Vandaag neem ik je weer mee terug in de tijd. Dit keer stappen we in de tijdmachine voor een kort ritje terug naar februari 2013, niet overdreven lang geleden dus. De foto die ik je vandaag laat zien, heeft lange tijd de meeste likes op m’n Instagram gehad, terwijl ik hem zelf eigenlijk niet eens heel bijzonder mooi vind.
Ik maakte de foto tijdens een struintocht door de griend bij Sleeuwijk, georganiseerd door Staatsbosbeheer om te laten zien op welke plekken veranderingen aangebracht zouden worden voor het Ruimte voor de River project. Wat mij betreft een barre tocht: Het was erg koud, er lagen hier en daar nog resten ijs en ik denk dat het misschien net twee graden boven nul was.
Wat ik niet had voorzien, was dat we door een sloot moesten, over spekgladde modderpaden en nog een paar van dat soort gekke fratsen. Ik had Bas ook bij me en dat maakte het er niet echt gemakkelijker op.
Toen ik later weer thuis was, ontdooid en opgedroogd, kwam Bas piepend bij me zitten en bleek zijn buikje vol te zitten met bloederige striemen van één of andere doornstruik waar hij blijkbaar in had gehangen.
Ik heb hem direct behandeld met ontsmettingsmiddel en een verzachtende zalf, al moet ik hem bijna in de houdgreep houden, omdat ie het uitgilde van de pijn. Arm ding. Gelukkig had hij al gauw door dat ik het alleen maar voor zijn bestwil deed, en liet hij het toe.
Het heeft uiteindelijk twee weken geduurd voordat het genezen was. Het enige positieve wat we aan die gebeurtenis hebben overgehouden, is dat Bas eigenlijk min of meer ongemerkt het commando ‘rug’ aangeleerd heeft, wat dus betekent dat ie op zijn rug moet gaan liggen.
Super zielig voor Bas! Dat zal wel even schrikken zijn geweest! Het heeft lang geduurd voordat het genezen is! Wel een hele mooie foto trouwens!
Ja inderdaad, maar gelukkig is ’t allemaal goed gekomen.
Ik vind het een hele mooie foto! Wel zielig voor Bas zeg! Hij zal wel niet met plezier terug kijken naar deze foto.
Dat denk ik ook niet nee.