtbij.
Goed en vooral duidelijk geschreven! Zelf onderzoek ik mijzelf meerderen malen per maand alhoewel er wordt gezegd dat het op mijn leeftijd bijna niet voor komt vind ik het toch belangrijk, voorkomen is veeeeel beter dan genezen!
Dankjewel. In principe is één keer per maand echt voldoende, maar als je je er prettig bij voelt en het geen obsessie wordt zoals het bij mij een tijdje geweest is vanwege mijn angst, dan is dat natuurlijk helemaal niet erg. Voorkomen is inderdaad beter dan genezen.
Goed geschreven. Hier gaat het nu om. Ik heb zeker te maken gehad met borstkanker. De moeder van mijn beste vriendin, die overigens een tweede moeder voor mij is heeft het eigenlijk op het nippertje weten te overwinnnen. Ze kwamen het toevallig tegen bij haar en toen bleek dat ze al in de gevarenzone zat. Maar gelukkig is alles goed gekomen
Dankjewel. Wat heftig om zoiets van heel dichtbij mee te maken, maar gelukkig dat ze het overwonnen heeft. Mijn oma heeft het ook gehad, maar dat was vrij vroeg ontdekt en die heeft een borstbesparende operatie gehad en daarna nooit meer ergens last van gehad.
Wat goed dat je zo’n stuk schrijft! het blijft een verschrikkelijke ziekte..
Goed dat je hierover schrijft!
Goed stuk geschreven, dapper van jou (Y)