Het was van het weekend dat ik opeens moest denken aan dat liedje van Jeroen van der Boom: Eén wereld. Zo’n lekker vrolijk nummer wat je zo fijn kunt mee blèren onder de douche of in de auto. Zo’n nummer met een ietwat idealistische tekst, maar ook wel eentje met een moraal. Die ene wereld, daar moest ik aan denken door de gebeurtenissen van afgelopen week.

Weet je, ik ben geen mens van de actualiteiten. Ik kijk niet eens dagelijks het nieuws, lees amper kranten en politiek interesseert me geen moer. Je zult me dan ook niet snel op mijn blog iets zien schrijven over gebeurtenissen in de wereld, hoe geweldig of rampzalig ook.

Toen een Facebookvriend me een paar dagen geleden vroeg of ik nog wel inspiratie had om te bloggen door de recentelijke gebeurtenissen in Parijs, was ik dan ook lichtelijk verbaasd. Waarom niet? De wereld houdt niet op met bestaan. Er zijn ook altijd nog mooie dingen, positieve dingen.

Begrijp me niet verkeerd, het is niet dat het me koud laat of me gewoon niet interesseert, maar ik denk dat we op de verkeerde manier bezig zijn wanneer we deze gebeurtenissen alle aandacht en prioriteit geven.

Is dat niet precies wat de daders hebben gewild? Aandacht? Een podium, mensen die bang worden en zicht daardoor makkelijker laten manipuleren? Is dat ook niet precies wat er in de Tweede Wereldoorlog gebeurde?

Vergelijk het eens met het volgende. Stel: Je staat oog in oog met een agressieve hond. Wat denk je dat er gebeurt als jij vervolgens laat zien dat je bang bent en alleen nog maar bezig kunt zijn met dat beest en wat ie misschien wel gaat doen? Zo’n dier is ook niet achterlijk!

Hij ruikt je angst, hij ziet je aarzeling. En dat is precies waar zo’n agressieveling door getriggerd wordt. Laat je niet merken dat je bang bent en negeer je het dier, dan zal zijn agressie niet gevoed worden. Zo gaat dat ook met mensen: Geef ze niet de aandacht waar ze op de verkeerde manier om vragen.

Strandje bij Slot Loevestein

Daarnaast is en blijft het vooral belangrijk om open te blijven staan voor positiviteit. Misschien is het niet altijd in verhouding, maar pas op dat je niet te veel gaat generaliseren. Want niet alle mensen zijn slecht, niet alles gaat verkeerd, niet heel de wereld is corrupt en verdorven.

Hou je ogen altijd open voor mooie dingen die er ook nog zijn. Mensen die iemand een hart onder de riem steken als het even niet goed gaat, die geld of etenswaren inzamelen voor de voedselbank, die een oude dame helpen met oversteken of zich belangeloos inzetten om anderen te helpen.

Maar makkelijk is dat zeker niet altijd, in een wereld waar nog altijd zoveel verdeeldheid heerst. Arm en rijk, goed en slecht, links, rechts, blank of bruin. Toch zijn we nog altijd allemaal mensen met dezelfde basisbehoeften. We moeten allemaal eten, drinken en slapen, geld verdienen (en weer uitgeven), familie en vrienden om ons heen hebben.

We maken allemaal gebruik van dezelfde bronnen die de aarde ons biedt. Soms werkt het verhelderend om dingen op deze manier terug te brengen naar de kern en te kunnen relativeren. Want om nog terug te keren naar dat liedje: Er is één wereld. Die hebben we te leen.