Op één van de eerste dagen van januari meteen beginnen met het goede voornemen om de 30 Day Blog Challenge nu eens uit te werken zonder wéér tig weken over te slaan. Ik ben benieuwd hoever ik kom! De vraag van vandaag is om mijn relatie of m’n leven als single te beschrijven. Aangezien van relatie al heel lang geen sprake meer is, wordt dat dus het laatste.
Mijn leven als single. Tja, wat valt daarover te vertellen. Dat ik het eigenlijk wel goed naar m’n zin heb alleen. Al zijn er heel soms wel momenten dat ik best een leuke vriend zou willen, maar meestal weet ik dit soort gevoelens vrij succesvol te negeren. Ik denk dat het feit dat ik al bijna 11 jaar alleen ben, voortkomt uit slechte ervaringen, mijn introverte karakter en bindingsangst.
Ik heb tot nu toe maar twee relaties gehad en die waren geen van beiden goed voor me. Het idee dat iemand onvoorwaardelijk van je houdt, je in je waarde laat, je mooi vindt en je respecteert om wie je bent, heb ik, ondanks dat ik bijna 40 ben, nog nooit mee mogen maken. Ik heb nare dingen meegemaakt in m’n relaties en ook daarbuiten vervelende ervaringen gehad met mannen, dus ben erg terughoudend en schenk iemand niet snel mijn vertrouwen.
Natuurlijk word ik weleens verliefd. Helaas, zou ik haast zeggen. Ik heb mezelf jaren geleden gezworen dat ik nooit meer verliefd zou worden “want daar komt alleen maar ellende van”. Toch gebeurde het tot twee keer toe.
Op zich niet eens zo vaak in zoveel tijd, maar twee keer te veel. Want er kwam inderdaad ellende van: Verdriet, Met nummer één was een relatie niet mogelijk, nummer twee was (en is) R. en die had geen interesse. Waarom niet, heeft ie me nooit verteld.
Als ik eenmaal gevoelens voor iemand heb, is dat gelijk hevig. Ik word niet snel verliefd, maar als het gebeurt, is het bingo. Krijgen mijn gevoelens kans zich te verdiepen, is het gegarandeerd dat ik de rest van m’n leven een zwak zal houden voor diegene en dat het lang, zo niet jaren duurt, voordat ik die liefde een plekje achter een deurtje kan geven waar ik niet meer elke dag kom.
Dat is geen kwestie van zinloos verlangen of hopeloze liefde, maar gewoon dat mijn gevoel dan zó diep en sterk is dat ik het niet kan negeren. Overigens heb ik daar doorgaans geen last van. Dat ik mijn emoties niet zo toon, wil niet zeggen dat ze niet bestaan.
Die twee keer dat ik echt heel hevig verliefd werd en ook van de persoon in kwestie ging houden, waren ook gelijk de enige keren. Op beide heren waarmee ik een relatie heb gehad, ben ik nooit echt verliefd geweest.
Ik dacht het, ja, maar was alleen verliefd op het idee dat ik niet alleen hoefde te zijn en bij de eerste vooral dat ik eindelijk een vriendje had. Vroeger was ik namelijk een ontzettend naïef meisje die het hebben van een relatie erg belangrijk vond. Je kunt dus wel stellen dat ik flink veranderd ben sindsdien!
Je zou dus technisch gezien kunnen stellen dat ik ongelukkig ben in de liefde. Nare ervaringen, slechte relaties, geen echte liefde en als je dan verliefd wordt, kan het niet of wil ie niet. Toch heeft me dat nooit getekend als persoon.
Juist omdat ik erg zelfstandig, onafhankelijk en, eerlijk is eerlijk, ook best een beetje op mezelf ben, mis ik het eigenlijk bijna nooit. De uitspraak dat je niet kunt missen wat je nooit hebt gehad, klopt in dit geval denk ik ook wel. Ik weet wat het is om een relatie te hebben, maar niet op een fijne en goede manier.
