In de Weekly Snaps van 2 weken geleden, schreef ik in het kort over het bezoekje van Ilse uit België. Eigenlijk door een suggestie van Sammie, kwam ik op het idee om daar een aparte blogpost aan te wijden, omdat het een te leuke dag was om een enkel regeltje tekst aan te wijden!

Ilse en ik kennen elkaar al langere tijd, maar hadden elkaar nooit ontmoet. In eerste instantie bestond het contact uit zo nu en dan een reactie op elkaars blogposts, maar nadat ik vorig jaar juni een behoorlijk heftig motorongeluk meemaakte, stuurde ze me een mailtje om me een hart onder de riem te sturen. Het mailen bleef, en de onderwerpen werden steeds persoonlijker.

Een tijdje geleden stelde ze voor om elkaar nu eens in het echt te ontmoeten. Ze wilde toch nog een dagje Nederland doen en een bezoekje aan mij en mijn woonplaats Gorinchem leek haar een goede keus. We prikten een afspraak op 17 oktober en keken allebei erg uit naar deze dag!

Van tevoren had ik uitgelegd op welke locatie ze haar auto het best kon parkeren en haalde haar daar vervolgens op. Ondanks dat het natuurlijk altijd een beetje spannend is om iemand voor het eerst te ontmoeten en of het in het echt ook klikt, zat dat gelijk goed. We kletsten volop alsof we nooit anders gedaan hadden.

Ilse bovenin de molen

Bij mij thuis zaten we al snel aan de thee en een gevulde speculaaskoek, die ik ‘s morgens gauw nog bij de bakker had gehaald (normaal heb ik geen koekjes in huis). Later gaf ik een rondleiding door de binnenstad, waarbij ik bezienswaardigheden aanwees en vertelde over dingen van vroeger en oude legendes over de stad.

Ik vond ‘t erg leuk dat Ilse mijn woonplaats echt mooi leek te vinden en gecharmeerd was door de kleine steegjes, de Lingehaven en de kronkelpaadjes over de stadswal. De meeste mensen die ik ken, vinden Gorkum maar een nare stad, dus dit klonk natuurlijk als muziek in mijn oren!

Net toen ik liep te vertellen over molen de Hoop, bleek ie open te zijn, dus klommen we de steile houten trapjes op (ik met Bas op m’n schouder, die was er natuurlijk ook bij) en genoten van het uitzicht over de Woelse Waard en de Merwede.

Het was stom toeval dat de molen open was, maar daarom extra leuk! We liepen bijna anderhalf uur en keerden daarna weer terug naar mijn huis, waar de thee nog eens bijgevuld werd en we nog steeds niet uitgepraat waren. :-)

Later troonde ik Ilse mee naar Istanbul, waarover ze al had geschreven daar graag te willen gaan eten en niet alleen omdat ze benieuwd was naar de menukaart. ;-) We kozen allebei een Turkse pizza, ik legde uit wat ayran was en vertelde wat dingen over het eetcafé, waardoor het haast leek alsof ik er zelf werkte, maar het is nu eenmaal mijn favoriete stek.

Samen-selfie!

Kort na het eten besloot Ilse aan de terugweg te beginnen, het was immers nog een behoorlijk stukje rijden naar haar huis! De dag was voorbij gevlogen! Ilse was overigens precies zoals ik haar had ingeschat via de mails, alleen vond ik haar in het echt knapper dan op de foto’s.

Grappig genoeg zei ze precies hetzelfde van mij, een compliment waar ik sindsdien bijna elke dag wel even aan gedacht heb, omdat ik juist altijd het gevoel heb dat het precies andersom is en het heel bijzonder vind dat iemand zoiets tegen me zegt!

Het was een leuke dag en ik hoop dat we zoiets vaker zullen doen, ondanks dat we niet bij elkaar om de hoek wonen. Het was ook voor ‘t eerst dat ik een andere blogger heb ontmoet. Ik ben vrij terughoudend, maar omdat ik met Ilse al lange tijd intensief contact heb, voelt dat anders. Overigens hebben we het over duizend-en-één dingen gehad, maar kwam het onderwerp bloggen eigenlijk niet eens aan de orde. :-)

Ontmoet jij weleens andere bloggers?

  • wp_statistics_words_count: 655