Dat ik een heel lief hondje heb met zo nu en dan wat aparte voorkeuren, zal inmiddels geen geheim meer zijn op mijn blog. Bas houdt erg van winkelen en Bas houdt nog veel meer van bouwmarkten. GAMMA wint het van alles en iedereen, maar eigenlijk vindt ie verder sowieso alles leuk waar schroefjes, zakken kunstmest, planken en ander klusmateriaal te vinden zijn.

Waar die voorliefde voor bouwmarkten vandaan komt, weet ik eigenlijk niet. Ik kom er zelf ook graag, maar het is nu ook weer niet zo dat ik er elke week kom. En dan is er ook nog een verschil tussen het ‘leuk vinden’ en het haast kinderlijke enthousiasme wat Bas aan de dag legt op het moment dat ik magische woord GAMMA uitspreek. Hij weet die toko zelfs blindelings te vinden en wordt bijna nog blijer van een rondje bouwmarkt dan van een lekkere kluif.

Gister was weer zo’n moment dat ik echt hartelijk kon lachen om die gekke hond. Ik moest naar GAMMA en het staat hier zo’n beetje gelijk aan dierenmishandeling als ik Bas een tripje naar deze meest geliefde bouwmarkt ontzeg. Dus stond meneer gelijk jengelend in de gang. was hij niet te houden en rende er vervolgens praktisch heen.

Bas bij GAMMA

Ik moest alleen iets vragen bij de servicebalie, maar omdat een bezoekje aan de bouwmarkt niet compleet is zonder minstens één rondje door alle gangpaden te hebben gedaan, gaf ik gehoor aan zijn liefhebberij en stoof meneer vervolgens met opgeheven staart en flapperende oortjes langs alle schappen.

En alles moest besnuffeld worden, van enorme platen mdf tot zakken kolen voor de barbecue en van een prachtige set rieten tuinstoelen die hij wel zag zitten (de baas niet, die kon het prijskaartje lezen) tot en met sanitaironderdelen.

Na het bezoekje aan GAMMA had meneer nog meer noten op zijn zang. Hij trok uit alle macht richting de Praxis die een stukje verderop zat en moest daar ook naar binnen. Omdat ik niet de beroerdste ben en toch verder geen plannen had, hebben we daar ook nog een rondje gedaan. Toch merkte ik al snel aan hem dat hij het hier toch nét iets minder leuk vond dan bij de buren.

Het levert trouwens ook nogal eens verbaasde blikken op. Sowieso natuurlijk al het fenomeen vrouw-in-bouwmarkt, waar veel mannen, maar niet aan kunnen wennen. Dat klussen allang niet meer alleen weggelegd is voor stoere kerels, is blijkbaar nog niet overal doorgedrongen. Maak er vervolgens een vrouw-met-hond-in-bouwmarkt van en de verwarring is compleet. Wat moet die hond in godsnaam bij een bouwmarkt? En waarom is dat beest zo vreselijk enthousiast?

Ik kan daar altijd wel om lachen. Ik voel me prima thuis in dit soort zaken, snuffel net zo graag als Bas tussen gereedschap en andere attributen, maak een praatje met het personeel of probeer een mooi houten tuinbankje uit. Ik kom ook bijna nooit met lege handen thuis.

Bas en ik passen dus prima bij elkaar, maar ze zeggen ook niet voor niets dat de hond op de baas lijkt, of andersom. Mijn mooie witte terriërtje stond onlangs zelfs nog op de Facebookpagina van GAMMA Gorinchem, waarop vervolgens door één van de medewerkers enthousiast gereageerd werd met “Da’s ons nieuwe mascotte!”.

Uit wat voor winkel is jouw hond niet weg te slaan?