Zelf denk ik dat ik de rest van m’n leven alleen zal blijven. Ik zoek niet naar een relatie, weiger te daten en van mij hoeft het gewoon niet per se, tenzij ik nog eens zo allesoverheersend verliefd word en de gevoelens voor één keer wederzijds zijn. Ik heb door de jaren heen meerdere keren de kans gehad om een relatie te beginnen, maar bedankte altijd voor de eer.
Ik heb geen groot eisenlijstje, de enige eis die ik stel is dat m’n gevoel moet kloppen en ik echt stapelgek op iemand moet zijn. Ik zal nooit een relatie beginnen “omdat hij best lief en zorgzaam is”, gewoon zodat ik iemand heb. Ik ken mensen die dat wel doen en vind dat zonde van je leven, van je tijd. Sowieso moet iemand heel bijzonder zijn, wil ik er mijn vrijheid voor opgeven!
Heb jij een relatie? Of ben je ook happy single?
Ik ben heel gelukkig met mijn vriend, maar ik snap wel waar je vandaan komt. Ik ben een stuk jonger natuurlijk, maar ben nu pas sinds 3 jaar met mijn eerste vriendje, wat jij nu hebt, had ik heel sterk in mijn pubertijd. Ik dacht dat ik altijd alleen zou blijven en vond jongens/vriendjes/relaties nooit zo interessant. Totdat ik echt verliefd werd.
Bij mij is het niet zozeer dat ik het niet interessant vind ofzo. Ik ben twee keer heel erg verliefd geweest maar had daar geen geluk mee, evenmin als in eerdere relaties. Ik hecht sowieso ook teveel waarde aan mijn vrijheid om dat op te geven.
Tsjaa een relatie is ook niet niks eigenlijk, je moet gewoon weten wat je aan elkaar hebt en een soort van speciale band ontwikkelen denk ik..
Een paar jaar geleden ben ik soms wel wanhopig geweest waardoor ik verkeerde keuzes maakte en kreeg daardoor alleen maar van die korte flutrelaties waar ik niet echt blijer van werd… Mijn laatste break-up hakte er erg in omdat ik eigenlijk bij die persoon en zijn vader in zou trekken en we samen 2 weekjes naar London zouden op vakantie.. Daarbij had hij ook nog over de reden waarom het uit ging lopen liegen en hoorde ik het échte verhaal via via.. Ik was sindsdien boos en ontzettend verdrietig, weken lang gehuild. Inmiddels weet ik dat ik beter af ben zonder hem omdat ie zowat 24/7 blowt tegenwoordig…
Vandaag ben ik sinds precies een maand weer samen met een super lieve jongen, die zelfs voor mij is gaan stoppen met blowen! Ook toont hij begrip voor mijn CVS en toont interesse in mijn blog enzo echt heel fijn! Mijn moeder zei vanochtend nog dat ze het idee heeft dat hij wat volwassener is dan de vorige en mijn zus zei dat hij de leukste is als ze nagaat welke andere jongens ze ook heeft gekend.
Wauw wat een uitgebreide reactie! Bedankt dat je zo openhartig bent, altijd leuk als mijn bezoekers zich ook een beetje durven te uiten. Jammer dat het zo voor je is gelopen en ik hoop dat je met je nieuwe vriend heel gelukkig gaat worden!
Mooi geschreven, maar ook wel akelig herkenbaar. Ik ben alweer bijna 6 jaar vrijgezel en ben het eerlijk gezegd wel beu om alleen te zijn.. en mijn relatie was ook niet de beste, heb af en toe nog steeds nachtmerries.
Hopen dat er voor jou snel een leuke prins voorbij komt op een wit paard!
Ik ben een aantal jaren vrijgezel geweest en heb me altijd prima vermaakt maar ben nu ontzettend happy in mijn huidige relatie, die zou ik voor geen goud willen missen.
