Vorige week heb ik weer eens overgeslagen (het begint haast een gewoonte te worden), dus nu toch maar weer eens voor een nieuwe vraag van de 30 dagen blog challenge gaan zitten. Na deze volgen overigens nog vijftien vragen, dus in dit tempo zit ik denk ik wel ergens in het voorjaar tegen de tijd dat ik klaar ben. Op zich geen vervelend idee, dat voorjaar!

De vraag is om drie dingen te noemen die ik nog eens tegen mensen wil zeggen. Meestal ben ik vrij direct in de omgang en als ik iets kwijt wil, zeg ik dat over het algemeen direct. Al zijn sommige situaties natuurlijk wat lastiger, omdat je dingen niet durft te zeggen of uiten, bang dat de ander het verkeerd oppakt of het niet wil horen. Maar ik zal een poging doen!

R.

Toen ik hem wekelijks zag, was ik altijd behouden wat betreft het uiten van mijn gevoelens. Ik was als de dood dat ik hem zou afschrikken en ondanks dat ik wel sterk het gevoel had dat hij mijn aandacht prettig vond en zelfs lange tijd heb gedacht dat hij hetzelfde voelde, was en bleef ik erg voorzichtig.

Nu ik hem niet meer zie, stuur ik af en toe een mailtje, maar zelfs in wat ik schrijf, blijf ik nog altijd voorzichtig. Al vind ik het wel fijn om te laten merken dat ik aan hem denk en hem echt mis.

Rode roos

Mijn moeder

Mijn moeder en ik hebben soms behoorlijk turbulente periodes. We zijn verschillend in veel dingen en dat wil weleens botsen. Mijn vader noemde ons vroeger altijd ‘kat en hond’, omdat wij dus spreekwoordelijk konden vechten als kat en hond.

Desondanks hou ik veel van mijn moeder en kan ik me een leven zonder haar niet voorstellen. Ik ben soms misschien iets te pijnlijk direct in de dingen die ik zeg en ik denk ook niet altijd na voordat ik mijn mond opentrek, maar ik bedoel het nooit gemeen of om te kwetsen. Ik ben ook blij dat, op wat pieken en dalen na, onze band de laatste jaren beter is geworden.

Jou

Het grappige is dat ik dus niet weet of jij een hij of een zij bent, of je iemand bent die ik ken of niet, of je mijn website voor het eerst bezoekt omdat je ergens naar op zoek was, of dat je van de oude garde bent die al minstens één of meerdere jaren zo nu en dan naar EstrellaWeb komt om mijn schrijfsels te lezen.

Wat ik tegen jou wil zeggen? Bedankt dat je er bent. Bedankt dat je mijn site in leven houdt, dat je leest wat ik schrijf en soms ook reageert. En ook al reageer je niet, ik weet dat je er bent, of bent geweest. En dat je weer terugkomt. Bedankt dat jij de kers op de taart bent, het stukje leven wat EstrellaWeb rood kleurt.