Ik kom er maar gewoon voor uit: Ik zit lekker in m’n vel en niet zo’n klein beetje ook! Vorige week had ik al een topweek achter de rug, maar er kon er probleemloos nog één achteraan. Niet alleen doe ik allemaal leuke dingen, maar het gaat mentaal gewoon ook erg goed.
Ik leer stukje bij beetje mijn angst te accepteren en het grappige is dat het daardoor juist meer naar de achtergrond verdwijnt. Sowieso ook omdat ik m’n angstgevoelens steeds minder serieus neem: Iets waar ik me nu druk over zou maken, is morgen alweer gekrompen tot het formaat van een mug. Ik maak dus geen olifanten van muggen, maar andersom!
Kajakken
Eén van de grootste redenen tot glimlachen van de afgelopen dagen is toch wel mijn eerste en inmiddels zelfs tweede keer kajakken. Ik had nooit eerder in zo’n ding gezeten, tot vorige week zondag (alleen als kind een aantal keren gekanood) en de vuurdoop beviel zo goed, dat ik gister weer gegaan ben, dit keer met mijn lieftallige Bas, die ook zichtbaar van het vaartochtje genoot en stoer voorop de boeg van het bootje stond. Ik doopte hem al snel tot eerste stuurman! 
Bas op de kajak
Even lenen
Grappig momentje tijdens m’n vaartochtje van gister, was dat ik m’n kajak even aangemeerd had aan de achterzijde van de Praxis, omdat ik vergeten was me in te smeren. Toen ik opkeek, zag ik een blonde jongen vlak bij die dingen uit het gras aan het plukken was. Ik zei vriendelijk gedag en hij vroeg of ie misschien een beetje zonnebrandcrème mocht, die ik hem vervolgens aangaf. Hij was van een hoveniersbedrijf om daar de boel een beetje netjes te houden. Aardige gast.
Goed gevoel
Ik schreef het al in de intro: Ik zit goed in m’n vel. Ik merk dat ik nog steeds niet bij de ‘finish’ ben, maar dat heeft geen haast. Ik schreef gister op Twitter al dat het die dag (12 juni) precies een half jaar geleden was dat ik 40 werd. En wat een enorm verschil het is tussen toen en nu.
Op mijn verjaardag zat ik nog steeds slecht in m’n vel, al begon ik heel voorzichtig de eerste werking van mijn antidepressiva te voelen. Ik slik deze nog steeds, maar ik doe het grootste gedeelte toch echt zelf. De terughoudendheid om ermee te stoppen neemt daardoor ook af.
Kleurtje
Ondanks dat ‘bruin worden’ tegenwoordig helemaal niet zo ‘in’ meer is als vroeger en mensen zich ook steeds meer bewust zijn van de risico’s, is het toch altijd wel prettig als je tenminste een beetje een zomers kleurtje heb.
Om voor mezelf te spreken: Ik word nooit écht bruin en ik hou ook absoluut niet van ‘bakken’, maar door lekker actief buiten bezig te zijn met wandelen, fietsen of varen gebeurt dat vanzelf. Goed blijven smeren, dat uiteraard wel!
In de media
Niet alleen is er onlangs een blogpost van mij plus wat foto’s in een tijdschrift gepubliceerd, ook stond er vorige week een foto van mijn hand in het Algemeen Dagblad. Hiervoor was ik benaderd via Twitter, ze vonden mijn foto vanaf de toren in Woudrichem zo mooi. Het fotootje is op postzegelformaat, maar het idee is leuk!
Mijn tweet in de krant
Maatwerk
Zomers zijn bij mij de pleisters niet aan te slepen. Geen goede combi met lange wandeltochten, dus zocht ik iets waar ik in de zomer flink wat kilometers op kan maken. Gevonden bij Scapino, maar ze vielen klein. Een paar dagen later was ik in Leerdam en, eigenwijs als ik ben, heb ik ze daar ook gepast. Zelfde schoen, zelfde maat. Wat denk je? Zat perfect. Inpakken en wegwezen!
Bungelen
Ik heb een paar jaar geleden een hangmat gekocht en heb daar nog steeds elke zomer plezier van. Het ultieme genot? Zo tegen een uur of vijf, als de zon in kracht vermindert, lekker een dutje doen in de mat. Zalig! Maar een leuk boek lezen met een verkoelende smoothie in m’n andere hand is ook niets mis mee! Het ding is al zo vaal als wat, maar nog steeds functioneel!
Wat was jouw leukste moment van de afgelopen tijd?
