Zoals je misschien wel gemerkt hebt (of niet, nog beter), is het bloggen de laatste tijd wat onregelmatig. Soms weer dagen achter elkaar netjes om acht uur ’s morgens een blogpost en dan opeens, zonder aankondiging, weer dagen helemaal niets. Dat heet gebrek aan inspiratie. :-)

Ondanks dat er nu misschien een heel select groepje mensen is die zich afvragen of ik misschien slecht in m’n vel zit of het zó druk heb met andere dingen dat ik geen tijd heb om te bloggen, ik kan je uit de droom helpen: Niets is minder waar. Ik zit na een dipje van een paar weken weer prima in m’n vel en overdreven druk heb ik het ook niet, niet te druk om te bloggen in elk geval.

Ik heb de laatste weken heel wat uren aan m’n blog gespendeerd, maar dan aan klusjes achter de schermen. Bijvoorbeeld optimaliseren van mijn mediabibliotheek, ruim 2000 afbeeldingen opnieuw aan artikelen koppelen (overblijfsel van ’t jarenlange gebruik van Windows Live Writer) en het ‘opschonen’ van oudere blogposts.

Misschien wat onlogisch dat ik me bezighoud met dingen die nu niet direct invloed hebben op nieuwe blogposts, maar ik vind het prettige klusjes en ik hou ervan om in een perfect geordende blogomgeving te werken. Plug-in updates worden bij mij direct gedownload en mijn bijna 7000 afbeeldingen tellende mediabibliotheek moet perfect getuned zijn. Dus werk ik daaraan.

Als ik eerlijk ben, is het ook een stukje geen zin wat meespeelt bij de reden waarom ik wat minder consequent blog. Ik weet het eerst aan de zonovergoten dagen, maar ook als het regent zoals vorige week, ben ik nog altijd liever met andere dingen bezig.

Ik kom er tegen de tijd dat ik naar bed moet pas achter dat er nog een blogpost voor de volgende dag geschreven moet worden en dan is het makkelijk om te denken: “Ach, dat doe ik morgenochtend wel” of “Ach, ik sla gewoon een dagje over”.

blog-keyboard

Zoals ik in de blog inspiratie tag van gisteren al schreef: Mijn blog is maar een hobby. Ik doe alles in m’n eentje, ben niet afhankelijk van andere mensen en het is ook geen bron van inkomsten, dus ik kan ermee doen en laten wat ik wil.

Er is natuurlijk wel een groep lezers die ik ergens ook wel tevreden wil houden, al weet ik best dat mensen echt niet gaan klagen als er een paar dagen niets verschijnt. Wat er dan nog overblijft is denk ik toch dat stukje plichtsbesef, wat maakt dat ik toch wil proberen die ratio van één blogpost per dag zoveel mogelijk aan wil houden.

Een hele tijd geleden alweer schreef ik over mijn twijfels wat betreft het bloggen. Ik had toen ook geen inspiratie en vroeg me af of ik soms om de dag moest gaan bloggen en wat mijn bezoekers daarvan vonden. Toen bleek dat ik er dus zelf meer last van had dan iemand anders en daar heb ik van geleerd.

Dat schuldgevoel over niet bloggen is sindsdien voor het grootste deel uit mijn systeem verdwenen. Ik heb het laatste halfjaar sowieso geleerd dat dingen forceren niet werkt en het ‘laat maar over je heen komen’ principe ben ik nog meer gaan aanhangen.

Wat wil ik dan zeggen met deze blogpost? Nou eigenlijk niets. Gewoon opschrijven, dat is alles. Bij het doorwerken van oude blogposts, realiseerde ik me bijvoorbeeld ook dat ik vroeger gewoon ging zitten en een eind weg schreef, maar dat berichten tegenwoordig echt ergens over moeten gaan en anders rijp voor de prullenbak zijn. Freestyle schrijven voelt zo nutteloos.

Maar waarom eigenlijk? Wat is er mis met gewoon een stukje uit de losse pols schrijven? Vanwaar die drang om mijn lezers koste wat kost iets voor te schotelen met een vastomlijnd onderwerp? Ik ben zelf ook niet zo vastomlijnd, ook niet in één hokje te plaatsen. Waarom mijn blogposts dan wel? Een mooi thema om eens goed over na te denken!