Mooi om te lezen dat je je geluk niet ontleent aan het wel of niet hebben van een relatie! Ik heb zelf een relatie, net 12,5 jaar, maar hoewel ik erg gelukkig ben met vriendlief aan mijn zijde, ben ik zelf uiteindelijk degene die voor mijn eigen geluk moet zorgen, dat is niet zijn taak. Hij kan er op een bepaalde manier aan bijdragen en er onderdeel van zijn maar het geluk zul je toch bij jezelf moeten zoeken…
Dank je. En geluk moet je inderdaad bii jezelf zoeken. Helemaal mee eens!
Het doet me goed om te horen dat je zo goed op jezelf kan zijn en dat je het in principe niet mist. Ik weet hoe het is om in een liefdevolle relatie te zitten en ik gun dat jou ook. Maar alleen als jouw gevoel helemaal goed is
Dank je voor je mooie woorden!
Heel erg mooi geschreven :). Jammer dat het op niets is uitgelopen met R. Je spreekt altijd erg liefdevol over hem, en met veel respect.
Zelf heb ik alt 6,5 jaar een relatie en ik zou juist niet meer zonder willen. Ik ben iemand die juist last heeft van het tegenovergestelde van bindingsangst.. ook lastig!
Dank je en dat vind ik ook nog altijd jammer. Ondanks zijn afwijzing en de niet al te tactvolle manier waarop, heb ik hem nooit iets kwalijk genomen. Niet iedereen is overal even goed in.
Je hebt helemaal gelijk! Als je de ware vind, dan voel je dat direct! Het heet soms alleen tijd nodig voordat je diegene vindt
Precies.
wat super mooi geschreven ik vind dit heel eerlijk van je.
Maar of jij wel heel je leven allee gaat zijn dat denk ik niet ooit komt degene wel op jou pad en dat je niet gaat daten enz heb je groot gelijk in het komt vanzelf wel je moet niet zoeken.
zelf heb ik nu 5 jaar een relatie met mijn vriend en wonen samen het gaat allemaal prima en ben erg gelukkig en dit gun ik iedereen , helaas heb je er ook rotte appels tussen die je leven zo kunnen verpesten.
Bedankt voor je lieve reactie!
Heel mooi geschreven. Ik denk eerlijk gezegd dat jij niet alleen blijft je hele leven. Het duurt misschien wat langer, maar jij vind of die man vind jou die voor jou bestemd is! Je bent een mooie en sterke vrouw x
Dankjewel! <3
Wat mooi dat je hierover schrijft. Ik ben zelf iemand die heel erg graag alleen is en toch heb ik al sinds mijn 18e (of 19e, ik weet het niet eens meer) een relatie met mijn man. Ik ben nu 37, dus dat is nogal een tijd. Verder heb ik ook nooit een serieuze relatie gehad. Ik weet van mezelf dat ik alleen ook heel gelukkig zou zijn. Daar bedoel ik niet mee dat ik nu liever zonder Peter zou zijn, no way! Maar stel dat hij er niet meer is, dan ga ik niet nog op zoek naar een ander. Er zijn mensen die er echt onder lijden dat ze geen relatie hebben en dat vind ik echt heel erg, maar er zijn ook mensen die simpelweg heel gelukkig zijn alleen. Wie weet word je ooit nog stapelverliefd en dan hoop ik voor je dat het wederzijds is, want verliefd zijn is natuurlijk een heel mooi gevoel. Maar is dat niet het geval, dan is het ook prima zoals jij het zegt. Ik kan je volledig begrijpen hierin.
Dank je voor je uitgebreide reaxtie. Ik vond het wel een beetje eng om hier zo openhartig over te schrijven. 11 jaar single zijn is voor de meeste mensen iets ondenkbaars, je weet soms niet wat mensen dan van je gaan denken. Maar ik heb geen haast en ik ben voorzichtig.
Ik ben het helemaal met je eens. In een relatie moet je volledig voor die persoon willen kiezen en stapelgek op diegene zijn. Ik merk het verschil tussen mijn relatie nu en mijn vorige relatie daarin heel goed. Bij iemand zijn omdat dat ‘vertrouwd’ is, is niet de goede reden.
Klopt helemaal!