Ik ga vandaag iets doen wat ik heel moeilijk vind, namelijk een artikel schrijven over borstkanker. Waarom dat zo eng is? Omdat ik een ziektefobie heb en vooral extreem bang ben juist voor deze vorm van die ellendige ziekte. Maar als ik hiermee andere vrouwen kan aanmoedigen om preventief kanker te bestrijden, doe ik dat graag!

Deze blogpost wordt overigens geen uiteenzetting van statistieken over wat voor percentage vrouwen vroeg of laat met deze ziekte te maken krijgt (ik wil mezelf en jou niet bang maken), het is ook geen aanmoediging om veel roze armbandjes te kopen, geld te doneren en fietstochten in roze shirtjes te doen. Het is een stukje bewustwording, vandaar ook de titel.

Kanker is inmiddels helaas in de levens van de meeste mensen verweven geraakt. Vroeg of laat krijgen we ermee te maken. Direct of indirect. Naaste familie of verre vrienden die het krijgen, behandeld worden, volledig genezen en soms, helaas ook eraan overlijden. Gelukkig is overlijden aan deze ziekte niet onvermijdelijk meer, zeker niet als je preventief te werk gaat.

Zelfonderzoek

Voorkomen is beter dan genezen en ondanks dat je zelfs door regelmatig onderzoek niet 100% kunt uitsluiten dat je de ziekte zal krijgen, is het goed om je borsten met enige regelmaat te controleren. Doe dit bij voorkeur een week na je menstruatie. Je borsten zijn gedurende de periode voor en tijdens je cyclus namelijk wat anders van structuur, waardoor het borstweefsel onregelmatiger en bobbeliger aanvoelt.

Ondanks dat je natuurlijk je huisarts kunt bezoeken om te laten controleren, is het vooral ook goed om het zelf te doen. Op die manier leer je je borsten kennen en kun je eerder veranderingen opmerken. Geen borst is hetzelfde en dus is het belangrijk dat je weet hoe dingen normaal aanvoelen, om afwijkingen eerder te constateren. Op de website van Borstkankervereniging Nederland vind je een duidelijke uitleg.

Iets gevonden?

Het meest gunstige scenario is wanneer je na controle niets gevonden hebt. Maar het kan gebeuren dat je toch iets vindt. Zeker als je, net als ik, angstig bent, voelt vrijwel elke oneffenheid als een kwaadaardig knobbeltje. Gelukkig is het niet zo zwart-wit.

Juist door eigen ervaringen, weet ik dat er meestal niets aan de hand is. Zoals ik al schreef, is het borstweefsel veranderlijk en niet alleen rondom de menstruatie: Ook door ouder worden, verandert het ook. Wist je trouwens dat ook mannen en dieren borstkanker kunnen krijgen?

Iets wat aanvoelt als afwijking kan een gezwollen melkkliertje zijn, een cyste (soort zakje met vloeistof) of een onschuldige lipoom (vetbult). Bij twijfel is het wel goed om even langs de huisarts te gaan. Je ongemakkelijk voelen is overigens echt niet nodig. Zelf heb ik een vrouwelijke arts, maar ook mannelijke dokters hebben echt wel vaker een paar borsten gezien en kijken er anders naar dan die bouwvakker op straat die je nafloot vanwege je diepe decolleté.

En dan?

Als je bij de huisarts komt, zal deze je borsten grondig onderzoeken. Wanneer hij of zij iets vindt waarover wat twijfel bestaat, krijg je een verwijzing voor het ziekenhuis voor een mammografie en mogelijk een echo.

Dat lijkt allemaal heel eng en waarschijnlijk heb je het idee dat het nu zeker weten mis is, maar een huisarts kan maar tot op zekere hoogte bepalen wat er onder jouw huid zit. Ze kunnen niet binnen kijken. Juist om dingen uit te sluiten, word je doorverwezen voor nader onderzoek. Niet omdat ze er vanuit gaan dat het mis is.

In de meeste gevallen moet je één tot twee weken wachten voor je onderzocht kunt worden. Bij een mammografie (borstfoto) worden je borsten ‘geplet’ tussen 2 glazen platen. Vrouwen tussen de 50 en 70 worden overigens elke twee jaar opgeroepen om een mammografie te laten doen voor het Bevolkingsonderzoek Borstkanker.

Mochten de mammografie foto’s nog niet voldoende duidelijkheid geven, kan ervoor gekozen worden om een echo te doen. De uitslag van een mammografie is meestal dezelfde dag bekend, soms moet je een paar dagen wachten. Meestal krijg je de uitslag via je huisarts. Zoals ik al schreef, is er in veel gevallen niets aan de hand. Mocht er wel iets gevonden zijn, is dat in een vroeg stadium vaak te genezen met een borstsparende operatie.

Tot slot

Als ik superkrachten aan deze blogpost toe zou kunnen kennen, zou ik ervoor zorgen dat geen enkele vrouw ooit (nog) met deze ziekte in aanraking komt. Maar helaas ligt dat niet in mijn vermogen. Wel wil ik je graag dit stukje bewustwording meegeven:

Dat zelfonderzoek belangrijk is, dat oktober niet alleen om roze armbandjes draait en ook dat kanker in veel gevallen te genezen is. De gedachte dat je niet onherroepelijk dood gaat als je er ooit door getroffen wordt, heeft mij al veel troost geboden als ik weer eens heel bang was. Preventie is daarom dus zo ontzettend belangrijk!

Helaas is het niet altijd rooskleurig. Ik heb ervoor gekozen om mijn tekst niet al te negatief te laten klinken, omdat het geen zin heeft mensen bang te maken. Angst is een slechte raadgever en als ik ergens over uit ervaring kan spreken, dan is het wel daarover. Vandaar dat ik heb geprobeerd dingen zo duidelijk mogelijk, maar ook enigszins positief te benaderen.

Het is waar dat niet elke knobbel in de borst steevast kanker betekent, maar het is ook waar dat nog altijd dagelijks vrouwen met deze ziekte gediagnosticeerd worden. Daarom, en ik herhaal het nog maar eens. is borstonderzoek en je bewust blijven van je lichaam en veranderingen, belangrijker dan een roze armbandje, geld doneren, fietstochten en al die andere dingen die lijken te willen verdoezelen dat kanker wel degelijk een serieuze ziekte is.

Heb jij weleens te maken gehad met borstkanker?