Helaas, ik moet je teleurstellen. Dit is helaas geen handleiding hoe je van je negative thoughts af kunt komen en het zonnetje in huis zal zijn. Wat dit wel wordt, is een (deels) persoonlijk verslag over mijn reis door de tijd, mijn conversie van een pessimist pur sang naar iemand die toch altijd de mooie dingen in het leven weet te zien, hoe klein soms ook.

Het kwam eigenlijk door twee dingen dat ik besloot een blogpost over dit onderwerp te schrijven. Het artikel met levenslessen van Lizzy en het feit dat ik de laatste tijd opvallend vaak te horen krijg dat mensen me zo optimistisch en positief vinden.

Nou vind ik dat zelf over het algemeen ook wel, maar toch verbaast het me soms, omdat het vaak over dingen gaat die voor mij niet meer dan vanzelfsprekend zijn. Maar dat is juist de sleutel tot succes vermoed ik: Dat positief zijn meer een gewoonte dan een doel wordt dat je er niet meer over na hoeft te denken.

Andere ik

Toch ben ik niet altijd zo geweest. Als ik terugkijk naar de Ester die ik jaren geleden was, dan zie ik heel iemand anders. Een vrouw die ik helemaal niet mag. Niet omdat ze onaardig of oneerlijk is of mensen benadeelt. Wel omdat ze altijd onaardig is voor zichzelf, aardig gevonden worden veel belangrijker vindt dan zelfliefde en vooral omdat ze overal wel iets negatiefs in lijkt te zien.

Van mezelf houden is nog steeds moeilijk. Met name als het om mijn uiterlijk gaat, wil ik mezelf niet accepteren zoals ik ben, op andere vlakken ben ik wel zelfverzekerder. Trots op hoe en wie ik ben, hoe ik in het leven sta. Dat ik anders ben eerder als een gave dan een tekortkoming zien. Daardoor vind ik het ook minder belangrijker of een ander me wel aardig vindt.

Ik zie de oude Ester als een zeur, naïeveling en raspessimist. De stille bewijzen hiervan staan nog altijd op mijn computer in de vorm van blogposts die ik jaren geleden offline heb gehaald, omdat ik ze te tenenkrommend negatief vond om ze nog langer op internet te laten staan.

Tegenwoordig is er geen taboe meer op om je gevoelens, ook als ze ronduit negatief zijn, te uiten op je blog. Ik ken er een aantal waar dat ook regelmatig gebeurt en de eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat ik die niet meer volg, omdat ze me te veel doen denken aan de persoon die ik ooit was. De persoon die op haar eigen blog regelmatig onder vuur werd genomen, enkel omdat ze zich uitte. En guess what? Daar werd ik nog negatiever van.

quote-rise-up-enthusiasm

Van donker naar licht

Hoe ben ik gestart met optimistischer leven? Helaas heb ik daar geen kant-en-klaar antwoord op. Ik ben niet van de cursussen of boeken met titels die klinken als “Zoektocht naar een positiever leven”. Ik wil het allemaal zelf doen. De beste les in dit geval is denk ik ervaring geweest.

Je weet pas hoe de sterren eruit zien als het donker is. Juist de levenslessen die op mijn pad zijn gekomen, me gedwongen hebben om sterk te zijn, sterker dan ik dacht dat ik kon zijn, maakten me uiteindelijk tot de persoon die ik nu ben. Sterker, meer veerkrachtig en positief.

Wat maakt een mens positief? Allereerst is het naar mijn idee een kracht die uit jezelf komt. Je eigen kwaliteiten, grenzen en talenten kennen en erkennen en daarmee kunnen werken als een geleerd vakman met zijn gereedschap.

Daarnaast ook het leren vertrouwen op het feit dat geluk uiteindelijk uit jezelf komt dat het niet van anderen afhangt. Geloof me, daar kun je intens blij en positief gestemd van worden. Maar optimisme komt ook van externe bronnen.

