Ik blog inmiddels alweer 13.5 jaar en de laatste pak ‘m beet vier jaar vrijwel dagelijks. Een leuke bezigheid, een hobby, fijn tijdverdrijf. Zou je zeggen. Toch merk ik de laatste tijd iets anders. Waar anderen schrijven dat ze zoveel plezier hebben in het schrijven van nieuwe artikelen en zoveel voldoening halen uit het bloggen, ervaar ik dat al een poosje niet echt meer.
Ik schrijf eigenlijk al maanden op de automatische piloot. Ik heb het geluk dat ik altijd al teksten heb kunnen schrijven zonder er echt over na te hoeven denken: Ik zet m’n vingers op de toetsen en de rest komt eigenlijk vanzelf. Alleen het beginnetje is soms een beetje lastig, net als bij dat sinterklaasgedicht waar je je ongetwijfeld eerdaags over gaat buigen.
Het is overigens niet zo dat ik artikelen met enorme tegenzin schrijf of gewoon zomaar wat typ, maar ik heb er geen gevoel meer bij. Niet zo van “Wat voelt dit toch goed om te doen!” Ik ben altijd blij als ik weer een blogpost af heb. Alsof het een vervelend klusje is wat ik nog moest doen.
Maar plezier? Voldoening? Nee, dat is er al even niet meer. Ik heb er geen hekel aan, maar het voelt meer als werk wat nu eenmaal gedaan moet worden, dan als een hobby. Als ik bijvoorbeeld kijk naar het handletteren.
Als ik daarmee bezig ben, voel ik plezier en voldoening. Ik vind het heerlijk om daarmee bezig te zijn, ook al heb ik het maanden links laten liggen. Op het moment dat ik weer begin, voelt het goed. Dat gevoel, dat wil ik ook met bloggen.
Wat ik nu met het bloggen aan moet, weet ik niet precies. Ermee stoppen en bijna veertien jaar weggooien vind ik zonde, het voelt toch een beetje als mijn levenswerk. Ik sta mezelf inmiddels al wel toe om zonder rotgevoel eens een dag over te slaan met bloggen en schrijf sowieso niet over onderwerpen die ik echt niet leuk of interessant vind, maar dat is blijkbaar niet genoeg.
Het voelt nu als een relatie waar de rek uit is. En ik ken mezelf goed genoeg om te weten dat ik niet tegen sleur kan en afwisseling nodig heb. Dat ik dit al zolang volhoud, is vrij uniek te noemen.
Ik raak mijn interesse voor dingen doorgaans vrij snel kwijt. Gewoon omdat het me verveelt. Fotograferen doe ik inmiddels al bijna net zo lang als bloggen, maar mijn camera ligt ook vaak maanden stil, terwijl het bloggen elke dag doorgaat.
Kortom: Ik weet niet zo goed wat ik ermee aan moet. Natuurlijk hou ik het vast nog heel lang vol om op deze manier door te gaan, maar ik wil niet alleen schrijven voor de bezoekers, maar er zelf ook plezier aan beleven.
Ik ben momenteel out of options en ben benieuwd of jij suggesties voor me hebt. Zolang het maar niet de suggestie is om vooral over één onderwerp te gaan schrijven, want dan heeft mijn blog geen lang leven meer. Juist die afwisseling heb ik nodig.
Wat doe jij als je het bloggen (even) niet leuk meer vindt?
Ik herken het wel eigenlijk! Ik ben daardoor op den duur ook gewoon wat minder gaan bloggen. Er komt niet elke dag meer een artikel online. Ik doe het alleen als ik me er goed bij voel en als ik inspiratie heb. Als er even niks online komt, jammer dan. Je moet jezelf er wel goed bij voelen en het niet zien als iets wat moet, maar iets wat je leuk vindt om te doen
Die kant zal het bij mij ook meer op gaan denk ik. Niet meer zo geforceerd persé elke dag iets willen posten.
