Afgelopen zaterdag ben ik op de toren van de Martinuskerk in Woudrichem geweest. Ik heb de vesting al eerder van bovenaf gezien en toen ook foto’s gemaakt, maar dat is al jaren geleden. Ik heb de foto’s van destijds er eens bij gezocht en dat is op 28 juli 2007 geweest, acht jaar geleden dus! Grappig om te zien dat er sindsdien toch blijkbaar wel het één en ander veranderd is.

De toren is van april tot en met september ongeveer om de twee weken geopend, een paar uur in de middag. Op de website van de stadsgidsen van Woudrichem staat meer info. Ze zijn alleen vergeten te vermelden dat beklimmen van de toren €1 kost, toch wel handig om te weten!

Ondanks dat deze karakteristieke platte toren een stuk lager is dan de toren in Gorinchem, die ik inmiddels al een paar keer heb beklommen, was het alsnog een hele klim met een aantal erg smalle stukjes. Een aantal mannen die flinke rugzakken bij zich hadden, werd al verzocht om die beneden te laten, omdat de kans groot was dat ze anders klem zouden komen zitten.

Uitzicht vanaf de kerktoren in Woudrichem

Wat feitjes over de Martinustoren: Hij is 34 meter hoog (ter vergelijk: de eerder genoemde Grote Toren in Gorinchem is inclusief spits 67 meter). Ondanks dat ik in de wandelgangen wel eens heb gehoord dat de toren plat is omdat ie nooit is afgemaakt, is dat dus niet waar.

De toren heeft wel degelijk een spits gehad, maar verloor deze in 1717 met dank aan een storm. Toch best lullig: Veel eerder in 1573, werd ‘Woerkum’ grotendeels in de as gelegd door de Geuzen en die torenspits sneuvelt dan jaren later alsnog door zoiets. De toren wordt in de volksmond overigens de Mosterdpot genoemd.

Genoeg geschiedenis, verder met wat beeldmateriaal! Natuurlijk moest mijn camera mee en heb ik heel wat foto’s gemaakt, waarvan ik een groot deel achteraf ook weer heb verwijderd. Er waren er gewoon teveel die op elkaar leken en ik heb er ook veel op de gok gemaakt, omdat ik anders mijn lens niet over de metersbrede balustrade kon krijgen en op alle foto’s een stuk muur in beeld zou hebben. Het materiaal wat is overgebleven, ben ik best tevreden over.

Ondanks dat het weer aanvankelijk een wisselvallig karakter had en er al de nodige wolkbreuken boven de vesting waren gevallen, bleef het ‘s middags droog en helder en was de combinatie van de oranje daken met de blauwe lucht met witte wolkjes erboven erg mooi. Onderstaand een aantal van de foto’s die ik op deze dag maakte.