Er was eens… een mooi groot kasteel, met ridders en toeristen, met mooie ruige natuur en een oude boekenkist die door het hele land beroemd is. Er was eens… Slot Loevestein omringd door nevel bij een felle opkomende zon.
Maandagochtend stond de wekker om half acht, voor mijn doen behoorlijk vroeg. Ik had gezien dat het mooi weer zou worden en besloot dat ik weer eens een zonsopgang wilde fotograferen.
Helaas had ik ‘s avonds iets te lang liggen lezen in een veel te spannend boek, waardoor ik uiteindelijk maar vier uur slaap op m’n naam had staan toen ik op m’n geliefde Nike’s, in een snel aangeschoten spijkerbroek en een makkelijke trui de dijk op liep met Bas en m’n camera. Uiteindelijk werd dat een wandeling van 7.5 km.
Het nadeel van in een stad wonen is dat je toch al gauw een minuut of 20 moet lopen wil je een beetje uitzicht hebben, dat is hier niet anders, al is Gorinchem dan nog niet eens zoveel stad vergeleken met Amsterdam, Utrecht of Den Bosch. Omdat mijn huisje ook nogal ingebouwd zit, ben ik ook altijd steevast te laat voor mooie zonsondergangen, waar ik weleens van baal.
De zonsondergang van deze ochtend was helaas niet heel spectaculair, maar ik kwam toch wel thuis met best aardige foto’s. Degene die ik vandaag laat zien is mijn favoriet. Op weg naar huis keek ik op het juiste moment achterom, waar ik de mist als een soort slagroomlaag over de uiterwaarden zag liggen. Snel een paar foto’s geklikt en vervolgens even staan kijken hoe de zon de laatste nevelresten letterlijk binnen enkele seconden oploste. Net een echt sprookje, toch?
Wauw! Prachtig! Die kleur!
Wat een prachtig beeld!
moooooooi, Je maakt iedere keer weer prachtige foto’s Ester!
Dank, dank, dank!
Mooi geschreven en mooie foto!
Prachtig!