Ik blog nog niet zo lang als jij, (alhoewel als ‘k alles optel kom ‘k mssn wel aan dat aantal ;p ) maar daar gaat ’t niet over. Het is de bedoeling dat bloggen leuk blijft & ook ik heb ’t al verschillende keren opgegeven. Als ik ’t even niet meer zie zitten raadpleeg ‘k altijd m’n bff. Zij kan mij om één of andere reden altijd terug brengen van waar ‘k kom. Haar advies blijft altijd ‘schrijf wat je graag wil schrijven en wanneer je het wil schrijven’. Dus geef ‘k haar advies nu even door aan jou
Bedankt voor je uitgebreide reactie! Ik schrijf eigenlijk alleen wat ik graag wil schrijven, ik ben niet zo iemand die met ’trends’ meegaat ofzo, dus ik vrees dat voor mij het antwoord niet ligt. Ik denk dat de beste manier is om de teugels gewoon iets losser te laten en er niet mee zitten als ik een paar dagen niets schrijf. Omdat het anders gewoon teveel een ‘moetje’ wordt. Maar in elk geval bedankt voor het meedenken!
Ik wil ook niet met die ’trends’ meelopen, want ik wil ’t graag persoonlijk fotografisch houden, snap je? Maar ’t lukt niet altijd.. Ben nogal een onzeker type & denk al snel dat m’n blog niet gesmaakt word, terwijl ’t er eigenlijk niet toe doet als je nu veel of weinig lezers hebt.. As long as we’re happy, right?
Zelf plezier hebben is inderdaad het meest belangrijke!
Naar het feit dat ik nog niet zo lang blog als jij. Herken ik het wel. Afgelopen zomer tot een week terug had ik echt iets, geen zin, geen puf, geen niks. Tussendoor had ik een kleine opleving met het overgaan naar een eigen domein, maar verder
Ik poste vrij weinig, had ook geen leuke onderwerpen, er schoot niks naar binnen en nu, ik heb nu maar een papiertje op mijn werk gelegd waar ik gelijk dingen op kan schrijven, want het piept van alle kanten omhoog nu.
Ik raad je aan, na een aankondigingspost, dat blogs wat onregelmatiger gaan komen, dingen te posten waar je zin aan hebt. niks moet alles mag.
En de volgers die je al jaren hebt, weten het dan. Die blijven je ook wel volgen als je wat minder blogt. Doe onder tussen dingen die je graag doet en waar je nu plezier aan beleefd en ineens, ben jij weer aan het bloggen. Zit geen tijd aan vast.
En eerlijk als je na een paar maand dan nog steeds de lol niet terug hebt gevonden? Misschien moet je dan toch stoppen met bloggen en een nieuwe levensfase ingaan.
Succes en fijne Avond!
Bedankt voor je tips en uitgebreide reactie! Na veel denkwerk is dat inderdaad ook wel de kant die ik op wil. Gewoon wat ‘losser’ bloggen, het hoeven niet altijd heel uitgebreide stukken te zijn en ook niet persé elke dag. Ik heb nu bijvoorbeeld twee dagen niet geblogd en in tegenstelling tot eerst, voel ik me daar nu totaal niet ‘schuldig’ over. Het is inderdaad sowieso een goed idee om er nog een aparte blogpost aan te wijden wat ik nu verder wil gaan doen.
Het is duidelijk dat je gewoon even de zin bent verloren. Ik zou gewoon even een pauze inlassen.. net als met zo veel dingen.. als het je even tegenstaat loop er dan tijdelijk even van weg.. als het echt bij je hoort weet het vanzelf je weg terug te vinden !
Dat klopt inderdaad, alleen vind ik het idee om echt weken of zelfs maandenlang te bloggen ook weer niks. Ik denk dat de beste optie is om gewoon wat minder ‘streng’ te zijn voor mezelf qua bloggen. Geen zin, tijd of inspiratie? Dan maar een dag niet. Of twee, of drie…
Ik ben het met Nesrin eens, neem even afstand maar geen afscheid. Misschien heb je er dan na een maand of 2 weer helemaal zin in. Het is een hobby en dat zou het moeten blijven Ontspannen en het leuk vinden.
