Op één van de eerste dagen van januari meteen beginnen met het goede voornemen om de 30 Day Blog Challenge nu eens uit te werken zonder wéér tig weken over te slaan. Ik ben benieuwd hoever ik kom! De vraag van vandaag is om mijn relatie of m’n leven als single te beschrijven. Aangezien van relatie al heel lang geen sprake meer is, wordt dat dus het laatste.

Mijn leven als single. Tja, wat valt daarover te vertellen. Dat ik het eigenlijk wel goed naar m’n zin heb alleen. Al zijn er heel soms wel momenten dat ik best een leuke vriend zou willen, maar meestal weet ik dit soort gevoelens vrij succesvol te negeren. Ik denk dat het feit dat ik al bijna 11 jaar alleen ben, voortkomt uit slechte ervaringen, mijn introverte karakter en bindingsangst.

Ik heb tot nu toe maar twee relaties gehad en die waren geen van beiden goed voor me. Het idee dat iemand onvoorwaardelijk van je houdt, je in je waarde laat, je mooi vindt en je respecteert om wie je bent, heb ik, ondanks dat ik bijna 40 ben, nog nooit mee mogen maken. Ik heb nare dingen meegemaakt in m’n relaties en ook daarbuiten vervelende ervaringen gehad met mannen, dus ben erg terughoudend en schenk iemand niet snel mijn vertrouwen.

Natuurlijk word ik weleens verliefd. Helaas, zou ik haast zeggen. Ik heb mezelf jaren geleden gezworen dat ik nooit meer verliefd zou worden “want daar komt alleen maar ellende van”. Toch gebeurde het tot twee keer toe.

Op zich niet eens zo vaak in zoveel tijd, maar twee keer te veel. Want er kwam inderdaad ellende van: Verdriet, Met nummer één was een relatie niet mogelijk, nummer twee was (en is) R. en die had geen interesse. Waarom niet, heeft ie me nooit verteld.

Als ik eenmaal gevoelens voor iemand heb, is dat gelijk hevig. Ik word niet snel verliefd, maar als het gebeurt, is het bingo. Krijgen mijn gevoelens kans zich te verdiepen, is het gegarandeerd dat ik de rest van m’n leven een zwak zal houden voor diegene en dat het lang, zo niet jaren duurt, voordat ik die liefde een plekje achter een deurtje kan geven waar ik niet meer elke dag kom.

Dat is geen kwestie van zinloos verlangen of hopeloze liefde, maar gewoon dat mijn gevoel dan zó diep en sterk is dat ik het niet kan negeren. Overigens heb ik daar doorgaans geen last van. Dat ik mijn emoties niet zo toon, wil niet zeggen dat ze niet bestaan. :-)

Selfie met wavy hair

Die twee keer dat ik echt heel hevig verliefd werd en ook van de persoon in kwestie ging houden, waren ook gelijk de enige keren. Op beide heren waarmee ik een relatie heb gehad, ben ik nooit echt verliefd geweest.

Ik dacht het, ja, maar was alleen verliefd op het idee dat ik niet alleen hoefde te zijn en bij de eerste vooral dat ik eindelijk een vriendje had. Vroeger was ik namelijk een ontzettend naïef meisje die het hebben van een relatie erg belangrijk vond. Je kunt dus wel stellen dat ik flink veranderd ben sindsdien!

Je zou dus technisch gezien kunnen stellen dat ik ongelukkig ben in de liefde. Nare ervaringen, slechte relaties, geen echte liefde en als je dan verliefd wordt, kan het niet of wil ie niet. Toch heeft me dat nooit getekend als persoon.

Juist omdat ik erg zelfstandig, onafhankelijk en, eerlijk is eerlijk, ook best een beetje op mezelf ben, mis ik het eigenlijk bijna nooit. De uitspraak dat je niet kunt missen wat je nooit hebt gehad, klopt in dit geval denk ik ook wel. Ik weet wat het is om een relatie te hebben, maar niet op een fijne en goede manier.

Zelf denk ik dat ik de rest van m’n leven alleen zal blijven. Ik zoek niet naar een relatie, weiger te daten en van mij hoeft het gewoon niet per se, tenzij ik nog eens zo allesoverheersend verliefd word en de gevoelens voor één keer wederzijds zijn. Ik heb door de jaren heen meerdere keren de kans gehad om een relatie te beginnen, maar bedankte altijd voor de eer.

Ik heb geen groot eisenlijstje, de enige eis die ik stel is dat m’n gevoel moet kloppen en ik echt stapelgek op iemand moet zijn. Ik zal nooit een relatie beginnen “omdat hij best lief en zorgzaam is”, gewoon zodat ik iemand heb. Ik ken mensen die dat wel doen en vind dat zonde van je leven, van je tijd. Sowieso moet iemand heel bijzonder zijn, wil ik er mijn vrijheid voor opgeven!

Heb jij een relatie? Of ben je ook happy single?