Juist wanneer ik slechter in m’n vel zit, heb ik mezelf aangeleerd om me te focussen op goede en leuke dingen. Niet om mezelf een mooiere waarheid of een roze bril voor te houden, wel omdat je aan positieve gedachten gaat wennen. Andersom werkt het ook: Denk je veel negatief? Dan slijt dat in je dagelijkse routine en op een gegeven moment weet je niet meer beter.

Voelen mag

Natuurlijk ben ik ook niet altijd het zonnetje in huis. Waar ik verbazingwekkend sterk was in de tijd rond de borstoperatie, ben ik veel minder positief als het bijvoorbeeld om de liefde gaat. Wanneer ik weer verliefd word op iemand die ik niet kan krijgen en me dat vervolgens nog kwalijk genomen wordt ook.

Dan lijk ik even weg te zakken in negativiteit, al is het maar voor een paar minuten, desnoods een dag. Ben ik verdrietig dat ik in de liefde enkel recht op teleurstellingen lijk te hebben en ook boos op mezelf, dat ik blijkbaar toch steeds opnieuw verliefd word en m’n lesje nog niet geleerd heb. Terwijl ik niet eens op zoek ben naar iemand!

En dat is niet erg. Als ik het mindfulness principe erbij haal, is het prima om je af en toe gewoon even heel erg kut te voelen. Verdriet, boosheid en emotionele pijn zijn ook emoties die je net zo goed mag ervaren en zelfs mag omhelzen, net als liefde, genegenheid en blijheid. Zelfs voor een echte optimist is het niet ‘gezond’ om altijd bezig te zijn met positief in het leven staan. Je mag voelen, ongeacht wat het is.

De enige voorwaarde is dat je er niet in blijft hangen. Dat je ook weer opstaat, je broek afklopt en weer verder gaat, met goede moed, met nieuwe inzichten. Negativiteit ervaren en ermee omgaan is ook een leerproces. Juist door moeilijke tijden door te maken, leer je om positiever te zijn, dat is wat ik net ook al aanhaalde.

Positief zijn kun je leren

Toch een beetje een les in positief leven? Het lijkt erop. Mensen die veel met fotografie bezig zijn, zijn bekend met het volgende trucje om te leren ‘out of the box’ te denken en nieuwe inzichten te vergaren voor composities.

Ga ergens zitten en kijk goed om je heen. Let op alle details die je ziet. Alle voorwerpen die je misschien al jaren vertrouwd zijn, maar die je met hernieuwde interesse bekijkt. Ook iets wat uit de mindfulness komt: Elke keer met een frisse blik starten.

Valt het je op dat je dingen inderdaad anders ziet? Als je deze opdracht uitvoert als fotograaf, is de gedachte dat je dingen letterlijk op een andere manier ziet en van eenvoudige en alledaagse voorwerpen een interessant beeld kunt neerzetten. Wanneer je het toepast om meer positief te leren zijn, zul je merken dat je dingen anders gaat zien. Dingen die je mooi of interessant vindt.

Natuurlijk is dit een vrij letterlijk genomen voorbeeld voor wat ik eigenlijk wil zeggen: Stel je open voor je omgeving, wees bewust van wat je ziet, hoort en meemaakt. Leef meer in het nu en probeer je daarop te focussen.

Stress komt vaak voort uit gedachten over de toekomst. Of dat nu is of je die deadline wel gaat halen, of je partner wel bij je zal blijven of dat de tandarts misschien wel een gaatje vindt in één van je kiezen.

Als je er eens goed over nadenkt, gaan veel van onze gedachten over de toekomst. Soms ver weg, maar soms ook heel nabij. Kun je dat loslaten en meer bij de dag leven, dan garandeer ik je dat je een positiever leven tegemoet gaat.

Je zult er wel aan moeten werken, want niets gaat vanzelf. Het zal tijd nodig hebben. Oude patronen moeten vervagen en nieuwe moeten inslijten, net als dat kronkelige bospaadje. Het goede nieuws? Mij is het ook gelukt, dus jij kan het ook!

Hoe positief ben jij?