Echt stoppen was ik sowieso niet van plan, maar om maandenlang echt niet te bloggen, dat idee spreekt me ook niet aan. Zoals ik er nu over denk, is de beste optie denk ik om gewoon wat ‘losser’ te zijn. Makkelijker een dag over te slaan, of meer zelfs. En me daar niet druk om maken.
Oei, dit lijkt me oprecht heel lastig! Ik vind bloggen namelijk echt nog heel erg leuk (soms door mijn studie lukt het iets minder “goed” als ik zou willen) en besteed er graag tijd aan. Nu is het natuurlijk wel zo dat ik echt veel minder lang blog dan jij doet.
Misschien zou je een lijst kunnen maken van artikelen die je graag zou maken en hier motivatie uit halen? Ik ben, vergeleken met jou, echt een beginner maar ik zou me voor kunnen stellen dat je hier motivatie uit kan halen? Het is dan niet de bedoeling dat je heel geforceerd gaat nadenken over onderwerpen, maar inspiratie haalt uit dingen die dicht bij je staan. Als je iets meemaakt waar je veel positieve energie van krijgt, zou je dat misschien door kunnen trekken naar een blogpost? Ik zeg ook maar wat..
Heel veel succes! Leg jezelf niet te veel druk op en probeer niet te geforceerd te werk te gaan. Ik kan me voorstellen dat het bloggen dan juist heel erg tegen gaat staan.
Dank je voor je uitgebreide reactie! Ik blog juist eigenlijk al over dingen die dicht bij me staan en als ik inspiratie ergens uit haal, schrijf ik dat altijd direct op. Lijstjes maken werkt voor mij niet zo, de beste optie is denk ik gewoon wat minder ‘streng’ zijn voor mezelf en als ik geen zin of tijd of inspiratie heb, gewoon even niet.
Je blijft dicht bij jezelf staan en dit vind ik knap. Als het even niet lukt neem dan afstand maar geen afscheid.
Ik hoop dat je binnenkort weer op een natuurlijke manier inspiratie krijgt.
Dat heb ik inderdaad altijd gedaan. Afscheid nemen was ik sowieso niet van plan, ik denk dat ik sowieso de komende tijd wat minder streng ga zijn qua bloggen en gerust één of meerdere dagen oversla.
Het is een hobby lieve Ester,en zo moet je het ook zien, als iets moeten wordt is het niet meer leuk. Ik heb het ook geprobeerd ,maar ben niet verder gekomen dan drie blogs. De inspiratie was al op. Dat bewonder ik enorm van je. Jij kunt over een klein dingetje een heel verhaal schrijven omdat je zo mooi je gevoel er in legt. Ik denk ook dat achter het schrijven de wil is dat het gelezen wordt ,liefs nog met een reactie,toch ?
Fijne dag weer vandaag xxx
Dankjewel voor je reactie. Ik schrijf in de eerste plaats omdat ik dat nu eenmaal altijd al graag gedaan heb. Maar met het bloggen heb ik gaandeweg toch stilzwijgend steeds meer eisen aan mezelf gesteld en ik denk dat dat me nu de das omdoet. Minder streng zijn dus!
Best wel herkenbaar. Ik laat het bloggen (en het lezen van blogs) ook al een tijdje links liggen. Sinds ik werk heb ik er geen tijd meer voor, en om dan ’s avonds als ik thuis kom nog te beginnen, nee bedankt. Ik denk dat ik weer wat motivatie nodig heb, daar ga ik aan werken. Ik nam mezelf voor drie posts per week op m’n blog te zetten, dacht dat dat wel haalbaar was, maar eigenlijk voelt het nu meer als een verplichting. Dus post ik al een tijdje als ik er zin in heb. Hopelijk komt mijn inspiratie en motivatie snel weer terug. Ik denk dat je je misschien even op andere dingen moet focussen, om weer frisse inspiratie te krijgen? Je blog ook een paar maandjes rust geven? Moet kunnen, vind ik!
Ik had je inderdaad al gemist, qua reacties maar ook qua je eigen blogposts. Zoals ik er nu over denk, is de beste optie een soort gulden middenweg. Niet maanden niks doen, maar gewoon wat minder ‘strak’ bloggen.