Zoals je weet, ben ik in het bezit van een mooie mountainbike, waar ik in een jaar tijd de nodige kilometers op afleg. In de wintermaanden is het over het algemeen wat rustiger op fietsgebied, maar op een prachtige winterdag als afgelopen woensdag, kreeg ik toch de kriebels en besloot ik een lekker eind te gaan rijden. Vandaag neem ik je mee de polder in!
Ik ben vorig jaar begonnen met het fietsen van langere afstanden. Eerder bleef ik altijd een beetje in de buurt (lees: in een straal van 20 kilometer) en reed ik vooral op snelheid. Maar sinds ik ontdekte hoe leuk het eigenlijk is om een flink stuk te rijden en daarbij ook nieuwe plaatsen en locaties te ontdekken, vind ik dat eigenlijk veel leuker! Sowieso durf ik sinds het ongeluk van vorig jaar zomer, nog steeds niet echt te racen.
Eén van mijn favoriete plekken om rond te peddelen is de Alblasserwaard. Water, knotwilgjes, uitgestrekte vlaktes en om de paar kilometer een boerderij. Je moet het niet erg vinden om je een beetje verlaten te voelen, want er zijn stukken bij waar je zo ongeveer één auto per uur tegenkomt. Niet slim om pech te krijgen, maar ook wel heerlijk relaxed rijden!
Ik reed in eerste instantie naar het Hoornaar, om van daaruit linksaf te buigen richting Overslingeland (gemeente Noordeloos). Ze hadden het beter Overslingerland kunnen noemen, want slingeren, daar kun je je lol wel mee op! je rijdt er grotendeels langs de rivier de Giessen, die tussen kleine dorpjes en verschillende dijkjes door kronkelt. Veel mensen wonen daar aan de rivier en als je onderweg bootjes wilt tellen, kom je zeker aan een paar honderd!
Ik had mijn Garmin navigatie bij me, maar omdat ik thuis te ongeduldig was geweest om nog minstens anderhalf uur te wachten tot ie volledig opgeladen was, ging hij net na Hoornaar al op zwart en was de accu leeg.
Er was een tijd dat ik daar zenuwachtig van werd. Tegenwoordig heb ik daar geen last meer van. Juist door het vele fietsen is m’n richtingsgevoel behoorlijk goed geworden. Ik kan weliswaar geen verkeersborden en straatnaamborden lezen, maar ik kom hoe dan ook altijd weer thuis.
Uiteraard had ik m’n iPhone wel bij me, die ook voorzien is van navigatie, maar echt een route volgen terwijl je op de fiets zit, is niet praktisch. Ik denk dat ik sinds het uitvallen van de Garmin hooguit een keer of vier op de kaarten app van m’n telefoon heb gekeken en alleen om te kijken welke richting ik zo ongeveer aan moest houden.
Ik vind het juist erg leuk om op de bonnefooi te rijden, elke straat die me leuk lijkt in te duiken en zien waar ik uitkom. Dat is juist de sport van navigeren in een onbekende streek. Voorwaarde is wel dat je niet bang bent on te verdwalen, maar daar heb ik dus geen last meer van.
Doordat ik al vaker in die streek gereden heb, herken ik ook sneller bepaalde punten waardoor ik zo ongeveer weet waar ik me bevind. Ondanks dat ik geen exacte straten ken, kan dat ene kerkje, die aparte boom of die boerderij met dat oranje dak toch herkenning geven.
Op de kaart had ik een soort natuurgebied gezien, genaamd de Overslingelandse Plassen. Daar wilde ik graag even kijken en wat foto’s maken maar wat bleek? Dit gebied bevond zich aan de overkant van een provinciale weg en ik zou een enorm eind om moeten rijden om daar te komen. Dat plan dus maar opgegeven en verder rondgereden door de polder.
Niet veel later arriveerde ik in Giessenburg. Hier was al vaker geweest en ik wist het cafetaria midden in het dorp ook nog te vinden. Door het stevige tempo waarin ik al die tijd had getrapt, had ik stevige trek gekregen, dus bestelde ik een belegd broodje en heb dat met smaak op zitten eten, om vervolgens weer op de pedalen te stappen om mijn ‘reis’ te vervolgen.
Uiteindelijk vond ik het bij Hardinxveld welletjes, en reed ik via de dijk terug naar Gorinchem. Het minst leuke deel van de route, maar een andere manier is er niet om thuis te komen daar vandaan.
Uiteindelijk bleek ik 42 km te hebben gereden en moe was ik niet eens, terwijl ik toch flink had doorgereden. Ik verbaas me er steeds weer over dat mijn conditie eigenlijk best goed is. Van wandelen word ik ook niet snel moe, maar fietsen is toch net weer wat intensiever!
Ik heb echt genoten van m’n eerste lange fietstocht van het jaar en wat mij betreft mogen er nog veel komen! Het is sowieso ook echt waar dat lekker in beweging zijn je energie geeft. Ik voelde me heerlijk tijdens het rijden!
Fiets jij ook graag?
Prachtige foto’s Ester.
Dankjewel Paul!
Ik ging vroeger heeel ver fietsen met oma altijd en nu als ik dit zou doen zou ik bekaf zijn haha
Went vanzelf! Ik ben in 2011 pas begonnen met echt heel regelmatig fietsen en je conditie wordt er vanzelf beter van. Ik heb nu ook al een paar jaar gemerkt dat mijn conditie niet eens veel slechter wordt als ik in de koudere maanden niet of nauwelijks gereden heb en daarna weer begin.
Wat een prachtige foto’s. Respect hoor, ik ben al moe na het fietsen naar school, haha!
Dankjewel! En dat fietsen vind ik juist zo heerlijk!
Wauw, wat een mooie lucht op je foto’s! Ik zou echt kapot zijn als ik 42 kilometer had gefietst, hahaha.
Dankjewel! Ja het was erg fotogeniek weer, genieten!