Voor mijn gevoel heb ik al de hele week niet geblogd. Dat gevoel zou ook zomaar eens kunnen kloppen, want na een snelle blik op mijn blog (Huh? Heb ik die dan?), constateer ik dat de laatste post van afgelopen dinsdag is. Het was zo’n week waarin ik druk was met van alles en nog wat, maar achteraf mezelf de vraag stelde wat ik nu eigenlijk écht allemaal gedaan heb.

Waar ik in elk geval druk mee ben geweest, was een hoop foto’s maken, uitzoeken en waar nodig bewerken, die ik tijdens het zomerfeest heb gemaakt. Het is overigens nog niet afgelopen: Vanavond staat er nog een vol programma te wachten en op zondag is er altijd een soort koffieconcert, waar ik overigens zelden naartoe ga.

Nadat ik vorig jaar verstek heb laten gaan, omdat ik nog te veel last had van mijn hersenschudding door het ongeluk, was ik dit jaar weer bijna alle avonden van de partij. Alleen op vrijdag ga ik nooit, omdat dat de dj-avond is en van een paar koppies achter een booth gaat mijn fotografen-hartje niet harder kloppen. Ik wil actie zien!

Anyway. Deze inleiding is alweer veel te lang. Dinsdag was wat mij betreft de minst leuke avond. Waar deze dag meestal gereserveerd is voor rock-acts, stonden er nu wat DJ’s op het programma (alweer) en een schijnbaar erg populaire gast genaamd Kraantje Pappie, waar ik duidelijk way too old voor ben, om die populariteit te kunnen begrijpen. Ik had het rond tien uur wel gezien en ben naar huis gegaan, nadat ik genoeg foto’s naar mijn zin had.

Kraantje Pappie op het Zomerfeest

Woensdag was meer in m’n straatje! Met de band Sunday Sun (waar ik, eerlijk is eerlijk, nooit van gehoord had, maar wel positief door verrast werd), Rondé en Nielson. Rondé had ik meer van verwacht.

Iets te tam naar mijn zin en de zangeres kwam wat onzeker over op het podium. Nielson vond ik erg tof! Met de vrolijke liedjes die ik al kende, maar ook een aantal wat stevigere nummers die ik niet achter hem gezocht had. Sowieso leuk hoe hij met het publiek omging.

Nielson op het Zomerfeest

Donderdag stonden er drie acts geprogrammeerd waarvan ik geen enkele kende, maar het was zeker een geslaagde avond! De Gorkumse band Strain trapte af met stevige muziek, denk aan metal. Ik vond niet alle nummers goed, maar kon de sound van deze band over het algemeen zeker wel waarderen! Zoals je misschien wel weet, ben ik niet vies van een beetje stevige herrie!

Vervolgens was de beurt aan Orange Skyline. Deze band speelde ook overwegend muziek die in de richting van rock ging, maar dan geïnspireerd op jaren zestig rock-‘n-roll. Originele twist en heel goed aan te horen! Deze band schijnt overigens wel bekender te zijn, maar ik had er nog niet eerder muziek van gehoord, maar iets nieuws ontdekken is altijd leuk!

Strain op het Zomerfeest

De hoofdact van deze avond was Jett Rebel. Een naam die ik al eens voorbij had horen komen, maar waar ik geen gezicht bij had en ook niet een idee in welke richting ik moest denken qua muziek, al deed de naam iets rocksterren-achtigs vermoeden.

Dat klopte inderdaad en ik werd zeer aangenaam verrast door de haast grenzeloze muzikaliteit die deze excentrieke jonge artiest aan de dag legde. Wat een energiebommetje wat daar over het podium denderde. Top!

Ik kende geen enkel liedje van zijn repertoire, maar wat weerhield me er niet van om lekker mee te stuiteren vanachter het dranghek, met mijn camera in de aanslag om een paar vette actieshots te schieten, wat aardig gelukt is al zeg ik het zelf.

Jett Rebel op het Zomerfeest

Sowieso intrigeerde deze muzikant me. En dat kwam heus niet alleen door zijn wapperende manen en ontblote torso. :-) Hij had iets over zich wat haast contrasterend aanvoelde. Een soort kwetsbaarheid maar, aan de andere kant ook dat enorm karakteristieke en energieke alter ego. Nadat mijn moeder me tipte over een vorig jaar op NPO uitgezonden documentaire over deze jonge muzikant, heb ik deze opgezocht en met interesse bekeken. Een bijzonder persoon.

Zoals ik in de intro al schreef, ben ik de vrijdagavond niet geweest. Sowieso had ik wel even een day off nodig, want ik kan goed merken dat ik weinig gewend ben op dat gebied! Ondanks dat ik nooit drink tijdens de zomerfeesten (niet eens water, ik bewaak mijn plek als een roofdier), is het op de één of andere manier toch best wel vermoeiend. Zeker ook omdat ik altijd een uur eerder aanwezig ben om de beste plek te confisqueren…

Voor vanavond staan onder andere Memphis Maniacs en Talent@Gorcum op het programma. Misschien niet direct een line-up waar ik normaal gesproken snel warm voor zou lopen, maar de drang om weer lekker te fotograferen wint het, dus zal ik zeer waarschijnlijk deze avond wel weer vergezeld van mijn trouwe Canon op m’n vaste plekje op de Groenmarkt te vinden zijn!

Ondanks dat ik vanavond wederom van de partij zal zijn, heb ik het vermoeden dat ik de beste foto’s van deze week inmiddels wel gemaakt heb. Mijn absolute favorieten van deze muzikale feestweek waren zonder meer Nielson en Jett Rebel!