Mijn moeder werkte inmiddels al enige tijd (tweeënhalf jaar) als volontair bij de politie en werd gistermiddag beëdigd als Vrijwillig Ambtenaar van Politie. Een heel officiële ceremonie, waarbij meerdere mensen de eed afleggen en daarbij beloven dat ze hun ambt als politiemedewerker niet op een verkeerde manier zullen gebruiken en altijd integer zullen zijn.

Elke volontair mocht twee mensen meenemen om deze bijzondere gebeurtenis bij te wonen, maar omdat het vrij lastig zou worden om oma daar te krijgen (m’n moeder kon op de heenweg niemand meenemen), was ik de enige ‘afgevaardigde’. Leuk voor haar was dus, dat er uiteindelijk zelfs vier collega’s van haar team. Met twee ervan was ik meegereden.

De beëdiging vond plaats op het regiokantoor van Politie Zeeland-West-Brabant in Tilburg. Dat is niet naast de deur als je in deze regio werkt en/of woont. Ik zou er aanvankelijk met de taxi (Valys) naartoe gaan en ondanks dat deze veel goedkoper is dan een reguliere taxi, zou er aan zo’n retourtje Tilburg toch een aardig prijskaartje komen te hangen. Dus regelde m’n moeder dat ik met één van haar collega’s mee kon rijden, ik hoefde alleen maar op tijd op het politiebureau in Nieuwendijk te zijn. Perfect geregeld dus!

Gebakje met Politie-logo

Ik was, ondanks dat de taxi te laat was, toch op tijd in Nieuwendijk en nadat ik in de kantine een bekertje warme chocolademelk dronk met de mensen waarmee ik naar Tilburg zou gaan, stapten we in de auto. Dat was trouwens een dienstauto, maar niet één met de bekende blauw met oranje strepen. Deze was gewoon zilvergrijs. Stiekem een beetje jammer.

Eenmaal op het imposante hoofdkantoor in Tilburg, zagen we de groep die ‘s middags beëdigd zou worden, al aan het oefenen. Alle volontairs moesten al uren voor de officiële ceremonie aanwezig zijn en het hele protocol werd uitentreuren doorgenomen en gerepeteerd, er werd absoluut niks aan het toeval overgelaten!

Politiekleding

Na nog een bekertje chocomelk en een gebakje met politielogo, was het om twee uur zover en namen we plaats op de daarvoor bestemde stoelen in een zaaltje. De hele ceremonie duurde uiteindelijk slechts een half uur, waarbij de volontairs verschillende keren moesten staan, naar voren lopen en later weer gaan zitten. Een ieder legde twee keer de eed af. Om te beginnen de zuiveringseed, waarmee je belooft niet omkoopbaar te zijn en altijd integer te zullen handelen.

Als tweede de ambtseed, die alle mensen die een openbare ambt bekleden moeten afleggen. Deze eed houdt in dat je niets zult doen of nalaten wat je ambt kan schaden. Zeker als je bij de politie werkt, heeft dit meer verstrekkende gevolgen dan bij een 9 tot 5 kantoorbaan, waarbij je in je vrije tijd kunt doen en laten wat je wilt.

De dingen die je buiten je werk om doet, mogen zogezegd niet in strijd zijn met je ambt. Een politiemedewerker die in z’n vrije tijd dagelijks on de koffieshop zit of erop kickt om veel te hard te rijden op z’n motor, dat klopt niet echt!

Mijn moeder beëdigd

Na de beëdiging kregen alle volontairs, inmiddels officieel benoemd tot Vrijwillig Ambtenaar van Politie (afgekort naar VAP), een certificaat en een prachtige bos bloemen. Vervolgens was er gelegenheid voor felicitaties en stond er een hapje en een drankje klaar om de ceremonie in stijl af te sluiten.

Ik maakte kennis met diverse collega’s en ondanks dat ik ‘t in eerste instantie stiekem een beetje intimiderend vond om tussen zoveel politiemensen in uniform rond te lopen, wende het al snel. Het zijn uiteindelijk ook gewoon maar mensen. 🙂

Na nog wat drinken, twee worstenbroodjes, een handje nootjes en een verdwaalde bitterbal, was het rond drie uur tijd om af te zwaaien. Nu reed ik wel met m’n moeder mee en omdat ik vergeten was iets mee te nemen om haar te feliciteren, stelde ik voor om bij IJssalon Baks in Woudrichem iets lekker te nemen om het te vieren. Daar vervolgen weer aan het gebak (warme appeltaart met slagroom, goddelijk!) en vervolgens met het pontje naar huis.

Een bijzondere middag met een feestelijk tintje. Trots op m’n moeder en lekker gegeten (ik heb thuis niet eens mee gegeten, omdat ik vol zat van alle lekkere hapjes). Leuke mensen ontmoet en tussen de bedrijven door de nodige foto’s gemaakt. Op de derde foto zie je mijn moeder, die met gepaste trots poseert in haar politiekleding, kort na de beëdiging.

Hoe denk jij over de politie?